انتخابات ریاست جمهوری ایران به رقابت میان دو جناح روحانیون تبدیل شده است. حسن روحانی و همراهانش که تلاش دارند چهره‌ای «میانه‌رو» و علاقمند به رابطه اقتصادی با جهان از خود نشان دهند و ابراهیم رئیسی که جریان محافظه‌کاران افراطی مخالف با توافق هسته‌ای را نمایندگی می‌کند.رویترز با بررسی وضعیت صنعت خودروسازی ایران پس از توافق هسته‌ای، حضور شرکت‌های خودروسازی فرانسوی را یکی از ابزارهای روحانی در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری دانسته است.
«پژو» و «رنو» خودروسازان فرانسوی از عدم حضور خود در ایالات متحده امریکا به عنوان یک مزیت برای ظهور دوباره در بازار ایران بهره می‌گیرند برای اینکه محدودیت سرمایه‌گذاری که دونالد ترامپ برای رقبایشان به دلیل سرمایه‌گذاری در ایران اعمال می‌کند، مانعی برای آنها به وجود نمی‌آورد.
سرمایه‌گذاری فرانسوی‌ها در ایران توسط حسن روحانی که برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری این هفته تلاش می‌کند، به عنوان سندی برای تنش‌زدایی و تلاش برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی مورد استفاده قرار گرفته است.
گروه «پی اس ای» تولید کننده «سیتروئن» و« پژو» و شرکت «رنو» از سال ۲۰۱۵ پس از آنکه قدرت‌های جهانی به توافق رسیدند که تحریم‌های هسته‌ای علیه ایران را لغو کنند، با قدرت به بازار ایران وارد شده‌اند. گرو «پی اس ای» یک قرارداد به ارزش ۷۰۰ میلیون یورو با ایران امضاء کرده و «رنو» در با سرمایه‌گذاری در یک کارخانه جدید، تولید سالانه خود را ۳۵۰ هزار دستگاه افزایش می‌دهد.
شرکت‌های فرانسوی برخلاف رقبای آلمانی، امریکایی و ژاپنی فاقد فرایند تولید و زنجیره خرید و فروش در ایالات متحده هستند و به همین دلیل در برابر هرگونه مجازات از جانب ایالات متحده به خاطر نقض تحریم‌ها علیه ایران کمتر آسیب‌پذیرند.
چشم‌انداز مواضع سخت‌گیرانه دونالد ترامپ در قبال توافق هسته‌ای با ایران خودروسازان را برای سرمایه‌گذاری در ایران به خاطر در معرض جریمه قرار گرفتن، محتاط تر کرده است.
منابع نزدیک به «فولکس واگن» و «ب ام و» آلمان به رویترز گفته‌اند که به دنبال جاه طلبی در بازار ایران بوده‌اند. اما یک منبع نزدیک به «فولکس واگن» گفته است که ما به خوبی از پتانسیل بازار ایران آگاه هستیم اما نمی‌توانیم ریسک کنیم. به گفته او تمایل به سرمایه‌گذاری این شرکت در ایران کاهش یافته است.
«جان کریستوف کومارد» رئیس بخش خاورمیانه پژو گفته است که فشار امریکا موجب پیشی گرفتن این شرکت از رقبایی که با آنها برای سرمایه‌گذاری در ایران تماس گرفته شده بود، شده است.
او گفت «این فرصتی برای ما برای که به فعالیت‌هایمان سرعت بدهیم. ما پیش قدم بودیم و برای ادامه و ماندن برنامه‌ریزی کرده‌ایم.»
به گزارش موسسه «خدمات اطلاعات تجاری» در سه ماه نخست ۲۰۱۷ فروش خودروهای پژو و رنو در ایران ۵۰ درصد افزایش یافته است.
مهدی منفرد فروشنده خودرو که بیشتر تولیدات ایران خودرو را عرضه می‌کند این وضعیت را «انفجار» در بازار خودرو دانسته و گفته است که «مردم برای خرید خودرو با پس‌اندازهایشان و وام‌های بانکی کمتر از گذشته احتیاط میکنند.»
ریاست جمهوری پژو
حسن روحانی در حالیکه از سوی منتقدان زیر فشار بود از پژو ۲۰۰۸ به عنوان اولین محصول تولید داخل پس از کاهش تحریم‌ها در تهران برای تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری استفاده کرد.
روحانی که در رقابت با یکی از روحانیون تندور است، با انتشار عکسی همراه با یک خوردو «اس یو وی» در اینستاگرام نوشت: «زمانی که ما توافقنامه را امضاء کردیم، منتقدان گفتند که این فقط یک تکه کاغذ است که هرگز اجراء نخواهد شد. اما ما می‌توانیم ببینم که تحریم صنعت خودروسازی برداشته شده، سرمایه‌گذاری مشترک به نتیجه رسیده و یک خودرو جدید ساخته شده است.»
رنو و پژوبه سرعت در حال امضاء قراردادهای جدید با سایپا و ایران خودرو برای رسیدن به سطح مشارکت همانند دوره پیش از تحریم‌ها هستند. پژو در ماه‌های آینده میخواهد مدل‌های بیشتری از پژو و سیتروئن را روانه بازار کند و همزمان رنو «سندرو کوچک» را در کنار «تندر لیموزین» تولید می‌کند.
در مقابل فولکس واگن که به دنبال تولید ماموت با همکاری ایران خودرو بود، به دلیل عدم اطمینان مذاکرات را متوقف کرده است.
یک فرد(که نامش افشاء نشده) گفته است که «هر شرکت فعال در ایران و یا شرکتی که برای ورود به ایران برنامه ریزی می‌کند، باید از خود بپرسد که چه اتفاقی رخ می‌دهد اگر یک تغییر اساسی در سیاست ایالات متحده به وجود بیاید؟»
به گفته یک منبع آگاه «بی ام و» نیز فرصت تولید و واردت به بازار ایران را مورد مطالعه قرار داده است اما به این نتیجه رسیده که زمان مناسبی برای این کار نیست.
او گفته است «هنگامی که جنرال موتوروز و فورد نمایندگی به بازار ایران وارد شوند، آنوقت آنها نیز می‌دانند که امکان ورود وجود دارد اما پیش از آن نه.»
سخنگوی «بی ام و» هم گفته که ورود به ایران به «تحولات سیاسی و اقتصادی» بستگی دارد اما این شرکت فعلا برنامه‌ای برای این کار ندارد.
«دایلمر» نیز پیش از پیروزی ترامپ در انتخابات نوامبر سال گذشته اطلاع داده بود که در ایران کامیون تولید می‌کند اما حالا این شرکت میگوید که رشد اقتصادی در ایران اندک است و بنابراین تقاضایی برای این خودرو وجود ندارد.
خودروسازان امریکایی پیش از انقلاب ۱۹۷۹ هنگامی که روابط دو کشور قطع شد، از بازار ایران عقب‌نشینی کردند، خودروسازان ژاپنی همانند تویوتا هم پس از توافقنامه هسته‌ای قراردادی با ایران امضاء نکرده‌اند.
بازگشت به گذشته
تحریم‌های هسته‌ای پس از توافق ۲۰۱۵ برداشته شد. اما واشنگنتن ممنوعیت‌های موجود برای معامله با ایران را حفظ و برای شرکت‌هایی که در ایالات متحده حضور گسترده دارند، سخت‌تر کرده است. دونالد ترامپ دستور بازبینی توافق هسته‌ای را به رغم تاکید ایران بر انطباق آن با توافقنامه دارد، صادر کرده است.
اما با وجود فشار ایالات متحده بهبود پایدار تولید خودرو در ایران متوقف نشده و از ۷۹۶ هزار دستگاه در سال ۲۰۱۳ به ۱.۲۳ میلیون دستگاه در سال گذشته رسیده است.
موسسه «خدمات اطلاعات تجاری» برآورد کرده است که تولید خودرو در سالجاری به ۱.۳۴ میلیون و در سال ۲۰۱۸ به ۱.۴۹ میلیون دستگاه که به بالاترین رقم تولید ۱.۶۵ میلیون دستگاه در سال ۲۰۱۱ نزدیک است، برسد.
میشل جاستینو تحلیلگر ایران موسسه «خدمات اطلاعات تجاری» میگوید: پرفروش شدن خودروهای تولید داخل یک مسئله متفاوت است.
قیمت ممکن است که یک مشکل برای تولیدات جدید پژو در ایران باشد. انتظار می‌رود که قیمت تمام شده پژو ۲۰۰۸ حدود ۲۴ هزار دلار که سه برابر درآمد سالانه خانوار شهری است، باشد.
جاستینو میگوید تا هنگامی که این واقعیت‌ها در بازار تست شود، باید نسبت به استقبال از تولیدات جدید امیدوار بود.
جان کریستوف کوامارد مدیر بخش خاورمیانه پژو هفته گذشته به رویترز گفت که راه‌اندازی تولید پژو ۲۰۰۸ به عنوان نتیجه سیاست خارجی روحانی، نمادین بوده است.
او میگوید که خط تولید پژو ۲۰۰۸ پس از دو سال یا بیشتر یک مثال از اولین نتیجه محسوس توافقنامه بین‌المللی است و آن گاهی نیز مورد استفاده این چنینی قرار می‌گیرد.
تقریبا همه دیگر اقتصاددان ها که اغلب مشاهیرشان طرفدار حسن روحانی هستند، کمنابیش حامی اقتصاد پسا لیبرالییستی هستند. من به جای نئولیبرالیستی از پسا لیبرالیستی استفاده میکنم. به سایت اقتصادآنلاین بروید و مطالب بخوانید، که با کلی گویی، مخالف تولید و توزیع برق است و میگوید با دارند گاز و برق ارازن به خارج صادر میکنند. این یک مغلطه است.
اساس توزیع گاز و یا برق، کاملا قابل کنترل است و میشود هر کاربرش مشخص کردف سیستم محاسبه پلگانی و حمایت از فقرا.خوراک پتروشیمی میتواند به قیمت فوب خلیج فارس داد. ولی دللی ندارد دولت اقدام به رانت یارانه به هسته ای و خورشید و بادی بدهد چندین برابر نیروگاه گازی هزینه می تراشند. تنها با 10% خرید برق از این قیبل انرژی ها به اصطلاح پاک، تا 50% بر قیمت قبوض گاز مردم افزوده خواهد شد و مزیت نسبی جذب سرمایه گذاری در ایران از بین میبرد! اینها همه برای منفعت طلبی حاکمیت است. این اقتصاددانها دولتی هستند.
چون لیبرالیسم به معنی آزادی خواهی است، آزادی خواهی عقلانی و اخلاقی، بی بند و بار و لاقید نیست، بلکه میخواهد ازادی حداکثری که مخل آزادی دیگران نشود ترویج دهد.
اما این اقتصادان های پسا لیبرالیسم، مطلق العنان دنبال منفعت طلبی حاکمیت-دوت هستند، به بهانه های حمایت از تولید و صادارت، جلوگیری از رانت، عملا می گویند تمام ثروت ملت را حاکمیت چوب حراج بزند و بفروشد به سمرایه دار، انگاری این ثروتها ارث پردی حکومت است! این ثورتهای عمومی از شرکت های ملی سودده نفتی و گاز و پتروشیمی متعلق به همه ملت بود، با نیرنگ سهام عدالت، حدود نیمی از مردم محروم از سهام کردند و آن را در بدترین شکل عوام فریبی یعنی ده سال با اقساط از سود سهام! این چندغاز سهام برای هز نفر دو میلیون تومان بعد ازده سال، که مردم قدرت خریدشان یک سوم شده که ارزش چندانی ندارد!
باید سهام فوری و به رایگان میان همه ملت حتی ثروتمندان توزیع شود، این حق عمومی است. تخمین ها از وجود لاقل 250 میلیارد دلار ثروت عمومی است که قابل تبدیل به سهام است.
تنها ثروت تحت کنترل فرمان اجرایی اما رهبری، بالغ 100 ملییارد دلار است.
ولی متاسفانه با سرعت دارند این شرکت ها و منابع دارای به سرمایه دارها که اغلب هم رانت خوارن نظام هستند می فروشند و برای همیشه ملت ایران از شانس رهایی از فقر محروم می کنند!
radioz / 19 May 2017