با شیوع ویروس جدید کرونا، شمار زیادی از انسان‌های سیاره به رعایت «فاصله‌گیری فیزیکی» تشویق شده‌اند. انسان اما موجودی اجتماعی است و به ندرت،‌ روزهایش را بدون تماس‌های اجتماعی حداقلی ــ‌ مثلاً در محل کار، زندگی، یا خرید و فروش ــ می‌گذراند. در عوض،‌ حیوانات دیگری هستند که بر خلاف انسان، در فاصله‌گیری فیزیکی استادند. با شیوع کرونا، «صندوق جهانی طبیعت» (WWF) لیستی از این حیوانات تهیه کرده که عموماً در انزوا زندگی می‌کنند.

■ لاک‌پشت‌های دریایی

لاک‌پشت دریایی سبز، یک گونه در معرض انقراض ــ عکس: John Burns/NOAA, 2017, flickr

لاک‌پشت‌های دریایی ۱۰۰ میلیون سال است که در اقیانوس‌های سیاره زندگی می‌کنند. این مسیریاب‌های حیرت‌انگیز،‌ گاه صدهاهزار کیلومتر بین محل اصلی زندگی تا محل تخم‌گذاری‌شان را شنا می‌کنند. اما لاک‌پشت دریایی موجودی منزوی است و غالباً تنها با یک هم‌نوع دیگرش برای مدت کوتاهی ارتباط می‌گیرد که یا برای جفت‌شدن است یا برای لانه‌ درست کردن. وقتی لاک‌پشت ماده در لانه تخم‌گذاری می‌کند، بار دیگر به دریا بازمی‌گردد و سپس بچه لاک‌پشت‌ها با سر بیرون آوردن از تخم‌ها، سفر منزوی‌شان را آغاز می‌کنند و اگر زنده بمانند،‌ سال‌ها در دریا تنها خواهند ماند تا بار دیگر به آب‌های نزدیک ساحل بازگردند.

■ نهنگ‌های آبی

نهنگ آبی ــ عکس: Wikipedia

نهنگ آبی، بزرگ‌ترین حیوان سیاره، عموماً تنها یا با جفتش در اقیانوس‌ها پرسه می‌زند و فقط گهگاه در گروه‌های کوچک شنا می‌کند. قلب نهنگ آبی به بزرگی یک فولکس واگن قورباغه‌ای است و معده‌اش برای هضم ۳ تن غذا (کریل) در روز طراحی شده. روش ارتباطی آنها انزوایش را برجسته‌تر می‌کند. این نهنگ‌های غول‌پیکر در دوران جفت‌یابی جفت‌هایشان را از کیلومترها دورتر با ناله‌های بلندِ بمی فرامی‌خوانند که به ۱۸۸ دسی‌بل می‌رسد. سروصدای ناشی از پرتاب موشک ۱۸۰ دسی‌بل است.

پلنگ برفی

پلنگ برفی ــ عکس: wikipedia

پلنگ برفی یک شکارچی منزوی و مخفی‌کار است و عموماً هنگام طلوع و غروب از همیشه فعال‌تر. پلنگ برفی می‌تواند حیوانی سه برابر وزن خودش را شکار کند و از زندگی در تنهایی هراسی ندارد. قلمروی پلنگ برفی گاه صدها کیلومتر مربع است و او تنها از همه‌اش محافظت می‌کند. پلنگ‌های برفی تنها در فصل‌های جفت‌گیری با هم دیده می‌شوند یا وقتی که مادری از توله‌هایش مراقبت می‌کند.

■ خرس‌های قطبی

خرس قطبی، نماد انقراض حیوانات در برابر گرمایش زمین ــ عکس: US National Park Service

بزرگترین حیوانات گوشت‌خوار خشکی بیشتر روزهایشان را تنها کنار آب و یخ سپری می‌کنند و خیلی جای دیگری نمی‌روند. زندگی شبه‌انزواطلبانه‌ی آنها تنها در فصل‌ جفت‌گیری در آخر بهار و ابتدای تابستان یا هنگام مراقبت از توله‌ها اجتماعی‌تر می‌شود. خرس‌های قطبی نر با دنبال کردن بوی خرس‌های قطبی ماده آنها را پیدا می‌کنند. دو خرس قطبی بعد از جفت‌شدن تنها یک هفته با هم می‌مانند و بار دیگر مسیر زندگی‌شان جدا می‌شود.

■ جگوار

جگوار سیاه ــ عکس: Wikipedia

جگوارها مثل پلنگ‌های برفی زندگی منزوی‌ای دارند، مگر در فصل جفت‌گیری، وقتی که یک جفت جگوار می‌توانند در روز ۱۰۰ بار با هم جفت‌گیری کنند. جگوارها شکار در تنهایی را ترجیح می‌دهند و گاه برای ردگیری طعمه‌هایشان، از درخت هم بالا می‌روند. جگوارها بر خلاف دیگر گربه‌سان‌های بزرگ، عاشق آب‌اند و گهگاه تنهایی شنا می‌کنند و حتی به شکار ماهی در رودخانه هم می‌روند.

■ اوران‌گوتان

اوران‌گوتان در باغ وحش برلین ــ عکس: David Forsman, flickr

اوران‌گوتان‌ها را از خز سرخ‌رنگ و هوش سرشارشان می‌شناسیم اما این حیوانات در حیات وحش تقریباً در انزوا می‌زیند. اوران‌گوتان بیشتر وقت‌اش را روی درخت‌ها سپری می‌کند و از این شاخه به آن شاخه می‌جهد. با این وجود، قلمروی اوران‌گوتان‌های نر و ماده روی هم می‌افتد که یعنی آنها در سفرهای روزانه‌شان گهگاه همدیگر را می‌بینند. اوران‌گوتان‌های ماده با بچه‌هایشان سفر می‌کنند. بچه‌ها برای هفت سال به مادرشان وابسته می‌مانند.

■ پاندای غول‌پیکر

پاندای غول‌پیکر بالغ ــ عکس: Aaron Logan – Lightmatter – wikipedia

پاندای غول‌پیکر زندگی تنها و آرامی دارد. آنها با مهارت از درخت بالا می‌روند و می‌توانند روزانه تا ۱۴ ساعت روی بامبوها مشغول غذاخوردن باشند. حس بویایی آنها نیز بسیار قوی است و بهار به آنها برای یافتن جفت کمک می‌کند و بقیه مواقع، وسیله‌ای است برای احتراز از مواجهه با دیگر پانداهای غول‌پیکر. پانداهای ماده پس از به دنیا آوردن بچه‌ها باید ۱۸ ماه یا حتی بیشتر از آنها مراقبت کنند.

■ نوک اردکی

نوک اردکی در تاسمانی ــ عکس: Klaus, flickr

نوک اردکی یا پلاتی‌پوس بومی استرالیا است و روزهایش را به خوردن سخت‌پوستان و گیاهان کف رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و جویبارها یا استراحت در سوراخش می‌گذراند. این پستاندار منحصر‌به‌فرد تخم‌گذار سرشتی خجالتی دارد و تنها زندگی می‌کند و مثل بقیه گونه‌های منزوی،‌ تنها در دوران جفت‌گیری یا مراقبت از فرزندانش با دیگر هم‌گونه‌ای‌هایش دیده می‌شود.