فروغ. ن. تمیمی – «شاید باور نکنید روزی که به دنیا آمدم مادرم خیلی ناراحت شد. او دیگر دختر نمی‌خواست چون نوزاد دختر داشتن ننگ بود. برای همین مرا برد زیر نور شدید آفتاب گذاشت تا بمیرم. آفتاب‌زدگی باعث سوختگی شدید پوستم شد، اما من نمردم. مادرم باور کرد که خواست خدا بوده و شاید در کار پروردگار حکمتی باشد. این تنها دلیلی بود که بعد‌ها مرا در سن ده سالگی بعداز کشته شدن پدرم در جنگ و با وجود مخالفت شدید برادرانم به مدرسه گذاشت.»
این بخشی از شرح حال فوزیه کوفی، مشهورترین سیاستمدار زن در افغانستان است. او ۳۵ ساله و معاون پارلمان است، و می‌خواهد به عنوان تنها کاندیدای زن در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۴ شرکت کند، اما تنها شرط شرکت فوزیه در انتخابات آینده آن است که او تا آن زمان زنده بماند. فوزیه کوفی تا کنون از چند سوء‌قصد جدی جان بدر برده ولی می‌ترسد توسط مخالفانش که شامل طیف وسیعی ازطرفداران طالبان تا بعضی از احزاب فعال در پارلمان و غیره هستند، ترور شود.
فوزیه کوفی هربار که به قصد فعالیت‌های سیاسی به استان‌های افغانستان سفر میکند، وصیتنامه‌اش را در قالب نامه‌های ساده و روان برای دو دختر کوچکش می‌نویسد. این نامه‌ها همراه با شرح زندگی خصوصی‌اش به تازگی در یک کتاب چاپ شده‌اند. در کتاب «نامه‌هایی به دخترانم»، اتوبیوگرافی فوزیه با تشریح زندگی باورنکردنی، دردناک و سراسر تلاش وی و شرایط زندگی زنان افغانی نوشته شده و در پایان هر بخش نیز وی نامه‌ای به دخترانش نوشته است. فوزیه با بازگویی تجربیات خود از دختران ۱۰ و ۱۲ ساله‌اش می‌خواهد درصورتی که مادرشان توسط مخالفان سیاسی کشته شد، از پای ننشینند و برای به‌دست‌آوردن حقوق برابر برای زنان افغان مبارزه کنند.
فوزیه در یکی از نامه‌هایش می‌نویسد: «در زندگی روزهایی هست که امید و نیروی زندگی از بین می‌رود و تنها راه تسلیم شدن است، اما دختران من تسلیم شدن راه چاره نیست.»
نویسنده در کتابش تصویر واقعی و دقیقی از روابط دوجنس در کشورش، نقش مذهب، آداب و سنت‌ها در فرودستی زنان به خواننده کتاب می‌دهد و جرم بزرگی به نام «زن بودن» در افغانستان را با دقت و موشکافی تمام بازگو میکند.
او در ناحیه فقیر بدخشان و در خانواده‌ای که با سیاست سر و کار داشت به دنیا آمد. در دوره طالبان شاهد جنگ و انواع تبعیض‌های باورنکردنی علیه زنان بود. فوزیه نوزدهمین فرزند از پدری با هفت زن و خانواده‌ای با ۲۳ خواهر و برادر است. و تنها دختر درخانواده و فامیلش بود که با تلاش مادرش توانست به مدرسه برود؛ همان مادری که می‌خواست او را در روز تولدش به جرم دختر بودن سر به نیست کند! مادری که بعد‌ها وقتی شاهد پیشرفت تحصیلی دخترش بود روزی به زن همسایه گفت: «خدا را چه دیدی شاید دخترم روزی رئیس جمهور شد.»
۲۰ سال بعد در سال ۲۰۰۵ او به عنوان عضو پارلمان انتخاب و در رای‌گیری سال ۲۰۱۰ بیشتر از تمام زنان نماینده رای آورد. فوزیه در ۱۷ سالگی وارد دانشکده پزشکی کابل شد. بعد از روی کار آمدن طالبان از ادامه تحصیل محروم شد، اما بعد‌ها در پاکستان در رشته مدیریت و هم در رشته حقوق تحصیل کرد. فعالیت‌های اجتماعی و رفاهی فوزیه به عنوان نماینده مجلس سبب محبوبیت شدید او در میان مردم افغانستان شده، اما مبارزات فمینیستی‌اش در دفاع از حقوق برابر به خشم و نفرت قشریون و طرفداران طالبان از او و سایر زنان کنشگر دامن زده است.
پدر و چند برادر فوزیه درجنگ کشته شدند و همسرش در زندان طالبان به سل مبتلا شد و درگذشت. خودش تا به حال چندین‌بار مورد حمله فیزیکی قرار گرفته و حتی در ماشینش بمب گذاشته‌اند. او مدام به مرگ تهدید میشود. فوزیه کوفی از منتقدان دولت کرزای و هم از مخالفان سرسخت عدم مذاکره با گروه طالبان است.
او سعی کرده در نامه‌های روزانه به دخترانش شهره و شهرزاد، به سادگی و روانی واقعیات بیرحمانه و زندگی سراسر رنج زنان در افعانستان را شرح دهد و با این پیش‌بینی که امکان کشته‌شدنش وجود دارد، فرزندانش را از نظر روحی برای یک زندگی سخت بدون حضور مادر آماده کند.
یک سلام خاص به وکیل صاحب فوزیه کوفی
از طرف سرباز قربان شاه از قریه ورفد ولسوالی درواز بالا ولایت بدخشان.
کاربر مهمان / 14 January 2012
من هم نظر ذوستان را تائید میکنم ، در مورد خانم فوزیه کوفي
میرزائې / 01 January 2012
به نظر من خانم کوفی بدون شک یکی از زنهای متفکر و سیاست مدار در تاریخ سیاسی افغانستان می باشد
سید عبدالحمید حسنیاری / 21 August 2011
در افغانستان هركسي كه بخواهد مشهور شود دست به جعل كردن بسياري از چيزها ار جمله زندگي و گذشته ي خود مي برد. باور نمي كنم هرانچه در آغاز اين مقاله آمده درست باشد. مردم افغانستان بدبختي هاي زيادي را تجربه كرده اند اما با تمام تلخي ها كسي تا حالا دخترش را در آفتاب نگذاشته كه بميرد و شر خود را كم كند. فوزه شايد براي اغواي ذهن يك عده «رجاله» و «عوام » به قول صادق هدايت چنين گذشته اي عجيب و غريبي براي خود سرهم كرده است.
در ضمن چنان كه جواد رها گفته فوزيه مشهور ترين سياست مدار زن در افغانستان نيست و تنها كانديداي زن در انتخابات رياست جمهوري آينده هم نخواهد بود. از مديريت خواندن او اطلاعي ندارم ولي ايشان دانشجوي دانشكده حقوق دانشگاه كابل است كه تا هنوز فارغ التحصيل هم نشده است. كتابي كه از فوزه منتشر گرديده يا خواهد شد، شايد خاطرات قصه گويي ها [مثل] ساير كتاب گونه ها خواهد بود كه هر روز چندين عنوان از آنها در كابل منتشر مي گردد.
جالب است، چرا ايراني ها وقتي فلان قومندان و فلان سياست مداري را كه از پنچشير و تخار و بدخشان باشد با مبالغه و غلو به ستايش مي گيرند؟ اگر فوزيه كوفي از پكتيا يا غزني مي بود آيا بازهم مشهورترين سياست مدار زن در افغانستان بود؟
قلندر / 11 June 2011
واقعاً جای تعجب است که رادیو زمانه با این عظمت خود نشرات دور از واقعیت را نشر میکند.
منم با گفته های آقای رها موافقم . بعد از این دیگه بی باور شدم نسبت به نشرات این رایود.
من برای این سازمان جهانی رایود پشنهاد میکنم که در مورد بقیه زنان که ساسیت میکند در افغانستان هم تحقیق کند اینجا خوشبختانه ایران نیست که زنان دور از مبازرات سیاسی باشد میتوانید در مورد سیما ثمر شکریه باریکزی روبینا جلالی حبیبه سرابی و امثال اینها تحقیق کند و بشکل واقعی اگر خواست نشر کند
تشکر
عارف نظری / 29 May 2011
خندیدم با خواندن این مقاله و متعجب شدم رادیوزمانه چطور چنین مقاله ای نادقیق را نشر کرده است.
فوزیه مشهورترین سیاست مدار زن در افغانستان نیست. سیاست مداران مشهورتر از او، با فعالیت های بیش تر ملی و بین المللی هست در افغانستان مانند داکتر سیما ثمر.
فوزیه معاون پارلمان هم نیست؛ از مسئولان رادیوزمانه این انتظار می رود که اگر نمی داند معاون پارلمان افغانستان کیست، حداقل “فکت” ها را “چک” کنند.
“[فوزیه] می‌خواهد به عنوان تنها کاندیدای زن در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۴ شرکت کند”. باز هم گویا مسئولان رادیو زمانه نادیده گرفته اند که خواست این که فوزیه می خواهد کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری در 2014 شود، سبب نمی شود فوزیه تنها کاندیدای زن آن انتخابات باشد. بی گمان کاندیدان زنی دیگر هم خواهیم داشت، مگر این که فوزیه مانع دیگر زنان شود! درست آن است که بگوییم فوزیه تنها کاندید زن -نه تنها تنها کاندید زن که تنها کاندید است- که آمادگی اش را برای شرکت در انتخابات 2014 اعلان کرده است.
نکته ی آخر این که من که تا حالا از مبارزات فیمینیستی فوزیه چیزی ندیده و نشنیده ام. اگر چنین مبارزادی کرده باشد و چنین فکر داشته باشد، خوشحال کننده است.
جواد رها / 13 May 2011
به نظر من خانم کوفی یک زن توامند در سطح افغانستان میباشد از عهده هرکار وهر مدیریت بر آمده میتواند
عباس / 24 May 2012
به فکرمن خانم فوزیه کوفی واقعا یک زن که دارای استعداد عالی بوده ودلسوزبه قشر زنان بلکه با تمام مردمانیکه در افغانستان زندهگی میکند هستند بنده برایش ازبارگاه یذید متعال برایش موفقت بیشتر تمنا دارم.ارسال کننده اسدالله سروری
کاربر مهمان / 20 June 2012
فوزیه (کوفی)یکی از زنانی دانش کرده شجاع ودلیر نه از بدخشان بلکه ازتمام ملت افغانستان بوده من هم از خداوند کریم آرزودا رم به فضل خداوند کریم الرحیم درانتخابات ریاست جمهوری موفق گردد
اسدالله(بدخشی) / 02 July 2012
اسدالله(بدخشی)
اسدالله(بدخشی) / 02 July 2012
با عرض سلام و احترامات خدمت همه كاربران سايت راديو زمانه.
اين مهم نيست كه خانم فوزيه كوفي از بدخشان هست ويا از پكتيا و قندهار و يا پنجشير و يا هرجاي ديگر مهم كاركردهاي وطندوستانه او هست ما در تاريخ افغانستان شاهد خشونت عليه زنان بوده ايم و بدترين نوع خشونت عليه زنان را در زمان رژيم طالبان شاهد بوديم كه اين يك واقعيت امكان ناپذير هست. زنان با شخصيت در افغانستان زياد هستند اما اصل مسئله اين هست كه آيا مردانيكه در زمان رژيم نشناليست طالبان نوكر و خريده شده آي اس آي پاكستان بودند و از پكتيا و خوست و و غيره ولايت هاي شرقي ميباشند و فعلاً هم در پست هاي كليدي و مهم دولت افغانستان كار ميكنند و در پارلمان و هرجاي ديگر نفوس دارند اجازه ميدهند كه چنين شخصيت هايي مانند خانم فوزيه كوفي براي نسل حال و آينده زنان و دختران افغانستان آزادانه به فعاليت ادامه دهد؟
من از كاركردهاي خانم فوزي كوفي از صميم قل اظهار سپاس مينمايم و همت و پشتكار اين خانم فداكار را تحسين ميكنم.
احمد شاداب / 03 July 2012
نظربنده درمورد فوزیه کوفی بصفت ریس جمهوراینده افغانستان مثبت است
عبدالوحید / 07 July 2012
باعرض سلام واحترام به همه دوستان عزیز وخوانندگان این سایت:
درقدم نخست بایدعرض کنم که درافغانستان هرشخصی که بخواهد صادقانه کارکند یاکشته میشود ویاباتوطه، های گوناگون ازصحنه کنارزده می شوند موضوع دیگراین است که دراین وطن هیچ شخصیت ملی چه سیاسی ، فرهنگی ، علمی قدرش شناخته نمی شود مگربعدازمرگش واین گفته صدق میکند که مازنده خوب ومرده خراب نداریم .درموردخانم محترم کوفی بایدگفت که یک شخص موفق وکارابوده وکارکردهای ایشان قابل تقدیر وتمجیداست وباداشتن چنین زن افتخارمی کنیم وازخداوند موفقیت وپیروزی میخواهم.
نیداناهد
نیدا ناهد / 13 September 2012
ازنظرمن تنهاخانم کوفی یکی اززنان مبارزدرسطح کشور میباشد وی باهرگونه مشکلات مبارزه نموده ودرراه دفاع از حقوق مردم ازهیچ نوع تلاش دریغ نخواهد کرد.ماشاهد تلاشهای بی مانند وی درراستای خدمت به مردم وخدمت به وطن هستیم
مردم جنگ زده وآسیب دیده ماباهمچو نماینده وطن دوست ضرورت دارد.ودرآخیر ازآنعده برادران بی سوادکه جزتوحین چیزی دیگرانمی دانند خواشمندم که باخود فکر کنند چراکه افغانستان باتوحین وتحقیری یگدیگر آبادنخواهدشد.
ارسال شده توسط عبدالمصور”نعمانی”به تاریخ1391/7/10روزسه شنبه -100:00
کاربر مهمان / 01 October 2012
به خانم فوزیه کوفی زن موفق و پرتلاش در عرصه خدمت هیچ یکی از زنان افغانستان نمی تواند برسد کدام زن تا حال از زن های یتیم و بی سرپناه دیدن نموده کدام زن تا حال در پرده های تلویزیون در باره مشکلات زنان توضیع حات داده خانم فوزیه کوفی زن بسیار موفق و خدمتگار در افغانستان میباشد خانم سیما ثمر از ولسوالی های دور دست چی خبری گرفته چی وقت رفته کدام گپی در باره آنها هم چی تصمیم گرفته زنهای افغانستان مشکلات زیاد را دارد خصوصآ در دور دست ها ولسوالی ها اما فوزیه کوفی با وجودیکه یک زن جوان و موفق میباشد در هر شرایط از زنها نموده مشکلات مردم را از نزدیک دیده و رسیده گی نموده من و طرفدارانم خوهان هستیم که خانم فوزیه کوفی زن ریس جمهور جمهوری اسلامی افغانستان بعد از حکومت کرزی باشد به تمام مردم افغانستان این را مه توسعه مینمائیم که رای خود را به خانم کوفی بدهند و=.
سید معصوم “کامبیز”
کاربر مهمان / 10 January 2013
به نظرمن خانم کوفی یکی ازافتخارات این مرز وبوم است من به شخصیت ایشان احترام می گذارم ودرصورت کاندید شدن درانتخابات ریاست جمهوری حتما به ایشان رای خواهم داد
عبدالمجید / 13 March 2013
سلام احترمات خود را خدمت وکیل صاحب فوزیه کوفی تقدیم میکنم خداکند که در زنده گی اش پیروز سربلند وکامیاب باشد به فکرمن ریس جمهور آینده افغانستان شود خوب خواهد بود بخاطریکه یک وطن دوست است
عبدالقهار / 18 March 2013
افغانستان
به هر حال بخشي از آنچه امروز كشورهاي غربي در حال مبارزه با آن هستند، ساخته و پرداخته دست خود آنها مي باشند كه تحت نظر خودشان آموزش ديده، تجهيز شده و مورد حمايت قرار گرفتند كه در آن زمان قصد داشتند با برداشت و قرائتي كه طالبان از اسلام مي‌كردند، ضربه‌اي مهلك به اسلام و به ويژه به فقه سياسي شيعيان و ايدئولوژي انقلاب اسلامي ايران وارد نمايند تا از مسلمانان دنيا تبري جسته شود كه نتيجه آن دامنگير شدن امريكا و غرب در باتلاق تروريسم (القاعده و طالبان) شده است.
آنچه كه در بالا آورده شد، خلاصه‌اي از وضعيت كلي اوضاع افغانستان و نقش بازگيران اصلي در آن مي‌باشد. در اين ميان افغانستان به دلايل گوناگون، خواسته يا ناخواسته براي جمهوري اسلامي ايران از اهميت بالايي برخوردار است و حضور 47 كشور خارجي در اين كشور، اوضاع منطقه را به نوعي با بحران بي‌ثباتي بالفعل و بالقوه مواجه ساخته است. آنچه كه به عنوان تروريسم از آن ياد مي‌شود، بيش از آنكه ناشي از تحركات طالبان و القاعده باشد، نشأت گرفته از فساد اداري، ضعف دولت در حاكميت، ضعف و فقدان قانون‌مداري و بي‌مسئوليتي نيروهاي خارجي و عدم صداقت آنان در مبارزه با تروريسم است.
واقعيت آن است كه افغانستان و ايران به دليل مشتركات مرزي، فرهنگي، تاريخي، ديني و ادبي و… بسيار به هم نزديك‌اند و در طول تاريخ نيز تعلق خاطر بين دو ملت وجود داشته است. چنين مشتركاتي هر چند يك فرصت بسيار مهم براي ايران محسوب مي‌شود و في نفسه نفوذ فرهنگي ايران در افغانستان بسيار زياد است، اما عدم توجه به تحولات افغانستان موجب خواهد شد تا دشمنان ايران اسلامي با جوسازي عليه ايران و انقلاب اسلامي، فرصت‌ها را به تهديدات تبديل كنند. چرا كه ملت افغانستان ملتي بسيار احساساتي بوده و زود واكنش نشان ميدهند و نبود سواد كافي و كمبود آگاهي سياسي ممكن است، صدمات جبران‌ناپذيري در روابط ايران و افغانستان ايجاد كند. حضور درازمدت آمريكا در افغانستان، طبق پيمان استراتژيك، نه تنها منتج به ثبات و امنيت و استقلال افغانستان نخواهد شد، بلكه آزادي نسبي افغانستان را سلب و وابستگي هر چه بيشتر اقتصادي، سياسي و سپس اجتماعي و فرهنگي اين كشور را به دنبال خواهد داشت، كه حركت در چنين مسيري، جز از خود‌باختگي و بي‌هويتي فرهنگي چيزي عايد اين ملت مسلمان نخواهد كرد. البته بايد به اين مساله نيز اشاره كرد كه تخريب روابط افغانستان با ايران، ايجاد تفرقه در منطقه و گسترش تروريسم منطقه‌اي از پيامدهاي ادامه اشغالگري افغانستان براي منطقه خواهد بود. اميد كه ملت مظلوم افغانستان همانند گذشته، با بيداري اسلامي و دوري از اختلافات طايفه‌اي – قومي، از حقوق خود دفاع كرده و استقلال و آزادي خود را با وحدت همه اقوام و مذاهب فراهم سازند.
نويسنده: استاد سمیع الله پهلوی
استاد سمیع الله پهلوی / 24 August 2014