مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران اعلام کرد که با توجه به آمار جهانی تخمین زده می‌شود که بیش از ۷۵۰ تا ۸۰۰ هزار نفر در ایران به دمانس (فراموشی) مبتلا هستند. توجه به کیفیت زندگی این افراد و مراقبت از آنها ضرورت دارد.
انجمن جهانی آلزایمار برای روز جهانی آلزایمر در سال ۲۰۲۰ شعار «بیایید بدون شرم درباره بیماری آلزایمر صحبت کنیم» را انتخاب کرده است.
دمانس و آلزایمر هر دو شامل اختلالات رفتاری، شناختی و از دست دادن حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت هستند. دمانس نوعی اختلال قابل برگشت در حافظه است که به دلایل مختلفی نظیر کم‌کاری یا پرکاری تیروئید، افسردگی، مصرف داروهای مؤثر بر روی مغز و یا افسردگی به وجود می‌آید. اما بیماری آلزایمر غیرقابل برگشت است و درمان قطعی نیز ندارد. در هر دو حالت سالمندان برای گذران زندگی روزانه خود به کمک و مراقبت نیاز دارند.
معصومه صالحی، مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفت:
«بر اساس آمار جهانی تخمین می‌زنیم بیش از ۷۵۰ تا ۸۰۰ هزار نفر مبتلا به دمانس در کشور زندگی می‌کنند. در ایران هر هفت دقیقه یک نفر به دمانس مبتلا می‌شود. با توجه به رشد جمعیت سالمند کشور این عدد هم رشد می‌کند، اما نباید فراموش کرد با پایبندی به نکات ذکر شده می‌توان آمار ابتلا به آلزایمر را کاهش داد و سالمندان سالمی در جامعه داشت. اکنون در دنیا بیش از ۱,۱ تریلیون دلار برای بیماری آلزایمر هزینه می‌شود و چه بهتر که به فکر پیشگیری از دمانس باشیم.»
به گفته مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران بر اساس غربالگری که این سازمان با کمک سازمان بهزیستی انجام داد از ۷۲۰ نفر مورد مطالعه حدود ۲۸۵ نفر سالمندان مبتلا به افسردگی بودند و بین ۸ تا ۱۰ نفر به دمانس مبتلا بودند. این اعداد بیانگر این است که وضع ایران هم به وضع کلی در جهان شباهت دارد. شرم از این بیماری اما تشخیص و پیشگیری و درمان را دشوار کرده است. معصومه صالحی در ادامه مصاحبه با ایسنا گفت:
«اگر شرم از ابراز بیماری وجود نداشته باشد، می‌توانیم بیماری را زودتر تشخیص دهیم. هر یک سال تشخیص زودهنگام سبب می‌شود پنج سال مشکلات ناشی از بیماری آلزایمر به تعویق افتد که همین امر سبب می‌شود فرد زندگی با کیفیت‌تری را تجربه کند.»
مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در ادامه این گفت‌وگو یادآوری کرد که افسردگی، فوت همسر، دور شدن فرزندان، تغییر محل زندگی و تنهایی سالمندان زمینه بروز آلزایمر را فراهم می‌کند. معمولاً افراد پس از بازنشستگی نیز ممکن است به افسردگی مبتلا شوند که آن هم در شکل‌گیری دمانس و آلزایمر بی‌تأثیر نیست.
معصومه صالحی به این نکته اشاره کرد که جذب سالمندان در کارهای گروهی و به ویژه امور خیریه می‌تواند روند ابتلا را کند و یا متوقف کند. با همه‌گیری کرونا در ایران اما فعالیت اجتماعی سالمندان مختل شده است. مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران توصیه کرد که سالمندان از طریق اینترنت و شبکه‌های اجتماعی با هم در ارتباط بمانند.
برآورد می‌شود تا ۳۰ سال آینده ۲۵ درصد جمعیت ایران را سالمندان تشکیل دهند. بدون برنامه‌ریزی برای این جمعیت، بحران‌های عمیقی در جامعه به وجود می‌آید.
بیشتر بخوانید: