سازمان اطلاعات و وظایف ویژه اسرائیل (موساد) هفته گذشته خبرنگارهای سه روزنامه آمریکایی را دعوت کرد تا به آنها برخی از اسناد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی را که این سازمان امنیتی از انباری‌ در تهران دزدیده از نزدیک نشان دهد. اینها همان اسنادی هستند که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل در آوریل ۲۰۱۸ در یک کنفرانس خبری آشکار کرد اما این بار روزنامه‌نگاران مستقل، اسناد را از نزدیک دیده‌اند و برای بررسی بیشتر پیش متخصص‌ها برده‌اند.

تصویری از یک آزمایشگاه انفجاری در بخش تاسیسات هسته‌ای پایگاه نظامی پارچین که موساد در میان این اسناد به روزنامه نگاران آمریکایی نشان داده است.

آنچه در پیش رو می‌خوانید برگرفته از گزارش یکشنبه ۱۵ ژوئیه/۲۴ تیر نیویورک تایمز در مورد اسناد هسته‌ای است که موساد می‌گوید نشان می‌دهند ایران قصد ساختن کلاهک هسته‌ای داشته است. نتانیاهو می‌گوید که پنهان کردن این اسناد از بازرسان بین‌المللی نشان می‌دهد که ایران قصد ساختن سلاح هسته‌ای داشته و کماکان هم این قصد را دارد.

موساد انبار اسناد را چگونه پیدا کرد؟

این مشخص نیست. نیویورک تایمز نوشته است که “واضح است که جاسوسان اسرائیلی از داخل ایران کمک دریافت کرده‌اند”. در جایی دیگر هم ذکر می کند که شاید برخی – اگر نه همه مامورهای این عملیات – ایرانی بودند.

مقامات امنیتی اسرائیل اما در پاسخ به این پرسش گفته‌اند که در اوایل سال ۲۰۱۷ فهمیده‌اند که ایران اسناد و مدارک مربوط به تحقیقات در حوزه سلاح‌های هسته‌ای را دارد جمع‌آوری می‌کند و آنها را به یک انباری صنعتی در منطقه شورآباد در کهریزک تهران منتقل می‌کنند. جاسوسان موساد ساختمان این انبار را در نظر می‌گیرند. آنها می‌گویند که ماموران امنیتی جمهوری اسلامی به صورت شیفتی ساختمان را بازرسی می‌کردند و ساختمان نگهبان دائم نداشته است.بعد از شیفت شب، هفت صبح هر روز شیفت جدید نگهبانی بر سر ساختمان می‌آمده.

روز ۳۱ ژانویه ۲۰۱۷ /۱۲ بهمن ۱۳۹۶، جاسوسان موساد بین دو شیفت شب و روز نگهبانی تنها شش ساعت و ۲۹ دقیقه فرصت داشتند که داخل انبار شوند، گاو صندوق‌های کلیدی را شناسایی کنند، در آنها بگشایند، اسناد را بردارند، راهی مرز شوند و از ایران فرار کنند.

خارج کردن نیم تن سند، در شش ساعت و ۲۹ دقیقه

ساعت ده و نیم شب ۳۱ ژانویه، کمتر از ۲۴ مامور موساد که آگاهی کافی در مورد سیستم‌های امنیتی انبار از جمله دزدگیر آن داشتند، وارد انبار می‌شوند.

تصویر مخزنی که موساد می‌گوید برای آزمایش‌های انفجاری در سایت هسته‌ای پارچین استفاده می‌شده است.

ابزار آنها برای ورود و باز کردن در ۳۲ گاوصندوق داخل انبار، مشعل‌های حرارتی با حرارت ۳۶هزار درجه سانتی‌گراد بوده که با ایجاد یک شعله مستمر می‌توانند ورق‌های فلزی را ذوب کنند. گاوصندوق‌هایی که با این مشعل‌ها باز شدند همه ساخت ایران بودند. ماموران موساد به کمک جاسوس هایی که در داخل داشتند می‌دانستند که در کدام گاوصندوق‌ها را اول باز کنند.

یوسی کوهن، رییس کل موساد که بر این عملیات نظارت می‌کرده به تیمش دستور داده که اسناد و مدارک را کپی یا عکس‌برداری نکنند. هدف این بوده که صرف شدن زمان در انبار را کوتاه کنند. همچنین اسرائیلی‌ها اصل مدارک را می‌خواستند که بتوانند ادعاهای ایران مبنی بر این که اسناد جعل‌شده هستند را خنثی کنند. از این رو یک راه بیشتر نداشتند: سرقت اصل اسناد.

پنج صبح، دو ساعت قبل از اینکه نگهبانان شیفت صبح برسند، ماموران موساد در مجموع نیم تن سند، مدرک، سی‌دی، عکس و نقشه را از انبار خارج می‌کنند. هرکدام از ماموران بخشی از در مجموع ۵۰ هزار صفحه مدرک و ۱۶۳ سی‌دی، اسناد تصویری و نقشه را بر می‌دارند و راهی مرز می‌شوند. ماموران موساد راهشان را از هم جدا می‌کنند و در گروه‌های کوچک‌تر به سمت مرز حرکت می‌کنند. استدلال این بوده که اگر کسی دستگیر شود، همه مدارک به باد نرود.

اسناد چه چیز را نشان می‌دهند؟

بیشتر اسنادی که اکنون در دست موساد است مربوط به ۱۵ سال پیش و پروژه “آماد” است: پروژه‌ای مخفیانه برای ساخت سلاح هسته‌ای که در ایران که از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۳ ادامه داشته است. روایت رسمی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی این است که پروژه آماد رو به افول رفته و در نهایت قسمت‌های اصلی آن در سال ۲۰۰۳ متوقف شده است – این روایت را بنیامین نتانیاهو قبول ندارد و معتقد است مخفی کردن این اسناد نشان می‌دهد که پروژه کماکان در برنامه ایران هست.

نیویورک تایمز ضمن اینکه می‌گوید که هیچ راهی ندارد که اصالت این اسناد را مستقل درستی‌سنجی کند، این اطلاعات را در مورد یافته‌های موجود در این اسناد منتشر کرده است:

۱ – ایران مشغول ساخت بمب هسته‌ای بوده است: نیویورک تایمز بخشی از اسناد را که موساد در اختیارش گذاشته به رابرت کلی، مهندس هسته‌ای و بازرس سابق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین نشان داده و واکنش او این است: “این اسناد نشان می‌دهد که اینها در حال کار بر روی بمب‌های هسته‌ای بوده‌اند.”

۲ – ایران می‌خواسته کلاهک هسته‌ای سوار موشک شهاب ۳ کند: بخشی از اسناد در مورد چالش‌های مربوط به ادغام سوار کردن کلاهک هسته‌ای بر موشک شهاب ۳ هستند.

۳ – ایران آزمایش هسته‌ای زیرزمینی می‌کرده: یک سند در مورد برنامه‌های ایران برای آزمایش‌های هسته‌ای زیرزمینی است و برنامه را تولید پنج کلاهک هسته‌ای اعلام می‌کند. اسنادی دیگر نشان می‌دهند که تعداد آزمایش‌های هسته‌ای زیرزمینی ایران بیشتر از آن چیزی است که قبلا فرض می‌شده. دیوید آلبرایت، بازرس پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و مدیر فعلی موسسه “علوم و امنیت بین‌المللی” در گفت‌وگو با نیویورک تایمز می‌گوید که اسناد حاوی “اطلاعات عالی”‌ای هستند و نشان می‌دهند که ایران آزمایش‌های متعددی در ارتباط با توسعه سلاح‌های هسته‌ای انجام داده‌اند – خیلی گسترده‌تر از آنچه از قبل فرض می‌شده.

۴ – آزمایش بر روی نوترون، عامل انفجار در بمب اتمی هم در برنامه بوده: مشخص نیست که آیا این آزمایش‌ها صورت گرفته یا نه اما اسناد شامل یادداشتی از مسعود علی محمدی، استاد فیزیک دانشگاه تهران و دانشمند هسته‌ای است که در این یادداشت او هشدار می‌دهد که هر نوع آزمایش بر نوترون‌ها حساسیت‌برانگیز است و باید مخفیانه صورت بگیرد. محمدی همان دانشمند هسته‌ای است که در ۲۲ دی ۱۳۸۸ در تهران ترور شد.

۵– تصاویر آزمایشگاه‌های هسته‌ای زیرزمینی ایران: خبرنگار نیویورک تایمز نوشته است که یکی از جالب‌ترین بخش‌های اسناد، تصاویر داخل آزمایشگاه‌ها و سایت‌های هسته‌ای در ایران است. یک تصویر یک مخزن بسیار بزرگ را نشان می‌دهد که برای آزمایش‌های انفجاری مورد استفاده قرار می‌گرفته است. متخصصان موساد می‌گویند که این بخشی از آزمایشگاه زیرزمینی پایگاه نظامی پارچین در جنوب شرقی تهران است که بخشی از تاسیسات هسته‌ای ایران در این پایگاه بوده و اکنون دیگر جمع‌آوری شده است.

۶ – پروژه غیرصلح‌آمیز هسته‌ای ایران در سال ۲۰۰۳ رو به افول رفته است. نیویورک تایمز در این رابطه به ترور دانشمندان هسته‌ای، حملات سایبری مشترک اسرائیل و آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران و فشارهای بین‌المللی اشاره کرده اما سندی که نشان بدهد که افول چگونه و در چه شرایطی بوده در میان اسناد به اشتراک گذاشته شده با روزنامه‌نگاران نیست.

بیشتر بخوانید: