یک سال از سرکوب خونین اعتراضات سراسری ایران که در واکنش به افزایش ۲۰۰ درصدی نرخ بنزین آغاز شده بود گذشت.
شامگاه جمعه ۲۴ آبان اعتراضاتی در شهرهای مختلف ایران شکل گرفت و به سرعت به تظاهرات علیه حکومت تبدیل شد. سرکوب شدید معترضان از سوی ماموران امنیتی فرجام خونینی را برای این اعتراضات رقم زد.
در گیر و دار ناآرامی‌های آبان ۹۸ برخی از هنرمندان ایرانی تحت تاثیر این رویداد خونین آثاری را خلق کردند. هنرمندانی چون سروش لشکری (هیچکس)، محسن نامجو، هانی نیرو و گروهی دیگر از هنرمندان با خواندن ترانه‌های اعتراضی با معترضان و آسیب‌دیدگان ابراز همدردی کردند.
دراین پادکست مروری خواهیم داشت بر چند ترانه‌ی اعتراضی آبان ۹۸. بشنوید:
در همین زمینه:
خیزش قدرتمند تری از آبان در راه است
[“سخن روز” – حزب کمونیست ایران ]
امروز شنبه ۲۴ آبان نخستین سالگرد خیزش توده‌ای سراسری علیه رژیمی است که بیش از چهار دهه است فقر و گرسنگی، اختناق و خفقان را با زور سرنیزه و سرکوب به اکثریت مردم تهیدست ایران تحمیل کرده است.
خیزش آبان ۹۸ابتدا به ساکن نبود بلکه در تداوم خیزش دیماه ۹۶ و نتیجه خشم انباشته شده زنان و مردان و جوانان بیکار و عاصی و محروم از حاکمیتی بود که طی این مدت زندگی فلاکتباری را به آنان تحمیل کرده است.
رژیمی که رانت خواری، فساد، دزدی،اعتیاد، تن فروشی، دروغ و خرافه را در جامعه رواج داده است.
خیزش آبان که سریعأ به بیش از ۱۹۰ شهر در ایران گسترش یافت ابعاد نفرت و انزجار مردمی را نشان داد که نه تنها امیدی به بهبود وضعیت معیشت خود تحت حاکمیت رژیم اسلامی نداشتند، بلکه بحران اقتصادی، گرانی و کاهش قدرت خرید و فشار تحریمها روز به روز آنها را بیکارتر، فقیرتر و گرسنه تر کرده است و آیندۀ تیره و تارتری را در مقابلشان قرار داده است.
خیزش آبان که نیروی اصلی آن را تهیدستان شهرها و جوانان بیکار و عاصی حاشیه نشین شهرها تشکیل داده بود و به اعتراف سران رژیم کل نظام جمهوری اسلامی را به عنوان عامل فقر و فلاکت جامعه نشانه گرفته بود، توازن قوا در جامعه را به نفع جنبش اعتراضی توده های مردم و علیه جمهوری اسلامی تغییر داد.
چنین خیزش عظیمی لرزه بر اندام سران رژیم انداخت و می‌رفت تا بساط آن حاکمیت را درهم پیچد. جنایت سازمان یافته رژیم در کشتار بیش از ۱۵۰۰نفر و دستگیری بیش از هفت هزار نفر و صدرو احکام سنگین و حتی اعدام برای آنان، میزان وحشت سران جمهوری اسلامی از تداوم خیزش و قیام بعدی را نشان داد.
اینک یک سال از خیزش انقلابی مردم در آبان ۹۸ و جنایت رژیم در مقابل آن می‌گذرد. اوضاع معیشتی جامعه نه تنها بهبود نیافته بلکه وخیم تر نیز شده است، اختناق و خفقان افزایش یافته است.
این اوضاع زمینه‌های عینی اعتراضات اجتماعی برای بروز یک خیزش همگانی و سراسری پر قدرت تر از گذشته را فراهم کرده است.
اعتراضات و اعتصابات کارگری مدام در حال گسترش بوده و در بسیاری از موارد رژیم را وادار به عقب نشینی کرده است.
جنبشهای اعتراضی معلمان، دانشجویان، زنان، بازنشستگان، مالباختگان و غیره تداوم یافته است.
از جانب دیگر موقعیت رژیم بیشتر تضعیف گشته هم عجز و ناتوانیش در حل بحرانهای موجود نمایان تر شده است و هم در عرصه بین المللی و منطقه ای در موقعیت نا مناسب تری قرار گرفته است.
به همین دلیل جمهوری اسلامی بیش از پیش نگران بقا و موجودیت خود است و در صدد تقویت نیروی سرکوب و اتکا به آن برای حفظ حاکمیت در مقابل اعتراضات کارگران و توده های مردم معترض می باشد.
اقدامات رژیم در دو سه ماه گذشته و در آستانه سالگرد خیزش آبان نشانه وحشت از بروز یک قیام توده‌ایوسیع‌تر و سازمان یافته تر با پشتوانه اعتصابات متشکل و سراسری کارگری دارد.
از جمله اینکه رژیم در این مدت بدون هیچ عذر و بهانه‌ای و تحت عناوین نخ نمایی همچون “تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور، اخلال در نظم عمومی، تحریک مردم به اِعمال خشونت و ترویج فساد، توهین به رهبر و مقدسات و غیره، در سطح وسیعی به منازل فعالان سیاسی و مدنی هجوم برده، کامپیوتر و گوشی تلفن همراه آنان را با هدف کسب اطلاعات مصادره کرده و آنها را دستگیری و زندانی نموده و برای آنان پرونده سازی کرده و احکام سنگینی نیز صادر کرده است.
از جمله آین که در ماه گذشته پنج تن از فعالان کارگری و مدنی و سه تن از اعضای کانون نویسندگان و تعدادی از فعالین حوزه های موسیقی و فرهنگی را دستگیر کرده است.
این دستگیری ها نشانه‌هایی از وحشت و نگرانی رژیم از سرنوشت خود می باشد. علاوه بر آن جمهوری اسلامی با اجرای طرح ” امنیت محور محله “و افزایش پایگاههای بسیج و تشکیل تیمهای ضربت از اوباش و اراذل خود، خواسته به تشدید فضای نظامی و امنیتی بپردازد تا به خیال خود بتواند مانع بروز تجمعات اعتراضی کارگران و دیگر اقشار جامعه شود.
علاوه بر آن در چند روز گذشته و در آستانه سالگرد خیزش آبان رژیم نیروهای نظامی و امنیتی بیشتری را به بهانه جلوگیری از انتشار و افزایش تلفات بیشتر کرونا در شهرها مستقر کرده تا مانع رفت و آمد و تجمع مردم در سطح شهر ها گردد.
اما نه تلاش رژیم در تشدید فضای سرکوب و ارعاب و نه تلاشهای حیله گرانه نهادها و دستگاههای فریب رژیم و نه حتی محدودیتهای ویروس کرونا نیز تا کنون نتوانسته نه اعتراضات کارگری و دیگر اقشار جامعه را خاموش کند و نه مانع پیگیری جنبش دادخواهی علیه جنایتهای رژیم در کشتار مردم در جریان خیزش آبان شوند.
جمعی از خانواده‌های جانباختگان آبان با تأکید بر حق خود در تشکیل تجمع و اعتراض اعلام نموده اند که تهدید و زندان و اعدام نمی‌تواند مانع پیگیری صدای دادخواهی ما گردد.
در روزهای گذشته تعداد زیادی از خانواده‌های کشته شدگان خیزش آبان، شخصیتها، نهادها و تشکلهای کارگری، سیاسی، فرهنگی و مدنی با صدور اطلاعیه و بیانیه هایی ضمن گرامی داشت یاد و خاطره جانباختگان آبان ماه و محکوم نمودن کشتار مردم و توحش رژیم اسلامی، خواهان معرفی و مجازات آمرین و عاملین آن جنایت ضد بشری شده‌اند که بدون شک کسی جز سران جمهوری اسلامی نمی باشند.
جمهوری جهل و جنایت اسلامی با کشتار آبان برگ دیگری به پرونده جنایات بی شمارش افزود. با وجود این رژیم نتوانست و نخواهد توانست عزم و اراده کارگران و توده های مردم ستمدیده را از مبارزه برای کسب حق خود در برخورداری از یک زندگی آزاد و مرفه و به دور از هرگونه تهدید و ارعاب و شکنجه و زندان درهم شکند.
کسب چنین حق مسلم انسانی در ایران تنها از مسیر خیزش قدرتمند تری با پشتوانه اعتصابات سراسری کارگری می‌گذرد که منجر به سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و برپایی حاکمیت شورایی گردد.
14.11.2020
خیزش قدرتمند تری از آبان در راه است / 14 November 2020