خودروسازان نزدیک ۳۱ هزار میلیارد تومان به قطعه‌سازان بدهکارند و از پرداخت آن به بهانه‌های مختلف سر باز می‌زنند. دولت در حمایت از خودروسازان رانتی ۱۰ هزار میلیارد تومان اعتبار برای قطعه‌سازان را تعهد کرده بود. شورای پول و اعتبار این رقم را به ۵ هزار میلیارد تومان کاهش داد. حالا به گفته قطعه‌سازان تنها ۱۵ درصد آن پرداخت شده و قطعه‌سازان در پایان سال دست‌هایشان خالی است و ممکن است ناچار شوند صد هزار کارگر را اخراج کنند.
خروج آمریکا از توافق هسته‌ای در سال گذشته موجب خروج شرکت‌های خارجی سرمایه‌گذار در ایران هم شد، از جمله خودروسازان فرانسوی و کره‌ای که قرار بود به صنعت خودروسازی ایران رونق ببخشند.
بازگشت تحریم‌ها و رفتن خودروسازان خارجی اما شرایط را دگرگون کرد و قطعه‌سازان هم برای خرید مواد اولیه و هم فروش محصولات با مشکل روبرو شدند. در داخل هم دو خودروساز رانتی، همانند گذشته چشم به خزانه بستند و از پرداخت بدهی ۳۱ هزار میلیارد تومانی به قطعه‌سازان سرباز زدند.
این وضعیت موجی از تعطیلی اجباری کارگاهها و بیکاری کارگران قطعه‌سازی‌ها را به دنبال داشت. دولت برای حمایت از خودروسازان به ظاهر مستقلش دست به کار شد و پرداخت بخشی از بدهی آنها به قطعه‌سازان را پذیرفت. قرار بر این شد ۱۰ هزار میلیارد تومان اعتبار در اختیار دو خودروساز قرار بگیرد و آنها نیز این مبلغ را به قطعه‌سازان پرداخت کنند تا زنجیره تولید متوقف نشود.
شورای پول اعتبار آنطور که مازیار بیگلو، دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو به روزنامه «شرق» گفت؛ این اعتبار را به ۵ هزار میلیارد تومان کاهش داد؛
درخواست ما در ابتدای سال ۹۷، ۱۵ هزار میلیارد تومان بود. در شورای پول و اعتبار و بانک مرکزی این درخواست مطرح شد و این رقم به ۱۱ هزار میلیارد تومان رسید. از آن رقم چهار هزار میلیارد تومان در پایان سال ۹۷ پرداخت شد. قرار بود هفت هزار میلیارد تومان باقی‌مانده، به صورت یورو پرداخت شود. یعنی قرار بود ۸۴۴ میلیون یورو پرداخت شود که آن هم به دلیل مشکلات فنی که داشت و غیر قابل انجام بود، پرداخت نشد. هفت هزار میلیارد تومان هم کم شد و قرار شد پنج هزار میلیارد تومان به قطعه‌سازان در قالب دو بخش۲۵۰۰ میلیارد تومان به ایران‌خودرو و سایپا پرداخت شود.
حالا اما در روزهای پایانی سال، آرش محبی‌نژاد، دبیر انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان، می‌گوید؛ تنها ۱۵ درصد این اعتبار تامین شده است:
تا روز پنجشنبه هفته گذشته، فقط ۱۵ درصد آن به یک خودروساز؛ یعنی ایران‌خودرو اختصاص یافته است؛ یعنی تا پایان هفته گذشته حدود ۸۰۰ میلیارد تومان اعتبار جذب شد.
بدهی معوق ۱۴ هزار میلیارد تومانی
به گفته محبی‌نژاد، از مجموع ۳۱ هزار میلیارد تومان بدهی خودروسازان به قطعه‌سازان ۱۴ هزار میلیارد تومان آن معوق است و مربوط به گذشته. خودروسازان اما به بهانه‌های مختلف این مبلغ را نمی‌پردازند و تعهد ۵ هزار میلیارد تومانی دولت هم عملا محقق نشده است.
این وضعیت قطعه‌سازان را در آستانه «تعطیلی» و «توقف تولید» قرار داده است. آنطور که محبی‌نژاد می‌گوید: اگر پول پرداخت نشود، روند تولید متوقف میشود. اگرچه ایام نوروز در ایران تعطیل است اما دنیا تعطیل نیست. معمولا هر سال قطعه‌سازان خیلی سخت کار میکنند و عید، ایام خوبی است که قطعه‌سازان دوباره انبارهای خود را پر کنند. ولی امسال متأسفانه چون تسهیلات نیامده است، حتی در پرداخت حقوق و دستمزد هم مشکلات داریم.
بیگلو هم وضعیت را نامساعد توصیف کرد و گفت: قطعه‌سازان در پایان سال نیاز به این مبلغ دارند. قطعه‌سازان فشار خیلی بالایی را چه از نظر عملیاتی و چه اقتصادی متحمل شدند و اگر این مبلغ نرسد، با تمام اعتباراتی که برای خود ایجاد کردیم، مواد خریدیم، خطوط را مجددا راه‌اندازی کردیم و کارگران را سر کار برگردانیم متأسفانه بر باد می‌رود و به صورت ناخواسته تیراژ تولید خوردو افت پیدا میکند.
۱۳۰ هزار کارگر در آستانه بیکاری
قطعه‌سازان که در سال قبل در آستانه تعطیلی قرار داشتند برپایه وعده دولت کارگاه‌هایشان را نبستند و کارگرها را تا آنجا که توانستند حفظ کردند. حالا اما شرایط برایشان سخت‌تر شده و نمی‌توانند ادامه بدهند. در این وضعیت شیوع کرونا در ایران و چین هم مزید بر علت شده و خرید کالا در شرایط بی‌پولی را دشوارتر کرده است.
محبی‌نژاد معتقد است اگر اعتبار وعده داده شده تخصیص پیدا نکند، ۱۳۰ هزار نفر کارگر بی‌کارشده و زنجیره تأمین که در سال جاری به خاطر افزایش تولید، مجددا به سر کار بازگشتند، دوباره از کار بی‌کار میشوند.
بیگلو هم می‌گوید: اگر این پول نرسد و قطعه‌سازان نتوانند این پول را دریافت کنند، به جد می‌گویم که همه زحمات یک سال قبل از دست خواهد رفت. این روند باز باعث بروز تلاطم در بازار خودرو میشود و روی بازار کار و اشتغال اثر منفی می‌گذارد، چیزی که ما سعی کردیم در سال ۹۸ اثرش را خنثی کنیم زیرا امیدمان به همین حمایتی بود که باید انجام می‌شد. در صورت عدم تأمین اعتبارات خیلی افت تیراژ خواهیم داشت.
در همین زمینه:
▪️▪️سخنان تکان دهنده محمد حاجی زاده، رئیس اتحادیه کارگران صنعت خودروسازی:
مدیران فاسد و رانتی کارگران خودروسازی را میان مرگ از کرونا در اثر اجبار به کار در فضای آلوده یا بیکاری، آوارگی و گرسنگی خانواده مجبور به انتخاب کرده اند
▪️اردوی کار: محمد حاجی زاده، رئیس اتحادیه‌ی کارگران صنعت خودروسازی، گفته: کارگران شرکت‌های خودروسازی و قطعهسازی، نگران درگیری با ویروس کرونا هستند و درتماس با اتحادیه‌ی کارگران صنعت خودروسازی، خواستار تعطیلی محل کار خود تا زمان رفع نگرانی‌ها شده‌اند
▪️شرکت‌ها، شروع به توزیع ماسک و تجهیزات ضدعفونی دست و سطح در میان کارگران کرده‌اند اما نگرانی آنها به توجه به وسعت کارگاهها، تراکم جمعیت کارگران و نبود دستورالعمل‌های حفاظت فردیِ مختص هر صنعت، کاملا به جاست
▪️کارگر زن یکی از شرکت‌های قطعهسازی در تماس با من گریه‌کنان گفته که خانواده‌ام به من گفتند که به خاطر سلامتی ما در محل کار حاضر نشو؛ درحالی که این خانم اگر با سرپرست کارگاه چنین موضوعی را مطرح کند، به او می‌گویند: «اگر نمی‌خواهی بیایی، تسویه کن و برو
▪️به صورت استاندارد هر شرکت باید به ازایِ هر ۱۵ تا ۲۰ نفر، یک سرویس بهداشتی داشته باشند، اما شرکت‌های خودروسازی ایران به ازای هر ۶۰ کارگر، و بیشتر یک سرویس بهداشتی دارند؛ امری که به تهدیدی برای سلامت کارگران تبدیل میشود.
▪️سرویس بهداشتی برخی از شرکت‌ها نزدیک سوله‌های بیابانی آنها قرار دارد؛ سوله‌هایی که بعضا به دلیل تعطیلی برخی کارگاهها یا دوری از محل کار، رفت و آمدی ندارند؛ در نتیجه بهداشت این شرکت‌ها وضعیت به مراتب بدتری دارد.
▪️کارگران خودروساز با فلزات به عنوان مواد اولیه کار میکنند که ظرفیت بالایی برای جذب ویروس کرونا دارد
▪️کارگران خودروسازی می‌گویند که ما نگران کار با فلزات هستیم؛ آنهم در کارگاه‌هایی که دها و صدها کارگر بدون چک کردن درجه حرارت بدنشان رفت و آمد میکنند. در چنین شرایطی کارگران گزارش داده‌اند که ما درگیر میزان بالایی استرس هستیم.
▪️همه می‌دانیم که تماس مداوم با استرس، سیستم ایمنی فرد را مختل و سلول‌‌های خونی را برای پذیرش بیماری آماده میکند. حال در این شرایط چگونه می‌توانیم از کارگران بخواهیم که آرامش خود را حفظ کنند و بر سر کار خود حاضر شوند.
▪️شرکت‌های خودروسازی با پیش‌فروش هزاران خودرو برای خود نقدینگی جذب کرده‌اند، و حالا می‌خواهند با افزودن فشارهای خود به کارگران، آنها را برای ماندن در کارگاه و مرخصی نگرفتن، قانع کنند؛ در حالی که در چنین وضعیتی صلاح نیست که کارگران به اجبار به کار واداشته شوند.
▪️مدیران ناکارآمد برخی شرکت‌ها که به سبب داشتن «ارتباطات سیاسی» و برخورداری از مزیت «فشارهای بیرونی»، از سال‌ها پیش به صورت رسمی، و نه برخلاف کارگران، به صورت قرارداد موقت استخدام شده‌اند، از تمام مرخصی‌های سالیانه خود استفاده کرده‌اند و حتی بیشتر از آنهم مرخصی گرفته‌اند؛ آنهم با ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان حقوق ماهیانه به اضافه مزایای رفاهی نامحدود و استفاده از امکانات دولتی برای خانواده‌هایشان.
▪️سلامت کارگران برای مدیران خودروسازی‌‌‌ها اهمیت چندانی ندارد. آنها به کارگران به چشم «نان‌خورانِ کم بهره و پُرتوقع» نگاه میکنند؛ بی‌آنکه هیچگاه به این پرسش پاسخ دهد که فایده چند دهه حضور آنها در راس پول سازترین شرکت‌های کشور چه بوده است؟ مدیران این شرکت‌ها با سفارش روسای جمهور یا معاونان و روسای دفاتر آنها، استخدام شده‌اند و حالا از اهمیت وجود خود برای مردم صحبت میکنند. آنها حتی سرویس بهداشتی و رستوران جدا از محل تردد کارگران دارند.
▪️برخی از مدیران برای اعلام موفقیت خود، کارگران را زیرفشارهای خود می‌گیرند و راحت عنوان میکنند: «اگر نمی‌خواهید در چنین شرایطی کار کنید، بروید؛ راه خروج برای شما باز است.» این میزان فشار روی کارگران آنها را دچار یاس و سرگردانی کرده است. آنها نمی‌دانند که باید کار خود را رها کنند یا اینکه بمانند و با ابتلاء به ویروس کرونا کنار بیایند.
▪️در این میان مدیری که 30 میلیون تومان حقوق می‌گیرد، نباید هم نگران شیوع کرونا در میان کارگران باشد و حتی از این فرصت استفاده میکند تا به کارگران بقبولاند که باید حجم تولید را افزایش دهند.
▪️▪️سخنان تکان دهنده محمد حاجی زاده، رئیس اتحادیه کارگران صنعت خودروسازی: / 01 March 2020
سامسونگ در کره جنوبی تعطیل شد، کارخانه های ما را برای خفظ جان کارگران تعطیل که نمی کنند هیچ، کارگران را مجبور می کنند تا برای دستمزدهای معوقه تجمع کنند
▪️اردوی کار: امروز یکشنبه 11 اسفند خبر رسیده که پس از شیوع ویروس کرونا، سامسونگ کارخانه دستگاههای تلفن همراه خود را تعطیل کرده است. این در حالی است که خبر تعطیلی هیچ یک از واحدهای بزرگ تولیدی ایران انتشار نیافته و مراکز کار همچنان مراکز اشاعه ویروس کرونا هستند.
▪️نظام دزدسالار ولایی نه تنها حاضر به تعطیلی موقت هیچ واحد تولیدی همراه با پرداخت حقوق کامل به کارگران برای جلوگیری از گسترش ابتلا به کرونا نیست، که در همین شرایط شاهدیم که کارگران را ناچار کرده اند برای دستمزدهای معوقه خود با وجود خطر کرونا ویروس دست به تجمع اعتراضی بزنند. نمونه آن اعتراض روز گذشته کارگران آذرآب نسبت به عدم پرداخت معوقات مزدی و اعتراض امروز یکشنبه ۱۱ اسفند کارگران و کارکنان پروژه آیسان تبریز در اعتراض به ۷ماه حقوق معوقه است.
مراکز کار همچنان مراکز اشاعه ویروس کرونا هستند / 01 March 2020
ایران خودرو و کرونا
▪️در شرکت عریض و طویل ایران خودرو به جز کارکنان حراست که به ماسک و دستکش مجهز شده اند به بقیه کارگران و کارکنان هیچ چیزی برای پیشگیری ارایه نشده است. فقط اوارق تبلیغاتی که در همه جا می توان یافت را در پانل ها نصب کرده اند. همین. بخشی از کارکنان اداری و فنی با ابتکار شخصی اقدام به ضدعفونی کردن وسایل کار خود نموده اند.این در حالی است که اگر یک مورد بیماری کرونا در این شرکت مشاهده شود معلوم نیست چه فاجعه ای رخ خواهد داد.
▪️کارشناسان سندیکایی ایران خودرو پیشنهادهای زیررا برای مقابله با بیماری کرونا در شرکت ایران خودرو ممکن می دانند:
1-نصب و بهره برداری از دستگاههای کارت زن چشمی
2- مجهز کردن نگهبانی به دستگاههای لیزری در هنگام ورود برای اندازه گیری دمای کارگران
3- ضدعفونی کردن همه کارگران هنگام داخل شدن به کارخانه به همراه سرویس حمل و نقل مربوطه
4- دادن غذا در ظروف یکبار مصرف
5- بازرسی سختگیرانه از رستوران و آشپزخانه شرکت ایران خودرو
6- ضدعفونی کردن سرویس های بهداشتی بصورت هر 4 ساعت یکبار
7- ضدعفونی کردن محل کارگاهها بعد ازخروج کارگران از محل کار
8- کاهش ساعت کار کارگران تا بتوان زمان برای ضدعفونی کردن سالن های تولیدی و اداری و فنی داشت
9- فعال نمودن تعاونی ایران خودرو و دادن مایحتاج مصرفی کارگران در بسته های بهداشتی تا خانوادههای کارگری کمتر به مراکز خرید مراجعه کنند
10- در اختیار گذاشتن ماسک، دستکش یکبار مصرف و مواد ضدعفونی کننده در همه کارگاهها و سالن ها
اینگونه می توان این بیماری را نابود کرد و سلامت کارگران و خانواده هایشان را تضمین نمود.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
ایران خودرو و کرونا / 01 March 2020
نارضایتی رانندگان شرکت واحد از تبعیض شهرداری در نوع برخورد بین رانندگان و کارگران واحد با کارکنان شهرداری .
تعدادی از رانندگان شرکت واحد با پیام هایی در پی وی سندیکا ، از بی توجهی مدیریت شرکت واحد در رعایت پیشگیرانه و تدابیر لازم برای رانندگان در جهت جلوگیری از ابتلا به بیماری کرونا و تبعیض بین کارکنان شهرداری و کارگران واحد اعتراض دارند.
این رانندگان‌در پیام هائی به سندیکا اعلام کرده اند که هنوز مدیریت شرکت واحد و مسئولان شهرداری هیچ تدابیر جدی و موثری برای جلوگیری از ابتلا شدن رانندگان به ویروس کرونا درنظر نگرفته اند و هنوز رانندگان نه دستکش و نه ماسک و نه مواد ضدعفونی کننده شخصی مانند آن پکچی که نمایندگان مجلس دریافت کرده اند نگرفته اند درصورتی که روزانه با صدها مسافر بطور مستقیم سرو کار دارند و در مبدا و مقصد خطوط کابین راننده توسط عوامل ضدعفونی کننده ها ضدعفومی نمی گردد .
متاسفانه بر اساس همین گزارشات رانندگان ، عواملی که اتوبوس ها را ضدعفونی میکنند موادی را که از میله ها روی زمین چکه میکند بدون توجه به اینکه کف اتوبوس ها را هم مورد شستشو با مواد قرار دهند از درب جلو وارد واز درب عقب خارج میشوند و فقط روی صندلی ها و میله ها مواد میپاشند.
از آنجائی که شهرداری تهران ساعات کاری کارکنان و مدیران خودش را به دلیل شیوع بیماری کرونا کاهش داده است متاسفانه تا کنون هیچ اقدامی در این زمینه برای رانندگان و کارگران شرکت واحد درنظر نگرفته است و این مسائل باعث نارضایتی شدید رانندگان گردیده که چرا باید شهرداری بین کارکنانش تبعیض قائل شود چرا که رانندگان بیشتر درمعرض خطرات انتقال ویروس کرونا میباشند .
سندیکای کارگران شرکت واحد اعلام میدارد کارگران ورانندگان شرکت واحد هم از زیر مجموعه های شهرداری تهران میباشند و از شهردار تهران میخواهد که هرگونه تبعیض بین رانندگان و کارگران شرکت واحد و شهرداری خوداری کنند . لذا شرایط بحران کنونی برای هم یکسان است و زحمت کشان حمل ونقل عمومی بیشتر از همه در معرض خطر این آ لودگی قرار دارند.
@vahedsyndica
تماس باسندیکا
@pvsyndica
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
نارضایتی رانندگان شرکت واحد از تبعیض شهرداری / 01 March 2020
يک لبخند
شب هرگز مطلق نيست
سرانجام هر غمی
به پنجره ای باز ختم می شود
پنجره ای که آنجا می درخشد
هميشه رويایی بيدار می ماند
آرزویی که خشنود می کند
گرسنه ای را…
قلبی سخی
دستی باز
چشمی مواظب
يک زندگی
زندگی‌ای که با ديگران تقسيم کنيم
پل الوار / 01 March 2020
کرونا ویروس حریف سفره های خالی نمی شود!
با افزایش بحران اقتصادی، در چند روز اخیر اخبار بیشتری از تجمعات کارگران در کارخانجات و یا مقابل شرکت ها به گوش می رسد که کارگران خواهان دریافت حقوق های عقب افتاده خود می باشند. این تجمعات در حالی برگزار می شود که کارگران خود می دانند در چنین شرایطی که کرونا ویروس یکه تازی می کند، باید از شرکت در مکانهای شلوغ پرهیز کنند اما سفره های خالی، از کارگران ترس و وحشت از مرگ را گرفته است.
مگر شلیک گلوله نیروهای ضد شورش در آبان 98 توانست مانع اعتراضات کارگران و زحمتکشان گرسنه گردد که امروز یک ویروس بی دست و پا بتواند در مقابل آنان قد علم کند؟! وقتی کارد به استخوان کارگران و زحمتکشان برسد دیگر برای آنها مهم نیست که چه جانوری در مقابل آنها ایستاده است.
اگر انتهای سفره های خالی مرگ می باشد، دیگر چه تفاوت که آنها با ویروس کشته شوند و یا با گلوله! اگر حکومت فکر می کند که کارگران، معلمان، پرستاران، شاغلین و بازنشستگان در این شرایطی که کرونا ویروس سلامتی آنها را تهدید می کند، از خواسته های خود دست می کشند، سخت در اشتباه است حال آن که بی لیاقتی حکومت در مهار کردن این اپیدمی، خشم آنان را دو چندان کرده است.
مظلوم نمایی بعضی ازمسئولین که “من هم کرونا گرفته ام” اگرچه نشان می دهد که آنها با ما بیماری مشترکی دارند ولی هرگز نمی تواند چنین نشان دهد که آنها با ما منافع مشترکی دارند.
کارگران و زحمتکشان! در تجمعات خود از ماسک استفاده کنید.
11 اسفند 98
اسماعیل گرامی / 01 March 2020
کارگران مشغول مرگ‌اند
شیوع ویروس کرونا ۱۰ روزی است که در کشور به صورت رسمی اعلام شده است و به دلایل مختلف، اعم از تعلل در تعطیلی ادارات، قرنطینه نکردن شهرها، باز گذاشتن مراکز زیارتی، انتشار آمار جعلی، عادی و کم‌خطر نشان دادن این بیماری در رسانه‌ها، بی‌اعتمادی مردم به سیستم و ناکارآمدی و ناتوانی در کنترل این بیماری، باعث شده تا خطرات و آسیب‌های جسمی، روانی و اجتماعی در ایران بسیار بیشتر از کشورهای دیگر باشد. اما مشکلات زمانی بیشتر و اوضاع سخت‌تر میشود که کرونا بدل به بلایی طبقاتی میشود.
اکثریت جامعه را ۶۰ میلیون نفر (زیر خط فقری که از بین‌شان ۲۰ میلیون حاشیه نشین‌اند) تشکیل می‌دهد. بسیاری از افراد باید مشکلات بیشتری را در مواجهه با کرونا به دوش بکشند.
هزاران نفر در گرم‌خانه‌ها زندگی میکنند که شرایط ضدعفونی و بهداشتی مناسب را ندارند، زندانیانی که نه راه فراری دارند و نه امکانات و تجهیزات مناسبی، کارگران افغانستانی که اوراق هویت ندارند و حتی اگر بر اثر ابتلا به کرونا جان‌شان را هم از دست بدهند، وارد لیست فوت شدگان نمی‌شوند، کوکان کار که دائما در مراکز شلوغ و پرجمعیت مثل متروها مشغول کارند، کارگران روزمزد یا کارگران فصلی که بیمه و پس‌اندازی هم ندارند و در این زمان بدون کار و بدون درآمد و هیچ حمایت اقتصادی باید نان‌آور خانوادههای اکثرا پرجمعیت باشند و کارگرانی که هرچند، قرارداد کاری را در دست دارند اما در بدترین شرایط کار و با حداقل حقوقْ کار میکنند. هیچ کدامشان نه تغذیه مناسب و سیستم ایمنی قوی دارند و نه کیت پیشگیری بهشان داده میشود، محل کارشان ضد عفونی نمی‌شود، تعطیل هم نمی‌شوند، اگر هم مبتلا باشند از ترس هزینه‌های درمان، جرات رفتن به بیمارستان را ندارند.
اما گویا حاکمیت باز هم فراموش کرده است که وظیفه‌ی حمایت و فراهم نمودن شرایط مناسب برای مردم را دارد. با این تفاوت که این بار، تلاش‌های ان‌جی‌اوها و خود مردم که همیشه اندکی فجایع ناشی از ضعف دولت را جبران می‌کرد، دیگر کارآمد نیست و در این زمان است که بی‌کفایتی دولت بار دیگر عیان میشود.
حمایت از کودکان کار به صورت محدود، توسط ان‌جی‌اوها انجام میشود اما آیا همه‌ی آنها اگر یکپارچه کار کنند هم می‌توانند نیاز ۲۰ میلیون حاشیه نشین به آموزش و پیشگیری و درمان را فراهم کنند؟ آنها اگر هم بتوانند بخشی از نیازهای کودکان را برآورده کنند اما مطمئنا امکان انجام اقدامات لازم برای کودکان کار در کارگاه‌های زیرزمینی و حاشیه‌نشینان را ندارند.
بخشنامه‌ی تبعیض‌آمیزی که در خصوص زندانیان نوشته شده و خیلی هم دقیق انجام نمی‌شود تا چه حد می‌تواند از شیوع ویروس کرونا در زندان جلوگیری کند؟
کارگران روزمزد و فصلی و بسیاری مشاغل دیگر چطور باید نیازهای روزانه‌ی خود را برآورده کنند وقتی درآمدشان صفر است؟
حمایت‌های محدود مردم و ان‌جی‌اوها شامل حال این گروه‌ها میشود؛ اما در این بین گروهی هم هستند که نه استخدام دولت‌اند و نه کسی می‌شناسدشان و نه نهادی حمایتشان میکند. کارگرانی که از ناچاری تن به کار در محلی داده‌اند که همیشه پرخطر است. از تهران که کمی فاصله بگیریم محلی هست به اسم «مجتمع پردازش پسماند آراد کوه». در شرایط عادی، کارگران این مجموعه به خاطر بالا بودن میزان آلودگی در خطر ابتلا به انواع و اقسام بیماری‌های خطرناک قرار دارند و در شرایطی کار میکنند که نه سختی کار و نه مزایای خاصی شامل حال‌شان میشود.
طبق آخرین پیگیری‌های انجام شده، دو نفر از کارگران این مجموعه به صورت قطعی به کرونا مبتلا شدند. حتی قبل از ابتلای دو کارگر مذکور، در چنین محیطی باید شرایط اضطراری اعلام می‌شد و همه‌ی خط‌ها تعطیل می‌شد اما بعد از گذشت ۱۰ روز و ابتلای رسمی دو نفر از کارگران، همچنان این مجتمع به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
در شرایط کنونی حداقل اقداماتی که دولت موظف به انجام آن است؛ اعلام شرایط اضطراری در این مجتمع و مراکزی است که شرایط مشابه دارند، فراهم آوردن امکانات بهداشتی و اعمال آموزش‌های لازم به کارگران و همچنین دفن عفونی تمام پسماندها و با شرایط ویژه و آموزش همگانی و فراگیر به تمام مردم در خصوص پسماند در این رسته‌اند.
کارگران روزمزد و همه‌ی افرادی که این شرایط معیشت متزلزلی پیدا کردند، می‌بایست مورد حمایت کامل دولت قرار بگیرند تا شرایط بحرانی برطرف شود. بازنگری به بخشنامه‌ی تبعیض‌آمیز مرخصی و آزادی زندانیان در بندهای آلوده نیز در زمره‌ی این موارد است.
کارگران مشغول مرگ‌اند / 02 March 2020
پیام شهروندی… مثبت شدن آزمایش دو کارگر یک شرکت با ۵۰۰ کارگر در تهران
▪️این کارگرهای بیچاره چیکار کنن.
▪️شرکت ما توی شهرک صنعتی صفادشت تهران ۵۰۰ تا کارگر داره
▪️امروز جواب آزمایش دو سه نفر که حالشون بد بود مثبت اعلام شد.
▪️نه تایم کاری رو کم میکنن نه تعطیل میکنن.
▪️میگن خودتون مواظب باشید.
▪️درصورتی که امکانات بهداشتی ضعیفه. اونم توی آهنگری که مدام به ابزار همه دست میزنن. همین ۵۰۰ تا با خانواده هاشون میشن ۲۰۰۰ نفر
پیام شهروندی... مثبت شدن آزمایش دو کارگر یک شرکت با ۵۰۰ کارگر در تهران / 03 March 2020