رضیه انصاری، متولد ۱۳۵۳ در رشته شیمی درس خوانده است. او از دانشگاه شهید بهشتی، در رشته زبان آلمانی، با نوشتن رساله‌ای درباره کتاب آینه‌های دردار، نوشته هوشنگ گلشیری تحصیلات خود را به پایان برده است. «شبی عطری در نسیم» یکی از کتاب‌های اوست که جوایزی به خود اختصاص داده است.
تریو تهران، کتابی است که در اینجا مورد بررسی قرار می‌گیرد. این کتاب از سه داستان تشکیل شده است و می‌کوشد فضای زندگی در تهران را در سه دوره، با فاصله از یکدیگر مورد بررسی قرار دهد. فصل نخست با نگاهی به فیلم نامه‌ی اشغال، اثر بهرام بیضایی نوشته شده است. من البته این فیلم نامه را نخوانده‌ام، اما رضیه انصاری، ظاهراً از قهرمانان همان داستان استفاده کرده است و کوشیده بخشی از آن را به شکل دیگری بنویسد. کتاب فضای زمان اشغال ایران توسط متفقین را ترسیم کرده است. گرسنگی بیداد می‌کند. عالیه با پدر شوهر و مادر شوهرش زندگی می‌کند. شوهر او ناپدید شده است و روشن نیست چه بلایی سر او آمده است. در این احوال، نظامیان خانه آن‌ها را می‌گردند. ظاهراً این دستور متفقین است. آنان چیزی پیدا نمی‌کنند. اما در نیمه شب پسر عین الله، که یک انقلابی جوان است و علیه متفقین کارهایی انجام می‌دهد، درب خانه آن‌ها را می‌زند و داخل می‌شود. او چون در تعقیب است، از آن‌ها پناه می‌خواهد. عالیه به او پناه می‌دهد و در خوراک نداشته‌اش شریکش می‌کند. پدر شوهر و مادر شوهر نیز در جریان قرار می‌گیرند. بعد جوان نفت فروش می‌آید و به آن‌ها نفت می‌فروشد و در هنگام خروج از خانه مورد بازخواست افسر قرار می‌گیرد. دوباره دستور رسیده است که این کوچه را بگردند. عالیه موفق می‌شود افسر را گول بزند و پسر عین الله نجات پیدا می‌کند.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130926_Ba_Khanome_Navisande_69_Parsipur.mp3[/podcast]