مجموعه‌ای از آثار شیرین نشاط شامل فیلم و عکس در لس‌آنجلس به نمایش گذاشته می‌شود. این نمایشگاه با عنوان «به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد» بزرگ‌ترین نمایشگاه آثار شیرین نشاط در ۳۰ سال گذشته است. موضوع اصلی این نمایشگاه سرکوب و درد و در همان حال مقاومت و تسلی است.
شیرین نشاط هنرمند عکاس و فیلمساز ایرانی به خاطر فیلم «زنان بدون مردان» بر اساس رمان شهرنوش پارسی‌پور تندیس شیر نقره‌ای جشنواره فیلم ونیز به عنوان بهترین کارگردان را به دست آورد. او در تبعید در نیویورک زندگی می‌کند و از شناخته‌شده‌ترین هنرمندان ایرانی در جهان به شمار می‌آید. شیرین نشاط درباره نمایشگاه « به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد» به خبرنگار ای بی سی گفت:
«در هر کاری که کرده‌ام، در هر ویدیو و در هر عکسی که از من در این نمایشگاه می‌بینید، موضوع اصلی درباره سرکوب و درد و در همان حال درباره مقاومت، تسلی و قدرت است.»
به گزارش ای بی سی عکس‌های شیرین نشاط در این نمایشگاه را می‌توان به عنوان فصل‌هایی از تاریخ خاورمیانه در نظر گرفت. یکی از گالری‌های این نمایشگاه به آثاری از نشاط درباره بهار عربی در مصر اختصاص دارد. شیرین نشاط درباره سوژه این عکس‌ها گفت:
«من این عکس‌ها را در مصر گرفتم و با صاحبان این عکس‌ها صحبت کردم، درست مثل یک خبرنگار.»
شیرین نشاط در نوجوانی برای ادامه تحصیل به آمریکا سفر کرد اما اقامت او در این کشور مصادف شد با انقلاب بهمن ۵۷ و بعد هم جنگ ایران و عراق. از آن زمان تاکنون او در آمریکا اقامت دارد. کوراتور این نمایشگاه در گفت‌وگو با ای بی سی اعتقاد دارد از آنجا که «محوری‌ترین موضوع آثار شیرین، مهاجرت و تبعید است»، بسیاری از ایرانیان مقیم لس‌آنجلس هم می‌توانند تجربه بخشی از زندگی خود را در آثار او بازیابند.
شیرین نشاط نام این نمایشگاه از شعر معروف فروغ فرخزاد (از مجموعه تولدی) دیگر برگرفته است:
به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد
به جویبار که در من جاری بود
به ابرها که فکرهای طویلم بودند
به رشد دردناک سپیدارهای باغ که با من
از فصل‌های خشک گذر می‌کردند
به دسته‌های کلاغان
که عطر مزرعه‌های شبانه را
برای من به هدیه می‌آورند
پیش از این نمایشگاهی با نام «فریاد، خانه‌ام آتش گرفته» از عکس‌های شیرین نشاط در نیویورک برگزار شده بود. نام این نمایشگاه برگرفته از شعری از اخوان ثالث به همین نام بود.
دو سال قبل هم فیلم «در جستجوی ام‌الکلثوم»، دومین ساخته او در هفتاد و نهمین جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد. در این فیلم، شیرین نشاط به جای آنکه به شرح احوال ام‌الکلثوم بسنده کند، از دریچه چشم یک زن هنرمند ایرانی دشواری‌های نزدیک شدن به یک سوژه را آشکار می‌سازد.
بیشتر بخوانید: