شش فوریه از سوی سازمان ملل روز جهانی منع ختنه زنان نامیده شده است. پیش‌بینی می‌شود اگر اقدام فوری و پیشگیرانه اجرا نشود، بین سال‌های ۲۰۱۵ تا۲۰۳۰ در کل جهان ۶۸میلیون دختر و زن در معرض ختنه قرار گیرند. شعار امسال سازمان ملل این است: از بند رها کردن قدرت جوانان.
بر اساس گزارش‌های جهانی، در هر ۱۰ ثانیه در جهان دختری ختنه می‌شود. حتی امسال هم در آستانه روز جهانی منع ختنه زنان، یک دختر ۱۴ ساله مصری بر اثر ختنه جان خود را از دست داده است. هم‌اکنون دویست میلیون زن در جهان هستند که ختنه شده‌اند و ۴۴ میلیون نفر از آن‌ها دختران زیر ۱۴ سال هستند.
طبق کنوانسیون حقوق کودکان هرگونه عملی که باعث آسیب رسیدن به اندام جنسی کودکان شود جرم محسوب می‌شود.
ختنه زنان بیش از هر جایی همچنان در آفریقا گسترش می‌یابد. دلیل ختنه زنان اغلب مذهبی و فرهنگی است.
سازمان ملل بریدن آلت جنسی زنان تحت عنوان «سنت و آیین» و عمل ناقصسازی اندام جنسی زن را مصداق بارز «شکنجه» می‌داند.
ناقص سازی جنسی زنان آشکارا با انواع دیگری از نابرابری جنسیتی، از جمله خشونت علیه زنان و دختران، ازدواج زودهنگام و اجباری مرتبط است.
ایران و ختنه زنان
هنوز هم در برخی از مناطق ایران ناقصسازی جنسی روی دختران و زنان انجام می‌شود.
کامیل احمدی، پروهشگری که در زمینه ختنه زنان فعال است، چند سال قبل نتایج پژوهشی را منتشر کرد که نشان می‌دهد این عمل در چهار استان آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و هرمزگان رواج دارد.
بر اساس این پژوهش احتمالا حدود ۷۰ درصد از ختنه زنان در شش استان ذکر شده رواج دارد.
در ایران، ختنه زنان بیشتر روی دختران کمتر از ۱۰ سال صورت می‌گیرد. در استان‌های ایلام و لرستان این عمل درست قبل از ازدواج و در برخی از موارد هم پس از تولد اولین فرزند ختنه انجام می‌شود. در استان هرمزگان دختربچه‌ها را در سن‌های پایین ختنه می‌کنند.
ختنه در ایران هم مانند بسیاری از نقاط جهان یک سنت قدیمی است که به دلیل ناآگاهی معتقدان به آن همچنان انجام می‌شود. به دلیل رواج آن در میان اهل سنت، دولت ایران هم چندان مداخله‌ای در قضیه نمی‌کند. اما هرچند قانون ایران به طور خاص به خاص به ختنه زنان اشاره نمی‌کند اما بر مبنای برخی از قوانین ایران می‌توان ختنه زنان را مورد پیگیری قانونی قرار داد.
در ماده ۶۶۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ آمده است که: «قطع و از بین بردن هر یک از دو طرف اندام تناسلی زن، موجب نصف دیه کامل زن است و قطع و از بین بردن بخشی از آن، به همان نسبت دیه دارد.»
در این حکم فرقی میان باکره و غیر باکره، خردسال و بزرگسال، سالم و معیوب از قبیل رتقاء و قرناء نیست. ماده ۷۰۷ هم از بین بردن کامل قدرت مقاربت را موجب دیه کامل می‌داند.
ماده ۷۰۴ این قانون می‌گوید که از بین بردن قدرت انزال یا تولید مثل مرد یا بارداری زن یا از بین بردن لذت مقاربت زن یا مرد، موجب ارش است.
ماده ۷۰۸ قانون مجازات اسلامی از بین بردن یا نقص دائم یا موقت حواس یا منافع دیگر مانند لامسه، خواب و عادت ماهانه و نیز به وجود آوردن امراضی مانند لرزش، تشنگی، گرسنگی، ترس و غش، موجب ارش می‌داند. «ارش» به معنی دیه غیرمقدر است که میزان آن در شرع تعیین نشده است و دادگاه با لحاظ نوع و کیفیت جنایت و تاثیر آن بر سلامت مجنی‌علیه و میزان خسارت وارده با در نظر گرفتن دیه مقدر و با جلب نظر کارشناس میزان آن را تعیین می‌کند. مقررات دیه مقدر در مورد ارش جریان دارد، مگر این‌که در این قانون ترتیب دیگری مقرر شود.