اعدام ریحانه جباری، اسیدپاشی به صورت زنان، بازداشت فعالان حقوق زنان، تبعیض و استثمار زنان در بازار کار، حجاب اجباری، قوانین تبعیض‌آمیز و خشونت و سرکوب و تحقیر، برش هایی از واقعیات زندگی فردی و اجتماعی زنان ایرانی در سال گذشته بودند.
در آستانه روز جهانی زن هستیم. برگزاری مراسم ۸ مارس ، از نظر جمهوری اسلامی، غیرقانونی است و زنان در این روز به جای آن که حق داشته باشند خواست‌هایشان را یکصدا طلب کنند، با خشونت و سرکوب حکومت مواجه شده‌اند.
مراسم ۸ مارس امسال حول و حوش چه مطالباتی برگزار خواهد شد؟ آیا لغو استثمار و تبعیض در بازار کار، کماکان یکی از مطالبات زنان خواهد بود؟ چرا حکومت ایران تا این حد به برگزاری روز جهانی زن حساسیت نشان می‌دهد؟ با وجود آن که حجاب اجباری از خط قرمزهای جمهوری اسلامی است، چرا در سال گذشته اعتراضات زنان به حجاب اجباری گسترش پیدا کرد؟ چه راهکاری برای گذر از دوگانه مقاومت علیه حجاب اجباری و فشار حکومتی به زنان، وجود دارد؟
این‌ها تعدادی از پرسش‌هایی هستند که رادیو زمانه به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی زن از رضوان مقدم، کنشگر حقوق زنان پرسیده است. رضوان مقدم در برلین، پایتخت آلمان اقامت دارد.
گفت‌وگو با رضوان مقدم از اینجا بشنوید: