برخورد خشن ماموران گشت ارشاد با زنان و دختران موضوع تازه‌ای نیست، اما تکرار این نوع برخوردها، عرصه عمومی و خیابان‌ها را به محل نبرد روزمره زنان با خشونت دولتی و رسمی کرده است. علاوه بر اینها گزارش‌هایی از استقرار زنان آمر به معروف در متروی تهران هم منتشر می‌شود که بر اساس آنها، این زنان علاوه بر برخورد مستقیم با زنان بدحجاب، به توصیه و سخنرانی درباره لزوم رعایت حجاب می‌پردازند. معلوم نیست آیا این زنان به شکل سازمان داده شده فعالیت می‌کنند یا نه اما در مقابل، زنان هم با مستندسازی اقدامات و برخوردهای آنها به وسیله دوربین‌های تلفن همرا خود به این رویارویی‌ها شکل دیگری بخشیده‌اند. زنان می‌گویند: «اسلحه من دوربین من است.»

آیا انتشار این فیلم‌ها، به ایجاد فشار اجتماعی بر گروه‌هایی که به بهانه نهی از منکر به زنان خشونت می‌کنند، کمک خواهد کرد؟