زنان هندی که مورد خشونت خانگی واقع شده‌اند، ناچارند تا پایان زمان قرنطینه گسترده شهرها در هند با تعدی‌گران در یک خانه سر کنند. از آنجا که اداره‌های پلیس و دادگاه‌ها در این مدت زمانی بسته هستند، زنان خشونت‌دیده باید به تنهایی چاره‌ای برای تنگنای خود بیندیشند. همزمان از اقصی نقاط جهان افزایش قابل توجه موارد خشونت خانگی گزارش شده است.

در دوران قرنطینه شهرها در هند به خاطر شیوع کرونا، خشونت خانگی علیه زنان افزایش قابل توجهی داشته است/ عکس از آرشیو

کمیسیون ملی هند برای زنان جمعه ۱۷ آورین/ ۲۹ فروردین اعلام کرد که ۵۸۷ مورد خشونت خانگی بین ۲۳ مارس و ۱۶ آوریل ثبت شده است. این آمار افزایش قابل توجهی از ۲۵ روز پیش از آن داشته که در آن دوره ۳۹۶ مورد شکایت ثبت شده بود.

یک ششم شکایت‌ها درباره خشونت خانگی به یک شماره واتس‌آپ مخابره می‌شود.

اما یکی از مقامات کمیسیون ملی زنان به شرط فاش نشدن نامش به شبکه خبری الجزیره گفته است که این شماره مدتی است که از دسترس خارج شده و ممکن است شکایت‌های بیشتری وجود داشته باشد که هیچ گاه به دست این کمیسیون نرسیده است.

کمیسیون ملی زنان برای ثبت موارد خشونت خانگی به گزارش زنان خشونت‌دیده اتکا می‌کند. معمولاً این گزارش‌ها از طریق خطوط تلفن امدادی یا به صورت حضوری به دست کمیسیون می‌رسد اما هر دو این روش‌ها از آغاز محدودیت‌های رفت‌وآمد در هند به خاطر شیوع کرونا لغو شده اند.

کمیسیون از آغاز دوران قرنطینه آدرس ایمیل اعضای خود را عمومی کرده و شکایات را از طریق شبکه‌های اجتماعی و پرتال آنلاین خود دریافت می‌کند. این در حالی است که تنها یک سوم زنان هند به اینترنت دسترسی دارند.

عشوینی دشپانده، اقتصاددان فمینیست، داده‌های کمیسیون ملی زنان برای ماه‌های مارس و آوریل ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ را تحلیل کرده است.

او متوسط تعداد شکایت‌ها در روز را محاسبه کرده و دریافته است که «یک جهش در شکایت‌های مربوط به خشونت خانگی و حق زندگی با عزت وجود دارد، و افزایش کمتری نیز در موارد تجاوز یا اقدام به تجاوز و تعرض جنسی دیده می‌شود.» همه این موارد در محدود خانه و زندگی زنان خشونت‌دیده در حال وقوع است.

حتی در مواقع عادی، زنان به ندرت بابت خشونت خانگی به پلیس مراجعه می‌کنند.

بر اساس یک آمارگیری در سال ۲۰۱۵-۲۰۱۶ مشخص شد که یک سوم زنان هند تجربه خشونت خانگی داشته‌اند، اما کمتر از یک درصد آنها از پلیس کمک خواسته‌اند.

همسایگان یا محله این افراد نیز همیشه پناهگاهی برای زنان آسیب دیده فراهم نمی‌کنند.

بر اساس مطالعه‌ای که در هند انجام شده، ۵۲ درصد زنان و ۴۲ درصد مردان بر این باورند که مردان حق دارند زن خود را کتک بزنند. بی‌احترامی به اقوام شوهر در سرفهرست دلایلی قرار دارد که شوهر را در زدن همسرش محق می‌کند.

در بیشتر کشورها افزایش قابل توجه خشونت خانگی گزارش شده است. این گزارش‌ها موجب شد که آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل از دولت‌ها بخواهد که در هنگامه بسته شدن خدمات عمومی و محدودیت آمد و شد، توجه خاصی را به جلوگیری از «جهش ترسناک خشونت خانگی در جهان» نشان دهند.

در برخی نقاط جهان مکانیزم‌هایی برای محافظت از زنان محبوس شده در خانه در نظر گرفته شده است.

دولت فرانسه وعده داده که مراکز مشاوره گشوده خواهد شد و برای قربانیان خشونت خانگی که جرات کرده‌اند از داروخانه‌ها درخواست کمک کنند، هزینه رزرو اتاق‌هایی در هتل پرداخت می‌شود.

در ایتالیا دولت یک اپلیکیشن ایجاد کرده است که به قربانیان خشونت خانگی اجازه می‌دهد بدون برقراری تماس تلفنی درخواست کمک کنند.

در هند اما کوتاهی دولت در ایجاد سازوکاری برای کمک به زنان خشونت‌دیده موجب شده که تنها برخی گروه‌های مستقل زنان این کوتاهی را جبران کنند. این کمک‌ها اما به گزارش فعالان زنان هند به هیچ وجه کافی نیست.


در همین زمینه: