بهروز روستا – در برنامه پیش گفتیم که برای داشتن زندگی‌ای سالم و خلاق باید از شر هرگونه همجنسگراستیزی درونی‌شده و ترس از آشکارشدن همجنسگرایی‌مان رها بشویم، چراکه این ترس‌ها مانع از آن می‌شوند که ما توانایی‌ها و امکان‌های انسانی خودمان را شکوفا سازیم. 

 
 
گفتیم که پذیرش خویشتن و رسیدن به عزت‌نفس روندی درازمدت است و خوب است که شبکه‌ای از دوستان و اعضای خانواده و مشاوران معتمدی داشته باشید تا در این مواقع دشوار از شما حمایت کنند.
هم‌چنین از مراحل آشکارسازی گفتیم که شامل پنج مرحله می‌شود:
 
 الف: آگاهی و شناخت خود
 ب: مطرح‌کردن گرایش جنسی خود با دیگران
 ج: آشنایی با مردان و زنان همجنسگرای دیگر
 د: داشتن روابطی سالم با دیگر افراد همجنسگرا
  ه: افزایش عزت نفس و پذیرش کامل خود
 
پیش از آشکارسازی
 
قدم اول سفر ما، آشکارسازی به نزدیکان و عزیزان خودمان است، اما شاید این مرحله سخت‌ترین قدم زندگی‌مان هم باشد. شبیه قمارکردن است، چون همه آنها شاید ما را همانطور که هستیم، نپذیرند.
 
ممکن است وقتی برای آن‌ها آشکارسازی کردید احساس گناه یا خودخواهی کنید، به‌خصوص اگر آشکارسازی شما موجب رنج و ناراحتی آن‌ها شود. ممکن است برای آن‌ها سخت باشد که خودشان را با وضعیت جدید هماهنگ سازند؛ چون دارید آن‌ها را دعوت می‌کنید که شما را همانطور که هستید تماشا کنند و از واقعیت شما آگاه شوند.
 
شاید بعضی از عزیزان‌مان در درجه اول متوجه نشوند که ما با آشکارسازی و افشاکردن واقعیت خویش داریم به آن‌ها هدیه‌ای گرانبها می‌دهیم، اما بالاخره متوجه خواهند شد، حتی اگر زمان درازی طول بکشد.
 
روند آشکارسازی درست از زمانی شروع می‌شود که شما متوجه تفاوت خودتان با دیگران می‌شوید و زمان می‌گیرد تا پی به ماهیت و چیستی این تفاوت ببرید. اگر شما متوجه ماهیت این تفاوت شدید آن‌وقت اعضای خانواده شما هم می‌توانند به شما بپیوندند، اما اگر شما از تفاوت خود آگاه نباشید، والدین و اعضای خانواده هم متوجه نخواهند بود و در واقع نمی‌توانند به آگاهی برسند و رفتارهای نامعقول از خود نشان می‌دهند.
 
آن‌ها شاید از شما انتظار داشته باشند که کمک‌شان کنید تا بفهمند، اما شما ممکن است جواب سئوال‌های آن‌ها را ندانید. اشکال ندارد اگر به آن‌ها بگویید که در حال حاضر خودتان هم نمی‌دانید اما مشغول جمع‌آوری اطلاعات و یادگرفتن هستید. صبور باشید. انتظار نداشته باشید که آن‌ها بلافاصله شما را بپذیرند. اگرچه بعضی از خانواده‌ها همیشه مایه دلگرمی فرد همجنسگرا هستند.
 
به آنها وقت دهید تا مطالعه کنند، درست همانطور که خود شما هم زمان زیادی طول کشید تا خودتان را فهمیدید. والدین شما درباره آینده و سرنوشت شما نقشه‌ها کشیده بودند و حالا نیاز دارند که توقع‌ها و انتظاراتی که از شما داشتند را اصلاح و تعدیل کنند.
 
اگر هم ازدواج دگرجنسگرایانه کرده‌اید، آشکارسازی شما احتمالاً تغییرات مهمی در روابط شما و همسرتان به وجود خواهد آورد. در این صورت، همسرتان به زمان نیاز خواهد داشت تا با وضعیت جدید شما منطبق و هماهنگ شود.
 
توشه بردارید
 
قبل از این‌که برای اشخاص نزدیک آشکارسازی کنید، خوب است که مجهز شوید و بدانید که شخص مقابل‌تان چه واکنشی ممکن است از خودش نشان دهد. البته نمی‌خواهیم که شما را بترسانیم و از آشکارسازی‌ ناامیدتان کنیم. فقط می‌خواهیم تا جایی که ممکن است به‌تان کمک کنیم تا آماده شوید.
 
اگر ازدواج دگرجنسگرایانه کرده‌اید، ممکن است مجبور باشید جایی را برای ماندن پیدا کنید تا شما و همسرتان بتوانید تصمیم بگیرید که قدم بعدی‌تان چه باشد و چه کار خواهید کرد. اگر والدین‌تان بعد از آشکارسازی‌تان خیلی ناراحت و آشفته شدند ممکن است مخارج شما را دیگر تامین نکنند و باید به دنبال منبع مالی دیگری باشید.
 
اگرچه پیش‌بینی واکنش اشخاص نزدیک پس از آشکارسازی خیلی سخت است، اما می‌توانیم واکنش‌های ممکن و معقول را در نظر آوریم. ما قبل از آشکارسازی برای نزدیکان‌مان باید بدانیم:
 
چرا حالا؟ 
آیا آماده هستم که طرد شوم؟ 
اگر به والدین یا همسرم آشکارسازی کنم، چه کس یا کسان دیگری از این مسئله مطلع خواهند شد؟ 
نگرش آن‌ها به همجنسگرایی و همجنسگرایان چیست؟
 
۱-    چه می‌خواهم به‌شان بگویم؟
۲-    آیا از آن‌ها حمایت خواهم دید؟
۳-    آیا باید به نزدیکانم وقت دهم که با این موضوع کنار بیایند؟
۴-    آیا می‌توانم در این زمینه با آن‌ها حرف بزنم و به‌شان اطلاعاتی درباره‌ همجنسگرایی بدهم؟
۵–    آیا این صحبت‌کردن و دادن اطلاعات سرانجام مرا کمک خواهد کرد؟
 
توصیه‌های کلی برای آشکارسازی
 
امکان دارد وقتی می‌خواهید به نزدیکان‌تان بگویید که همجنسگرا هستید، حالت عصبی به شما دست دهد. اما راهکارهایی هست که می‌توان در این مواقع به کارشان بست تا بهتر بتوانید با شرایط روبه‌رو شوید و بتوانید حرف‌تان را با اطمینان و آسودگی بیشتری بزنید:
 
۱-    عجله نکنید. زمان مسئله مهمی است. سعی کنید یک زمانی را انتخاب کنید که خانه‌تان آرام و ساکت باشد تا هم شما و هم دیگران بتوانند روی موضوع بحث و تمرکز کنند و اگر سئوالی وجود دارد مطرح شود.
 
۲-    به‌شان بگویید احساس می‌کنید که باید مسئله‌ای را به آن‌ها بگویید و آن‌ها باید از این مسئله خبردار شوند. وقتی نزدیکان‌تان این جمله را بشنوند، می‌فهمند که شما می‌خواهید خبر بسیار مهمی را خودخواسته و با اراده خودتان به آن‌ها بگویید.
 
۳-    جمله‌های اول‌تان را مختصر کنید. مثلاً می‌توانید بگویید: “خیلی وقت است که احساس می‌کنم …”
 
۴-    صریح و مستقیم حرف بزنید. بگویید: “مامان یا بابا، من همجنسگرا هستم”، اما اگر برای کودک یا نوجوان‌تان دارید آشکارسازی می‌کنید، سعی کنید متناسب با زبان‌ خودشان با آن‌ها حرف بزنید. از این بگویید که همجنسگرایی یعنی چه و هر از گاهی سئوالی ازشان بپرسید تا مطمئن شوید که درست فهمیده‌اند و اگر سئوالی دارند، بپرسند.
 
۵-    اگر نسبت به اطلاعاتی که به‌شان داده‌اید واکنش ضعیفی نشان دادند، به‌شان بگویید که برای خود شما هم سخت بوده که این اطلاعات را بفهمید.
 
۶-    به‌شان بگویید که خیلی وقت است دارید سعی می‌کنید خودتان را بفهمید، بنابراین می‌دانید که آن‌ها هم زمان احتیاج دارند تا شما را بفهمند و بپذیرند.
 
۷-    سعی کنید همه سئوال‌های‌شان را جواب دهید، اما به‌شان بگویید که قطعاً جواب همه سئوال‌ها را نمی‌دانید. اگر واکنش‌شان ضعیف بود و نمی‌توانستند بفهمند، کج‌خلق نشوید و صبوری کنید.
 
اگر در فهمیدن همجنسگرابودن شما مشکلی دارند، به این معنی نیست که حتماً نمی‌خواهند شما را بپذیرند. آن‌ها هم احتیاج به زمان دارند تا این خبر مهم را هضم کنند و درباره روابطی که با شما دارند بیشتر فکر کنند.