موافقت نمایندگان مجلس با الحاق ایران به «کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی» (پالرمو) در روز چهارشنبه چهارم بهمن ماه، موجی از مخالفت‌ها و همچنین اظهارنظرها را در دفاع از این اقدام به راه انداخته است.
در یکی از تازهترین این واکنشها، رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تاکید کرده است آن دسته از مواد این کنوانسیون که با قوانین جمهوری اسلامی مغایرت داشته باشند، قابل اجرا نیستند. به گفته علاءالدین بروجردی، تصویب پیوستن به کنوانسیون پالرمو به منظور «گرفتن بهانه از آمریکایی‌ها درباره فعال شدن سیستم بانک جهانی» است.
بروجردی روز چهارشنبه ۱۱ بهمن در واکنش به انتقادها نسبت به تصویب لایحه الحاق ایران به این کنوانسیون به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفته است: «قطعا هر موردی که برخلاف قانون اساسی باشد، قابل اجرا نیست. در مورد این مصوبه نیز ما از زمان امضا اعلام کردیم خود را ملزم به اجرای بخش‌هایی که مغایر با قوانین جمهوری اسلامی است، نمی‌دانیم.»
او اما در پاسخ به واهمههای اصولگرایان در مورد پیوستن ایران به این کنوانسیون، به فواید این اقدام از منظر خود اشاره کرده و گفته است: «چند قانون وجود دارد که می‌خواهیم با تصویب آنها بهانه را از آمریکایی‌ها درباره فعال شدن سیستم بانک جهانی بگیریم. ما با رعایت این نکات می‌خواهیم بهانه‌ها گرفته شود.»
به نظر می‌رسد اشاره بروجردی به این ماجراست: هشدار «گروه ویژه اقدام مالی» به ایران: فقط سه ماه فرصت دارید
او همچنین گفته است مجلس آخرین جایی است که چنین مصوباتی را باید به تصویب برساند: «قبل از آن این توافق در دولت انجام شده و مجلس تنها آن را تصویب کرده است.»
بعد از تصویب لایحه الحاق ایران به کنوانسیون مقابله با جرایم سازمان یافته فراملی (پالرمو) انتقادهای فراوانی به خصوص از ناحیه اصولگرایان نسبت به این لایحه مطرح شده است. در این انتقادها دولت حسن روحانی متهم شده در امتداد و برای حفظ آنچه دستاورد خود میداند، یعنی برجام، به قوانین و سازمانهای بین‌المللی «دلخوش» کرده در حالی که دولت ایالات متحده و در راس آن دونالد ترامپ، اعتباری برای توافق هستهای ایران با قدرتهای جهانی قائل نیست و به دنبال بر هم زدن آن است.
پرسش اما این است که کنوانسیون پالرمو چیست و نگرانیها در جمهوری اسلامی درباره پیوستن به آن از کجا می‌آید؟
سابقه و تاریخچه
کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی موسوم به کنوانسیون پالرمو، به منظور ارتقای همکاری‌ها برای پیشگیری و مبارزه مؤثرتر با جرایم سازمان یافته بین المللی در ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۰/ ۲۵ آبان ۱۳۷۹ به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید و از ۱۲ تا ۱۵ دسامبر همان سال نیز در پالرموی ایتالیا به امضای کشورهای عضو رسید.
کشورهایی که کنوانسیون پالرمو را پذیرفته‌اند و آن را تصویب کرده‌اند، متعهد به اجرای اقداماتی علیه جرایم سازمان یافتهاند. مواردی همچون: جلوگیری از قاچاق انسان به خصوص زنان و کودکان، جلوگیری از قاچاق زمینی، دریایی و هوایی مهاجران و جلوگیری از ساخت و قاچاق سلاح گرم و اجزای آن.
همچنین در مقدمه متن اصلی این کنوانسیون آمده است کشورها برای قرار گرفتن در زیرمجموعه یکی از این پروتکل‌ها، باید در مجموعه این کنوانسیون عضو شوند.
در متن این کنوانسیون هم به موارد متعددی از مفاسد مالی که جنبه فراملی دارند اشاره شده و این موضوع مورد تاکید قرار گرفته است که یکی از مهم‌ترین موارد، «مبارزه با پولشویی» است.
در این کنوانسیون که بر منع ارتباط دولتها با «گروههای مجرم سازمان یافته» تاکید دارد، در تعریف گروه مجرم سازمان یافته آمده است چنین گروهی از سه یا چند نفر تشکیل شده و برای یک دوره زمانی مشخص وجود داشته و به طور هماهنگ با هدف ارتکاب یک یا چند جرم یا تخلف شدید مندرج در این کنوانسیون، به منظور تحصیل مستقیم یا غیرمستقیم منافع مالی یا سایر منافع مادی، فعالیت میکند.
“پالرمو” چه میخواهد؟
بر اساس کنوانسیون پالرمو، تمامی کشورهای عضو این پیمان باید تدابیر قانونی و سایر تدابیر لازم را اتخاذ کنند تا مانع اقدامات گفته شده شوند و موارد زیر را -اگر عمداً و سازمان یافته انجام شوند- عمل مجرمانه به حساب بیاورند:
- توافق با یک یا چند نفر برای ارتکاب یک جرم شدید به منظوری که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با کسب منافع مالی یا سایر منافع مادی مربوط است و در مواردی که قوانین داخلی مقرر کرده است مربوط به عملی باشد که از سوی یکی از شرکتکنندگان در جهت پیشبرد آن توافق انجام شده یا به یک گروه مجرمانه سازمان یافته مربوط باشد.
- عمل هر شخصی که با علم به اهداف و فعالیتهای مجرمانه کلی یک گروه مجرم سازمان یافته یا با آگاهی از قصد آن گروه به ارتکاب جرم مورد نظر، به طور فعال در اقدامات زیر مشارکت کنند:
الف) فعالیتهای مجرمانه گروه مجرمانه سازمان یافته.
ب) سایر فعالیتهای گروه مجرمانه سازمان یافته، با علم به اینکه این مشارکت به محقق شدن اهداف مجرمانه کمک خواهد کرد.
پ) سازماندهی، هدایت، همدستی، معاونت، تسهیل یا مشاوره در ارتکاب جرم شدید مربوط به یک گروه مجرمانه سازمان یافته.
همچنین کشورهای عضو کنوانسیون پالرمو باید تضمین کنند که قوانین داخلی آنها تمام جرایم شدید و مربوط به گروههای مجرم سازمان یافته را پوشش دهد.
بر اساس ماده شش کنوانسیون پالرمو، عواید مالی حاصل از جرایم سازمان یافته «پس از شست‌و‌شو» قابل جرمانگاریاند. در متن کنوانسیون آمده است:
تمامی کشورهای عضو طبق اصول بنیادین قوانین داخلی کشور متبوع خود، باید تدابیر قانونی و سایر تدابیر لازم را اتخاذ کنند تا موارد زیر در صورتی که عمداً انجام شوند، عمل مجرمانه محسوب شوند:
– تبدیل یا انتقال اموال به منظور مخفی کردن یا کتمان مبداء غیرقانونی آنها یا کمک به شخصی که در ارتکاب جرم اصلی مشارکت داشته است، به منظور فرار از عواقب قانونی اعمال خود، با علم به این که اموال مزبور عواید حاصل از جرم هستند.
– مخفی کردن یا کتمان ماهیت، مبدا، محل، ترتیبات، جابهجایی یا مالکیت یا حقوق واقعی متعلق به اموال با آگاهی از آن که اموال مزبور، عواید حاصل از جرم هستند.
– تحصیل، مالکیت یا استفاده از اموال با آگاهی از آن که در زمان دریافت آنها، حاصل جرم بودهاند.
– مشارکت، همکاری یا تبانی برای ارتکاب یا اقدام به ارتکاب، همدستی، معاونت، تسهیل یا مشاوره در ارتکاب هر یک از جرایم موضوع این ماده یعنی شستوشوی عواید حاصل از جرم.
مبارزه با پولشویی، حمایت از قربانیان
در ماده هفتم کنوانسیون پالرمو از کشورهای عضو خواسته شده است تدابیر لازم را برای مبارزه با پولشویی بیندیشند:
«به منظور منع و کشف تمامی شکلهای پولشويی، برای بانکها و مؤسسات مالی غيربانکی و در صورت اقتضا، ساير دستگاه‌هايی که به ويژه مستعد پولشویی هستند، در حوزه صلاحيت خود، نظام جامع قانونی و نظارتی داخلی ايجاد شود. اين نظام بر الزامات مربوط به شناسايی مشتری، حفظ سوابق و گزارش معاملات مشکوک، تأکيد خواهد داشت.»
در ماده ۲۵ این کنوانسیون هم به قربانیان جرایم سازمان یافته و حمایت از آنان پرداخته شده. در این ماده آمده است:
«تمامی کشورهای عضو در حدود امکانات خود، برای کمک به قربانیان جرایم موضوع این کنوانسیون و حمایت از آنان، به ویژه در مواردی که خطر انتقامجویی یا ارعاب آنان وجود دارد، تدابیر مناسب اتخاذ خواهند کرد.»
در بند دوم این ماده آمده است:
«تمامی کشورهای عضو برای فراهم آوردن امکان دستیابی به جبران خسارت قربانیان جرایم موضوع این کنوانسیون و اعاده وضعیت سابق آنان، تشریفات مناسب مقرر خواهند کرد.»
بند سوم این ماده نیز از تمامی کشورهای عضو میخواهد با رعایت قوانین داخلی خود امکان طرح و بررسی نظرات و نگرانیهای قربانیان را در مراحل مناسب دادرسی کیفری علیه مجرمان فراهم کنند، به گونه‌ای که به حق دفاع آنان خدشه وارد نشود.
پیشگیری مقدم بر درمان، اصرار مخالفان بر مخالفت
کنوانسیون پالرمو در مجموع ۴۱ ماده دارد و در این ۴۱ ماده ساز و کار منسجمی برای پیشگیری و برخورد با جرایم سازمان یافته تعریف کرده است. در ماده ٣١ این کنوانسیون و ذیل عنوان «پيشگيری» آمده است:
١- کشورهای عضو تلاش خواهند کرد به منظور پيشگيری از جرایم سازمان يافته فراملی، پروژههای ملی ايجاد و ارزيابی و بهترين راهکارها و سياستهای لازم را منظور و تقويت کنند.
٢- کشورهای عضو طبق اصول بنيادين حقوق داخلی خود و با استفاده از تدابير حقوقی، اداری يا ساير تدابير مقتضی، تلاش خواهند کرد فرصتهای فعلی يا آتی گروههای مجرمانه سازمان يافته را برای استفاده از عوايد حاصل از جرم در بازارهای قانونی، کاهش دهند.
مخالفان الحاق جمهوری اسلامی به کنوانسیون پالرمو اما معتقدند مطابق با مواد این کنوانسیون، «گروههای مقاومت» از جمله حزب‌الله لبنان در لیست گروههای تروریستی قرار گرفته‌اند و از این رو امضاکنندگان این کنوانسیون ملزم به مقابله با گروههای مقاومت هستند.
رضا سراج، نمایند مجلس و یکی از این مخالفان در کانال تلگرامی خود در اینباره نوشته است: «از این منظر به نظر می‌رسد هدف از اجبار ایران به پذیرش قراردادهایی همچون پالرمو و FATF ناظر بر مهار محور مقاومت و زمینه‌سازی برای برجام منطقه‌ای و عقب‌نشینی ایران از منطقه باشد.»
وزارت امور خارجه ایران اما تاکید دارد که کنوانسیون پالرمو در نهایت ضمن اشاره به «منافع مهم» جمهوری اسلامی باعث میشود کشور بتواند با بهره‌گیری از ظرفیت‌های کنوانسیون، اقدامات قضایی خود را در سطح بین‌المللی ارتقا دهد.
مجلس ایران هم در مصوبه خود بر مشروط بودن پیوستن ایران به این کنوانسیون تاکید کرده است: «جمهوری اسلامی ایران مفاد کنوانسیون حاضر از جمله مواد دو، سه، پنج، ۱۰ و ۲۳ آن را براساس قوانین و مقررات داخلی خود به ویژه اصول قانون اساسی تفسیر و اجرا خواهد کرد.»
علاوه بر این، «جمهوری اسلامی خود را ملزم به ترتیبات بند دو ماده ۳۵ این کنوانسیون درباره ارجاع هر گونه اختلاف ناشی از تفسیر یا اجرای مفاد کنوانسیون که از طریق مذاکره حل و فصل نشود، به داوری یا دیوان بین‌المللی دادگستری نمی‌داند چرا که ارجاع اختلافی به داوری یا دیوان بین‌المللی دادگستری در رابطه با جمهوری اسلامی ایران تنها با رعایت مفاد اصل ۱۳۹ قانون اساسی میسر است.»
این همچنین در مورد مبنا قرار دادن مواد ۱۵، ۱۶ و ۱۸ این کنوانسیون در مورد همکاری در زمینه استرداد یا معاضدت قضایی، حسب مورد تصمیم خواهد گرفت.
مجلس علاوه بر موارد فوق تاکید کرده است از نظر جمهوری اسلامی این کنوانسیون «خدشه‌ای به حق مشروع و پذیرفته شده ملت‌ها یا گروههای تحت سلطه استعمار و اشغال خارجی برای مبارزه با تجاوز و اشغالگری و اعمال حق تعیین سرنوشت وارد نخواهد کرد و مهمتر از همه اینکه، پذیرش این کنوانسیون به معنای به رسمیت شناختن «اسرائیل» نخواهد بود.
- در همین زمینه
به زیان خودمانی خودمان، حکومت ایران، هم خر می خواهد و هم خرما را !
از طرفی میل است از خدمات سازمانها و معاهدات و .. جهانی از بانکداری و بازارها و فناوری و از این قبیل معاهدات برخودار شود، از طرفی می خواهد هر کار که دلش خواست بکند!
مثلا اگر از وجود اسرائیل خوشش نمیاید و به پندارش نامشروع است آن را نابود کند در حالی اسرائیل عضو سازمان ملل است و طبق قوانین سازمان ملل هیچ عضوی از سازمان ملل حق ندارد کشور دیگری تهدید به نابودی کند و اگر چنی کند طبق فصل هفتم بقیه شکورها می توانند علیه ان حکومت کشور اقدام حتی نظامی کنند! (البته به دلیل حق وتو و برخی سیاست های ابرقدرتها تا کنون از مسئله جکومت ایران قسر در رفته است!) یا برنامه مخفی غنی سازی اورانیوم به شدت مشکوک را بیش از دو دهه دنبال کرده در حالی قراردداد منع گسترش سلاح های هسته ای امضاء کرده، یا موارد مندرج در اعلامیه حقوق بشر را نقض میکند در حالی که ان را امضاء یا تایید کرده است!
این هم خر و هم خر ما خواستن این حکومت هم برای بقیه کشورها و هم برای مردم ایران مشکل ساز شده است. الان هم پیمان های مثل پاریس، پالرمو و امثالهم مثل همان NPT و یا عضو در سازمان ملل است (برخی کشورها که از اول قصدشان ساختن سالاح هسته ای بود عضویت در این NPT نپذیرفتند اما ایران میاید عضو این نهاد می شود و با وجودی که یک عضو سازمان ملل را رسما می خواهد نابود کند و رفتاراش مشوک است میاید عضو این نهاد می شود! این یک مضحکه است)، مسئله اساسی این است حکومتهای مثل ایران اساس اعتقادی به فلسفه وجودی و هدف این قراردادها و نهادهای جهانی ندارد اما بخاطر برخی منافعی که متصور است می خواهد بدون عمل به تعهداتش، از این مزایا استفاده کند.
بقیه اعضای این نهادها دارن د وقتشان تلف می کنند، وقتی دارد نمینده مجلس و مسئل رسمی ایرانی می گوید اگر فلان بند این توافق با قوانین ما مغایرت داشته باشد اجرا نمی کینم، خب شما که نمی خواهی تمام و کمال این معاهدات اجرا کنی مگر مرض درای عضوش می شود؟! واقعا یک مسخره بازی است، هم برای حکومت ایارن و هم آن اعضایی ایران پذیرفتند، ایا اینها عقل ندارند ، این قراردادها برای اجرا است یا برای نمایش؟! مسخره بازی است ؟
بندی‌ها / 01 February 2018
از نظر من اساسا بقیه کشورهای جهان نبایست ایرانرا در این معاهدات قبول کنند با این شرایط حکومت فعلی ایران (در ایارن مجلس و دولت مسئولیت اصلی ندارند و شخص رهبری ایران مسئول اصلی است که اساسا به هیچ چیز پاسخگو نیست،! کشورهای دنیا دارند خودشان را مسخره می کند،جهان باید با شخص خامنه ای گفتگو و مذاکره کند و از شخص او امضاء بگیرد و اما او واقعا پاسخگو مسئولیت قبول نمی کند که تا حالا در هیچ زمینه یا پاسخگو نوبده و مسئولیت قبول نکرده، بی خودی دنیا با این حکومت وارد هیچ توافقی نشود، چون اصلا آن کسی که مسئول اصلی است یعنی رهبری اصلا مسئولیت پذیر نیست! خامنه ای حتی مسئولیت حرف هایی که میزند برای یک ثانیه بعدش قبول نمی کند! اینکه در روزنامه کیهان و یا فلان رسانه وابسته به سپاه دارند از همین الان مخالفت و دبه می کنند دقیقا دارند غیرمستقیم نظر مسئول اصلی حکومت یعنی رهبر ی این حکومت انعکاس می دهند، تا کی به ایت تجاهل ادامه می خواهند بدهند و با دولت و مجلس ایران توافق امضاء می کنند در حایل دولت و مجلس ایران کاراه ای نیستند و اینها فقط مهره های خیمه شب بازی رهبر ی هستند)، بی خودی دارند برای مردم ایران و جهان و خود دولتهایشان درد سر درست میکنند. وقتی مثل روز روشن است حکومت ایران فلان قراراداد جهانی یا قوانین فلان نهادبین الملی را نقض خواهد کرد و به اصطلاح زیرآبی خواهد رفت، چرا اساسا بقیه اعضاء از این حکومت می خواهند بیاید اینها را امضاء کند، در حالی که حکومت ایران تن به اجرای این تعهدات نخواهد داد؟!
بندی‌ها / 01 February 2018
این حماقت است که اوردن ایران و حتی پذیرفتن ایران به این توافقات، فقط دراند مشکل را افزایش میدهند، ایران دارد رسما می گوید می خواهد اسرائیل را نابود کند، امریکا هم می گوید این خواسته نمی پذیرد، اما کشورهای مهم دنیا که با اسرائیل روباط راهبردی دارند مانند هند و روسیه و چین و اروپا دارند با حکومتی تعامل میکنند رسما می گوید می خواهد اسرائیل نابود شود رسما دارند می گویدنیروهای مخالف و دشمن اسرائیل مسلح می کند و در عمل این کار کرده است ! بعد از این کشورها از این حکومت دعوت میکنند باید فلان قرارداد امضاء کند که مستقیما باز مشکلات را افزایش میدهد. این چه مسخره بازی است؟!
مثلا اروپایی ها میدانند ترکیه اصلا شاریط عضویت در اتحادیه اروپا ندراد، خییل واضح اتس اگر رتکیه عضو اتحادیه اروا شود شبانه روز برای این اتحادیه مشکلات حقوق بشری تا اقتصادی درست خواهد کرد، انها این واقعیت فهمیده و با عضویتش مخافت کرده اند. و یا چینی ها تا کنون فهمیده اند عضویت حکومت ایران در سازمان شانگهای مشکل ساز است و تاکنون مخالفت کرده اند! تا این جا چینی کاملا با پراگماتیسم و عملگرا و واقع گرا پی به ماهیت و ذات بنیادی حکومت ایارن برده اند و خوشبختانه بی خودی با پذیرفتن این حکومت مسئله ساز و درسر آفرین، یک پیمان مهم منطقه ای را به خطر نه انداخته داند.
بندی‌ها / 01 February 2018
به گفته علاءالدین بروجردی، تصویب پیوستن به کنوانسیون پالرمو به منظور «گرفتن بهانه از آمریکایی‌ها درباره فعال شدن سیستم بانک جهانی» است. // !؟ //
من // !؟ // این نماد گذاشتم تا حقیقتی بازگو کنم به همه کسانی دارند این کامنت می خوانند و امیدوارم مقامات مسئول کشوهای دنیای آزاد و دموکراتیک و یا حدقل سکولار ؛ما فرض می گیری این اتهام به حکومت چین دموکراتیک نیست وارد است ، اما بالاخره سکولار که است، بالاخره معتقد به عقل معاش و این جهانی است و نه اینکه ایدئولوژی آن جهانی مالیخوالیایی و خرافی مثل حکومت ایران! ، دولت چین می خواهد در دینا قدرت اقتصادی باشد و با بقیه دنیا کار کند، می خواهد تجارش در جهان امنیت داشته باشند، پولشان مطمئن و امن باشد، و در سازمانهای بین الملی یک فعالیت اقتصادی درای نظام و قانون باشد، من به صراحت می گویم حکومت ایران بنابر ماهیت و ساختارش اساسا به هیچ قانون و تعهدی پای بند نیست، در این حکومت یک فرد دیکتاتور و مشتی جنایتکار و ضد بشر حکومت می کنند که انسان ها را بخاطر حرف زدن، بخاطر عقیده، حتی بخاطر انتقاد از شخص دیکتاتور می کشند! این حکومت تمام موارد قانون اساسی و قوانین موضوعه اش هر آن و مکرر نقض می کند! آ ن وقت می خواهد قوانین بین الملی رار عایت کند؟! ، و آن موضعات مهمی چون حقوقی و جرایم سازمان یافته؟!
آیا طرفهای دیگر عقل ندارند؟!
حکومتی که ر سما بزرگرتین نهادهای تررویستی به اذعان خود همین اروپا و امرکیا اداره و سازماندهی کرده است! اروپایی ها لااقل بایست در برابر مردم خویش پاسحگو باشند ، دو حالت دارد: یا اروپا و امرکیا به مردم خویش و بقیه دنیا دروغ می گویند که نهادهیا مختلف حکومتی مانند سپاه و اطلاعات ایران و سازمانهای مقل حماس و جهاد اسلامی و حوثی ها ترئریست هستند ، و یا اگر راست می گویند معنی ندارد کشوری تامین کننده پول و سلاح اینها است را در سازمانی عضویت بدهند که می خواهد با این موراد مبارزه کند! این مضحکه و حماقت است.
بهانه !! / 02 February 2018
حکومتی که حدود 40 سال است رسما می گوید تمام دنیای غیر از خودش باطل هستند و در نهایت باید نابود شوند و این در تمام قوانین و اظهارت و محافل علنی یا مخفیانه اش عوامل حکومتی اش مکرر می گوید، و به صراحت می گوید کمونیست ها از جمله این همین حاکمان چینی ها، باطل و کافر هستند و از نظر اعتقادات حاکمیت اینها بایست کشته شوند یا به تابعیت جکومت مذهبولایی دربیاند !، به صراحت حاکمانش و نمایندگان اخوندش در محافل و مجالس می گویند هدف ما نهایی نابودی غیر از خودمان از ملحدان تا غیر شیعیان ولایی است تا حکومت جهانی ولایی اخرالزمانی مان برقرار کنیم!
مثلا دولت چین تاکنون لااقل در یک مورد به خوبی نشان داده ماهیت و هدف این حکومت را که هیچ اعتباری ندارد در هیچ سازمان بین المللی حضور داشته باشد، برای همین تاکنون به درستی از عضویت حکومت ایران در سازمان شانگهای جلویگری کرده، چون واضح است این حکومت بای یک بزرگرتین کشورهای قاتصاد جهانی دشمنی تمام نشدنی دارد یعنی امریکا و متحد مهمی چون اسرائیل و نهادهای یهودی و سرمایه دارن یهودی ! اساسا این حکومت هر موسسه و نهادی که یهودیان در آن سهم و مشارکت دارند بعنوان صهیونیسم می شناسد و آن را تحریم کرده و علیه اش اقدام میکند !
بهانه !! / 02 February 2018
با کل یهود دشمنی مشخص دارند و این در حالی است یهودیان یکی از مهم ترین ارکان اقتصاد آزاد جهان هستند! چگونه می توان همزمان این حکومت را عضوی از اقتصاد جهان کرد در حالی با بخش مهمی از اعضای اقتصاد جهان ستیز ایدئولوژیک دارد و می خواهد آنها را نابود کنندو رسما و عملا هم در راستا اقدام میکند؟! ! مطمئنا این کشور اگر در هر نهاد اعم از اقتصادی تا حقوقی گرفته ، کارشکنی خواهد کرد و آن را ناکارآمد یا بی اثر می کند، هدف این حکومت از حضور در این نهاد یا عهدنامه صرفا استفاده برای خود وضربه زدن به سایرین است!
ایا این نهادها و سازمانها و دولت ها و رسانه های مشهور جهان – ب ذکر سند وشواهد- که موراد مکرر از نقض حقوق بشر، قاچاق، تروریست از حکومت ایران منتشر می کنند می خواهند خودشان مضحکه میکنند و خودشان بی اعتبار؟! چرا به صراحت مهره حکومت خامنهای در مجلس فرمایشی و خیمه شب بازی اش دارد می یود ما مواردی که رعایت نیکنم، مگر عقل ندارند اروپایا ها ؟!، چرا یک کشوری عضو یک نهاد کنند (ایران) که دارد به صراحت می گوید برخی مورادش نمی کند اگر با قوانیش که همان امیال دیکتاتور است؟
اگر اروپا و امریکا گروههای فلسطین یمنی تررویست می داند، بایست بداند این حکومت به صراحت اعلام کرده آنها حمایت مالی و تسلیحاتی میکند! عضویت حکومت ایران در این نهادها و بهره بردن مواهب اقتصادی و تقویت مالی این حکومت عین حماقت و عین خیانت به اهداف این نهادها است!
بهانه !! / 02 February 2018
ابرقدرت ها، کشورهای ذی نفوذ، کشورهای مهم جهان، کشورهایی که واقعا درجاتی از دموکراسی در آنها است و دولتهایشان با پول مالیات دهندگان اداره می شود و واقعا دنبال قانون و نظم در کشورها و جهان هستند، کشورهایی نظیر هند، چین، روسیه، اعضای اتحادیه اروپا، کانادا، ایلات متحده آمریکا، برزیل، ارزانتین، زاپن، کره جنوبی، … این کشورها اگر می خواهند حقیقتا دنیا دارای نظام و قانون باشد، اگر می خواهند با فعالیتهای مافیایی از جمله شویی، قاچاق از مواد مخدر تا انسان، از مهم تر تررویسم مبرزاه جدی کنند، دست از این روند یک بام و دو هوا بردارند، به طور کلی این عهدنامه های نیم بند و نمایشی، جز اتلاف وقت و فرصت، هدر دادن پول مالیات دهندگان کشورهایی گفته، چیزی حاصل نمی شود، وقتی کشوری نظیر ایارن در آن عضویت یابد. نه تنها قراردادها تا عهدنامه بین الملی در باره موارد مهمی مثل جرایم سازمانی افتهف بلکه حتی دربراه مسائل چون محیط زیست، اندازه سر سوزنی نمی توان بر عهد و قول و امضای حکومتی مثل ایران اعتماد کرد!
دیگر به چه زبانی و چه به صورتی توضیح داده شود، هر چیزی که توسط نماینده های حکومت خامنه ای اعم دولت و رئیس جمهور و وزیرخارجه تا اعضای مجلس ایران تصویب شود، پشیزی ارزش اجرایی ندارد، در ایران یک حکومت دیکتاتور ی مطلقه کاملا در چنگ خامنه ای است، حتی سپاه هم صرفا شریک است و در نهایت حرف حرف خامنه ای است، خامنه ای هم اصلا انسان مسئولیت پذیر، متعهد، پاسحگو و ملزم به هیچ عهد و پیمان و وقلی نیست و او چنان مسئولیت گریز و ضد قانون و عهد شکن است که برای فرار مسئولیت پذیری و تعهد در حالی دولت و مجلسش یک تواق مثل برجام امضاء میکند در رسانه و بلنگوی اصلی شا یعنی کیهان سایتهیا سپاه ان را بی اتاب رمیکند و با عملهای مختلف ان را رسما نقض م کند!، خامنه ای صدها بار قول ها و عهدها و پیمان ها و قوانین داخلی و خارجی موصب دولت و مجلس و سایر مقامتش را حتی انهایی که خوئد گفته را نقض کرده است.
بهانه !! / 02 February 2018
چرا جهانیان دارند با این حکومت وارد مذاکره و بستن قرارد داد می شوند که اساس حاکمش اندازه سر سوزنی اعتما د بدان نیست؟!
من می گویم تمام این توافقات روی هوا است، و همگی بدون استناء محکوم به شکست هستند. تا زمانی که حکومت ولایت فقیه مطلقه در ایران حاکم است، اساسا هیچ قانون و عهد داخلی یا بین اللملی ضمانت اجرایی ندارد. دلیل واضح اش علاوه عملکرد 39 ساله این حکومت، و از جمله 29 ساله حکومت خامنه ای، ماهیت و ذات برساخته حکومت ولایت فقیه مطلقه است، این حکومت اساسا بر ولایت فقیه مطلقه است و در عمل معنی اش ثابت کرده که ولایت فقیه مطلقه یک فرقه خاص از شیعه است که مدعی است برای حفظ نظامش می تواند حتی احکام اولیه اسلام تعطیل کند یعین همان چیزی مدعی مشورعیتش است!! حکومتی چنین اختیارات عقل ستیزانه به حاکمش داده و در عمل ثابت کرده هیچ اخلاق و عقلاینتی را محترم نمی شمارد، چگونه به آن توافق می کنید؟!
این حکومت به صراحت و تمام کمال می خواهد اسرائیل نابود کند (حتی اگر همه فسطنی ها اسرائیل توافق کنند و ان را قبول کنند) امریکا ، هند، چین، روسیه و اروپا آیا حاضرند قبول کنند یک حکومت یک کشور که یکی اعضای دیگر سازمان ملل نابود کند؟!
دقت کنید مسئله کشور و یک ملت است، اعضای سازمان پذیرفتن اسرائیل کشور و یک ملت عضو سازمان ملل است و بر طبق قانون سازمان ملل هیچ کشوری دیگری حق ندارد ردصد نابوید کشور عصو این سازمان اقدام کند و حکومت ایران رسما و عملا دارد این کار می کند! و حکومت حاکم بر کشور دیگر ( ایران) رسما می گوید می خواهد آن را نابود کند و در عمل هم دراد این کار می کند ! شما را با این سوال بزرگ می گذارم، چرا توافقات و قوانین بین الملی مضحکه می کنید و بی اعتبار؟! چرا پول مالیت دهندگان کشورهای خود را هدر می دهید؟! چرا خود مضحکه کرده و عقل و انسانیت به سخره می گیرید با این کارهای احمقانه تان؟!
اشتباه نکنید من نه اسرائیلی هستم و نه یهودی ، بلکه یک ایرانی هستم، مورد اسرائیل را مثال زدم تا پوچی و حماقت و بیهوده بودن توافق و قرارداد و عهد و پیمان با حکومت ایران را اثبات کنم.
بهانه !! / 02 February 2018