فروغ.ن.تمیمی- اپرا وینفری، تهیه‌کننده و مجری برنامه‌های تلویزیونی را پیامبر جنبش «توانمندی فردی» نامیده‌اند؛ زنی با صدایی گرم، چشمانی شاد و پرامید که با صبر، آرامش و البته هیجانی قابل درک، زیبا‌ترین یا دردناک‌ترین جزئیات روابط انسانی را در زندگی افراد مشهور و شهروندان عادی در معرض دید و قضاوت میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا می‌گذارد، با آن‌ها همدری می‌کند، درکنار آن‌ها می‌ایستد و در پی چاره‌جویی برمی‌آید.
 
او برای حل مشکلات مردم تابوشکنی می‌کند و گاه با شرح جزئیات دردناک زندگی‌اش، اعتماد و توجه قربانیان خشونت و تبعیض را برای بازگویی رنج‌های‌شان جلب می‌کند.
 
تلاش اپرا برای تحقق روابط دموکراتیک در «فضای عمومی» و «حوزه خصوصی» از طریق افشاگری و طرح مسائل در تمام زمینه‌های سیاسی و اجتماعی در شوهای تلویزیونی یکی از دلایل محبوبیت فوق‌العاده او در آمریکا و دنیا است.
اپرا وینفری پدیده‌ای منحصر به‌فرد در دنیای رسانه‌ها است؛ زنی با ویژگی‌های ناب؛ هم کاریزماتیک و صمیمی؛ هم صادق و صریح؛ هم مهربان و دلسوز؛ هم پرقدرت و شکننده.
او زنی با توانی جادویی است که با شیوه خاص خود موفق شد مفهوم دموکراسی را با درک واقعی از صداقت، اعتماد دوجانبه، تابوشکنی، آموزش عملی فواید صراحت و افشای حقایق به میان مردم ببرد. اپرا تا به امروز توانسته است درباره مواردی مانند همجنس‌گرایی، ایدز، خشونت خانگی، خشونت جنسی، اعتیاد و ده‌ها موضوع دیگر با صراحت و صداقت با مردم صحبت کند.
 
خلق احساس امنیت، همدردی، آزادی و رهایی در گفت‌وگوی‌های دونفره، جسارت در رو کردن رازهای زندگی خصوصی و اعتراف‌های فردی متقابل از ویژگی‌های منحصر به فرد مصاحبه‌های اپرا با مردم و شخصیت‌های مشهور است. آمریکایی‌ها از هر تیپ و دسته و رنگ در برنامه‌های او به خوبی‌ها، بدی‌ها و اشتباهات خود اعتراف می‌کنند، اشک می‌ریزند و البته می‌خندند.
 
اپرا وینفری با سه دهه کار شبانه‌روزی رسانه‌ای و فرهنگی توانست پیش‌داوری‌های مرسوم و تبعیض‌آلود علیه آفروامریکن‌ها در ایالات متحده را دگرگون کند. او به عنوان یک رل مدل و هم فعال اجتماعی در خدمت جنبش برابری‌خواهی زنان سیاه و رنگی در آمریکا است.
 
زندگی اپرا وینفری تلاشی بی‌وقفه برای بقا و ارتقا به جایگاهی درخور است؛ البته با سختکوشی و شعار خوش‌بینانه «خواستن توانستن» است. او نمونه‌ای موفق از تحقق «رویای آمریکایی» در کشوری است که تا چند دهه پیش ظاهر شدن آمریکایی‌های سیاه بر صفحه تلویزیون حادثه‌ای غیر معمول و درخور تامل بود، تبعیض نژادی رسمیت داشت  و حتی جان‌اف کندی رئیس‌جمهور دموکرات نمی‌توانست سامی دیویس، هنرپیشه و خواننده معروف سیاه را به مهمانی رسمی در کاخ سفید دعوت کند. دیویس حتی به خاطر عشقش به کیم نواک، هنرپیشه سفید و معروف ربوده و تهدید به مرگ شد.
 
باراک اوباما حداقل یک میلیون از آرای انتخاباتی خود را مدیون اپرا وینفری، مشهور‌ترین شخصیت تلویزیونی در ایالات متحده است.
از اپرا به عنوان بانفوذ‌ترین زن معاصر جهان نام می‌برند و شبکه خبری سی‌ان‌ان و مجله تایم او را قدرتمند‌ترین و با نفوذ‌ترین زن جهان می‌دانند.  او نخستین میلیاردر سیاه در دنیا و کسی است که شوی تلویزیونی‌اش از کانال‌های ۱۴۵ کشور در دنیا پخش می‌شود و روزانه میلیون‌ها نفر بیننده دارد.
 
در زندگی نامه اپرا وینفری به فهرست طولانی‌ای از خدمات هنری، فرهنگی، آموزشی و کارهای خیریه به مردم در آمریکا و دنیا برمی‌خوریم. او قادر است با شیوه‌ای خودمانی و راحت پای صحبت روسای جمهور، قهرمانان جهانی، ستاره‌های هالیوود، نویسندگان، کارگران زن و مرد، بزهکاران و قربانیان خشونت و تبعیض بنشیند و واقعیت‌ها و زیر و بم‌های خوب و بد زندگی افراد را در معرض دید و قضاوت دنیا بگذارد و نوعی روان- درمانی جمعی را به کار گیرد. او زنی است که به حق شایستگی دریافت لقب «روان‌شناس ملی» را دارد.
 
دوران کودکی
اپرا، ۵۷ ساله و فرزند ناخواسته زنی کارگر است. درشهر کوسیوسکو درایالت می‌سی‌سی‌پی به دنیا آمد. سال‌های اول زندگی را با مادر و مادربزرگش گذراند. مادربزرگ به حدی فقیر بود که برای نوه‌اش لباس‌هایی از پارچه گونی مواد غذایی می‌دوخت. همبازی‌هایش با بی‌رحمی تمام او را به خاطر سر و وضعش مسخره می‌کردند، اما فقر تنها تراژدی زندگی او نبود. خود اپرا بعد‌ها در یک شوی تلویزیونی در سال ۱۹۸۶ هنگام بحث خشونت جنسی اعتراف می‌کند که در نبود مادر خدمتکارش، مردان فامیل و آشنا در کودکی به او تجاوز کرده‌اند. با این همه اپرا توانست در مدرسه شاگرد خوبی باشد و در ۱۳ سالگی از دبیرستان محل تحصیل خود بورس تحصیلی بگیرد.
اپرا سرانجام از خانه‌ای که درآن اغلب مورد سوء‌استفاده جنسی قرار می‌گرفت فرار می‌کند. در ۱4 سالگی باردار می‌شود، اما پسرش پس از تولد می‌میرد. سرانجام مادرش او را پیش پدرش به ایالت تنسی می‌فرستد و او موفق می‌شود باز به مدرسه برود و دختر درسخوانی شود.
 
مجری تلویزیونی
اپرا از‌‌ همان بچگی استعداد سخنرانی داشت و به گفته خودش این مادربزرگش بود که او را به حرف زدن در جمع تشویق می‌کرد. اپرا، دختر باپشتکار و سختکوش برنده بورسی شد که امکان پیشرفت بعدی را برایش فراهم کرد. پس از تحصیل در رشته ارتباط جمعی در دانشگاه تنسی توانست در یک شبکه رادیویی مخصوص سیاهان کار کند. سرانجام پس از سال‌ها کار در شبکه‌های مختلف تلویزیونی در سال ۱۹۸۳ به شیکاگو رفت. در این شهر عنوان مجری یک برنامه معمولی تلویزیونی انتخاب شد. این برنامه پس از مدتی یکی از پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیونی در شیکاگو شد.
 
اپرا را پیامبر درمانگر دردهای فردی و جمعی نامیده‌اند. اخیراً روزنامه لس‌آنجلس تایمز در مقاله‌ای ستایش‌آمیز او را خواهر، دوست و همکار مردم نامید. برای بسیاری از زنان سفید اپرا اولین زن سیاه بود که با او احساس دوستی و نزدیکی کردند
 
از جمله مصاحبه او با مایکل جکسون، ستاره موسیقی پاپ در سال ۱۹۹۳ بیش از یک‌صد میلیون بیننده داشت. اپرا در طول ۲۵ سال و با برگزاری بیش از پنج‌هزار شو در برنامه‌ای به نام «اپرا شو» معروف‌ترین چهره تلویزیونی آمریکا شد؛ برنامه‌ای باشرکت برگزیدگان جامعه و قربانیان تبعیض و نابرابری؛ برنامه‌ای که هم جدی و هم سرگرم‌کننده بود، اما در هر صورت با پیگیری در زمینه افزایش توانمندی فردی، شناخت و درمان آسیب‌های روانی و اجتماعی فعالیت می‌کرد.
یکی از اقدامات مهم او انتشار فهرست متهمان تجاوز به کودکان بود که در شناسایی و بازداشت این افراد مجرم تاثیر به‌سزایی داشت. به این ترتیب شوی اپرا وینفری توانست واقعاً در زندگی شهروندان آمریکایی و غیر آمریکایی جایی جدی پیدا کند و خود او هم به یک چهره جهانی تبدیل شود.
 
از کارهای تلویزیونی مهم اپرا اجرای مشترک مراسم کنسرت جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۴ با همکاری تام کروز، هنرپیشه معروف بود.
 
اپرا وینفری هم‌چنین یکی از هنرپیشه‌های فیلم معروف «رنگ ارغوانی» اثر استیون اسپیلبرگ در سال ۱۹۸۵ بود و برای بازی در این فیلم با آنجلیکا هوستن نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر شد.
 اپرا در سال۱۹۹۸ هم تهیه‌کننده و هم بازیگر فیلم «معشوقه» براساس رمان معروف نویسنده سیاهپوست تونی موریسون برنده نوبل ادبی بود.
 
اپرا را پیامبر درمانگر دردهای فردی و جمعی نامیده‌اند. اخیراً روزنامه لس‌آنجلس تایمز در مقاله‌ای ستایش‌آمیز او را خواهر، دوست و همکار مردم نامید. برای بسیاری از زنان سفید اپرا اولین زن سیاه بود که با او احساس دوستی و نزدیکی کردند. توجه اپرا به داستان‌های شخصی و زندگی خصوصی مردم جنبش جدیدی را در ژورنالیسم دیداری و شنیداری در آمریکا ایجاد کرد؛ جنبشی که بعد‌ها با ایجاد رسانه‌های اجتماعی روی شبکه اینترنت به شدت تقویت شد.
 

مهم‌ترین زن در دنیای رسانه‌ها زنی سیاه است که در خیابان بزرگ شده و به زبان مردم حرف می‌زند؛ زنی که واقعاً به خوشبختی اعتقاد دارد و آن را دست‌یافتنی می‌داند؛ زنی که توانسته با میلیون‌ها بیننده از سراسر دنیا ارتباط برقرار کند. اپرا وینفری موفق به دریافت جوایز متعدد از جمله جایزه Emmy و نخستین جایزه انسان‌دوستی «باب هوپ» در سال ۲۰۰۲ شد. در نظرسنجی عمومی سال ۲۰۰۵ نام اپرا وینفری به عنوان بزرگ‌ترین زن در تاریخ آمریکا ثبت شد.