مسعود کریم رجبی، شهزاده سمرقندی – در برنامه «خلوت سبز» این هفته مسعود کریم رجبی، روزنامه‌نگار محلی رادیو زمانه در بلخ ما را با مختار وفایی، شاعر جوان بلخی آشنا می‌کند. مختار وفایی از سال ۱۳۸۹ سرودن شعر را شروع کرده و تا به حال در چندین مسابقه بین‌المللی شعر شرکت پررنگی داشته است.
این شاعر جوان در یکی از شعر‌هایش می‌گوید:
من خسته‌ام از این همه تکرار، آدمک!
از زندگی و این همه ناچار، آدمک!
می‌دانم اینکه خسته‌تری، چون هنوز هم در گوشه‌ای نشسته به اجبار، آدمک!
با خود به گریه می‌روی و قصه می‌کنی
بیهودگی‌ست قصه بسیار، آدمک!
مختار وفایی، شاعر و روزنامه‌نگار
مختار وفایی می‌گوید با اینکه برای گذراندن روزگار به روزنامه‌نگاری مشغول است، اما در انجمن نویسندگان بلخ و کلبه فرهنگی این شهر نیز فعالیت زیادی دارد. او از نشست‌های روزهای پنجشنبه می‌گوید که از جانب انجمن نویسندگان بلخ برگزار می‌شود و هر هفته در حضور اهل ادب بلخ، شاعران آثارشان را می‌خوانند و نقد و بررسی می‌کنند. این نشست‌ها به گفته مختار وفایی علاقه جوانان به شعر و ادبیات را افزایش داده است. با این حال این شاعر غزل‌سرا معتقد است که در وهله نخست شاعران و نویسندگان مخاطبان آثار او هستند و مردم عادی علاقه چندانی به شعر و ادبیات نشان نمی‌دهند.
او می‌گوید که در بلخ بیشتر از غزل استقبال می‌شود و از اینجاست که او نیز تلاش دارد تا حرف دل خود را در قالب غزل بسراید:
دوریت جنگل و آوارِ به‌هم ریخته است
تو که در دور‌ترین دور‌ترین جا داری
دل من دهکده خار به‌هم ریخته است
بتو ای خوب‌ترین خوب‌ترینِ دنیا
بسترم بستره سارِ به‌هم ریخته است
تو که همواره به‌دنبال کسی می‌گردی
و به‌دنبال تو یک یارِ به‌هم ریخته است
چادرت تحفه سبزی‌ست که با خود دارم
چادرت پرچم بازارِ به‌هم ریخته است
به این برنامه می‌توانید از طریق فایل صوتی زیر گوش بدهید:
در همین زمینه:
:: صفحه ویژه برنامه رادیویی “خلوت سبز”، گفت‌وگوهای مسعود کریم رجبی با شاعران بلخ در سایت زمانه::