جنگل‌های بلوط زاگرس پیر می‌شوند و از بین می‌روند. تغییر کاربری اراضی، قطع درختان، آتش‌سوزی‌های عمدی و غیر عمدی، انواع آفت‌ها جنگل‌های زاگرس را در معرض نابودی قرار داده. درختان زادور نیستند و این موضوع باعث شده که جنگل‌های بلوط در کوهستان زاگرس به تدریج پیر شوند.
رحیم ملک‌نیا، عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) نسبت به وقوع یک فاجعه زیست‌محیطی در جنگل‌های زاگرس هشدار داده. او گفته است:
«آفات و یا بیماری در میان درختان بلوط به تنهایی نمی‌تواند علت وقوع چنین فاجعه زیستی باشد و قطعاً عواملی نظیر تخریب جنگل، خشکسالی‌های پی در پی، گرد و غبارهای اخیر و نوع خاک در زوال و خشکیدگی بلوط های منطقه زاگرس نقش مؤثری داشته‌اند.»
جنگل‌های زاگرس با وسعت بیش از پنج میلیون هکتار یکی از مهمترین رویشگاه‌های ایران است. بلوط گونه غالب درختان جنگل‌های زاگرس را تشکیل می‌دهد. تامین ۴۰ درصد از آب ایران به جنگل‌های بلوط زاگرس وابسته است. تنوع زیستی جانوری و گیاهی بالا، اهمیت در تعدیل آب و هوا و اثرات اقلیمی، حفظ منابع خاک و جلوگیری از فرسایش از دیگر کارکردهای این جنگل‌هاست.
۱۰ الی ۳۰ درصد از معیشت خانوارهای روستایی در زاگرس به جنگل‌های بلوط وابسته است.