چند روز دیگر ، ۱۶ فروردین، سومین انتخابات نوبتی ریاست جمهوری افغانستان در حالی برگزار خواهد شد که همچنان صدها هزار نفر از شهروندان افغانستان که در خارج کشور به سر می برند، به صندوق‌های رأی دسترسی ندارند.
تلاش و اعتراض‌های فعالان اجتماعی و چهره‌های افغان مقیم اروپا و آمریکا تا به حال به نتیجه عملی نرسیده و آن‌ها همچنان هیچ‌گونه پاسخی از جانب دولت افغانستان در این مورد دریافت نکرده‌اند. در این زمینه تنها گفته شده که دولت افغانستان توانایی تأمین امنیت و شرایط مناسب برای ایجاد مراکز رأی‌گیری در خارج از افغانستان را ندارد.
آیا این بدان معنا است که مهاجران افغان در ساختن آینده افغانستان سهیم نخواهند بود؟ آیا چنین انتخاباتی را می شود پایه دموکراسی خواند؟ آیا مهاجران افغانستانی تلاش‌هایی کرده‌اند که از حق شهروندی خود، که رأی دادن یکی از مهمترین آنهاست استفاده کنند؟
در همین زمینه مجموعه گفت‌وگوهایی انجام داده‌ایم با چند تن از فعالان و کارشناسان افغانستانی مقیم اروپا که در این برنامه، مصاحبه با دو تن از فعالان زن افغان مقیم هلند را خواهید شنید که به سوال‌ها و انتقاد‌های زرقا یفتلی، رئیس اجرایی نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و اطفال در کابل پاسخ می دهند: نکهت دستگیرزاده، شاعر افغان مقیم هلند و ناهید علومی، دبیر مسئول اتحادیه انجمن‌های افغان‌ها در هلند و مدیر مسئول فصلنامه «بانو».
حتما مثل ایران صندوقها قبلا پرشده. بسج برایشان میاورد!؟
Jamil / 28 March 2014