نقی حمدیان:‌ «سیاهکل» فریادی در دل سکوت!

بنابر آنچه نقی حمیدیان می‌نویسد، هدف بلاواسطه‫ چریکها از حمله به پاسگاه ژاندارمری سیاهکل در ۱۹ بهمن ۴۹ نه برانگیختن توده‫ها یا جلب حمایت مستقیم بخش‫هائی از مردم، بلکه شکستن سکوت گورستانی تسلیم و رضایی بود که محمدرضا شاه با دیکتاتوری فردی خود حاکم کرده بود.

رقیه دانشگری: چریک‌های آغازگر

رقیه دانشگری از جوانان روشنفکر و پژوهشگری می‌نویسد که در تبریز در اواخر دهه ۴۰ اسلحه به دست گرفتند. «موتور کوچک» فدائی را جوانان راه انداختند تا فضای ترس بشکند و «موتور بزرگ» توده‌ها به حرکت درآید.

بهزاد کریمی: دیروز را باید در واقعیت زمانه خود به داوری نشست

بهزاد کریمی با نگاه به «جزوه بهاری» پویان، «جزوه پاییزی» احمدزاده و نقدهای جزنی متاخر بر «جزوه پاییزی»، فصل خیزش و خروش مسلحانه چریک‌های فدائی خلق را در متن زمانه‌ خود مرور می‌کند.

مریم سطوت:‌ مبارزه زنان در جنبش فدائی چه جایگاهی داشت؟

مریم سطوت با مرور نقش زنان در خانه‌های چریکی، تصریح می‌‌کند که تعداد زیادی از دخترهای فدائی به‌عنوان مسئول تیم برگزیده شدند. دو تن از آن‌ها، صبا بیژن زاده و نسترن آل آقا، حتی به عضویت رهبری سه تا پنج نفره چریک‌ها انتخاب شدند.

اصغر ایزدی: درس‌هایی که از جنبش سیاهکل آموخته نشد؟

اصغر ایزدی از سه آموزه حرکت چریکی فدائیان می‌نویسند که می‌توانست سرنوشت چپ‌گرایان را پس از انقلاب تغییر دهد: ۱- نگاه جنبشی و غیرفرقه‌گرایانه به مبارزه‌ ۲- بازیابی مداوم انتقادی در پاسخ به پرسش «چه باید کرد؟» ۳- حفظ موجودیت خویش در داخل کشور به هرقیمت.

مجید عبدالرحیم‌پور:‌جنبش فدائی خلق: چرخه جستجو ــ نوجویی ــ بازنگری

مجید عبدالرحیم‌پور با تکیه بر تجربه زیسته خویش و با نگاهی نقادانه از فراز و فرودهای فدائیان از سیاهکل تا انقلاب و شکست انقلاب می‌نویسد.

فریبرز سنجری:‌ سیاهکل، چراغ راه امروز جوانان

فریبرز سنجری می‌نویسد: «سیاهکل نشان داد که یک گروه کوچک می‌تواند با بزرگترین ماشین‌های جنگی به مقابله برخیزد و در جریان مبارزات خود سازمان و رهبری لازم و ضروری برای هدایت مبارزات توده‌ها را به وجود آورد.»

علی کشتگر :‌ فدائی، بختی تاریخی که برباد رفت!

بنابر آنچه علی کشتگر می‌نویسد، مهمترین هدف بنیانگذاران جنبش فدائی تولد و شکل‌گیری یک جریان چپ خلاق و مستقل از قطب‌های جهانی بود.

فرج سرکوهی:‌ معنای جنبش فدائی برای «ما» اکنونیان و در متن التقاط چپ نو و سنتی

فرج سرکوهی در پاسخ به این پرسس می‌‌‌نویسد که «جنبش فدائی» یا «مبارزه مسلحانه چریکی» یا «جنبش چپ نو ایران»، یا هر نامی که بدان بدهیم برای «ما» اکنونیان و به‌ویژه برای چپ ایران کنونی، چه معنایی دارد یا می‌تواند داشته باشد؟

نسیم خاکسار:‌ حادثه سیاهکل و تجربه مبارزاتی فداییان از منظر حال

نسیم خاکسار می‌نویسد:‌ «حادثه سیاهکل، نبردی کماندویی از سوی یک عده جوان شورشی نبود که به پاسگاهی حمله کردند و استواری را در آن پاسگاه ژاندرمری کشتند و تمام. حادثه سیاهکل بازخوانی یک نسل در یک دوره تاریخی کشور ما از خود بوده است.»

اکبر معصوم‌بیگی:‌ هشت پی‌نوشت بر پنجاه‌سالگی سیاهکل

اکبر معصوم‌بیگی به واکاوی انتقادی جنبش چریک‌های فدایی می‌پردازد، در هشت قطعه :‌از خودآئینی آغازین حرکت چریکی تا بحران هویت ایدئولوژیک فداییان در ۱۳۵۷

حماد شیبانی:‌ نگاهی به زمینه‌های شکل‌گیری مبارزه مسلحانه در ایران

حماد شیبانی از خلال اسناد سیاسی و آثار فرهنگی، فضای محلی و جهانی‌ای را بازسازی می‌کند که در آن مبارزه مسلحانه چریکی در ایران آغاز شد.

بهروز خلیق:‌ جنبش فدائی کدام نيروی اجتماعی را بسيج کرد؟

بنا بر آنچه بهروز خلیق می‌نویسد، جنبش فدائی گرچه قادر نشد طبقه کارگر و دهقانان را بسيج و به سوی خود جلب کند، اما توانست بيشترين تاثير را بر طبقه متوسط جديد و به‌ويژه در دانشگاه ها و بر گروه های مختلف روشنفکر بگذارد و از بين آن ها نيروی وسيعی را آزاد و بخشی را جذب کند.

گفت‌وگو با پیمان وهاب‌زاده:‌ دستور زبان جنبش فدایی در پرتو روح زمانه‌اش

پیمان وهاب‌زاده در پاسخ به پرسش‌های زمانه از اودیسه چریکی فداییان خلق می‌گوید و روند شکل‌گیری و دینامیسم درونی این حرکت را در نسبت با «روح زمانه» دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی تشریح می‌کند،‌ زمانه‌ای که در آن،‌ مبارزه مسلحانه دستور زبان کنشگری بود.

گفت‌وگو با پروین شهبازی: سیاهکل- در کشاکش تئوری بقا و انتظار تغییر

پروین (فخری) شهبازی در پاسخ به سوال‌های زمانه از ساختار اجتماعی-اقتصادی سیاهکل پیش از حمله چریک‌ها به پاسگاه ژاندرمری می‌گوید و واکنش روانی-اجتماعی مردم به این حرکت چریک‌ها را بر حسب دوگانه رانه بقا و انتظار نهفته برای تغییر تشریح می‌کند.

محمدرضا نیکفر: دیدن خود همچون جزئی از مسئله

این نوشته به یک ویژگی فکر بنیان‌گذار جریان فدایی می‌پردازد. نوشته با تفسیر چند متن برمی‌نهد که یک متن آغازگر، متنی به قلم پویان، خود را جزئی از مسئله‌ای می‌بیند که در حل آن می‌کوشد. این ویژگی آن «راه دیگر» است، کیفیتی از دست رفته.

مهدی فتاپور: خیزش روشنفکران و جوانان ایران – دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰

این مطلب کوششی است برای پاسخگویی به این سوال که جنبش روشنفکری دانشجویی ایران و فداییان را در کدام چارچوب جهانی می‌توان تبیین کرد صرف‌نظر از قضاوت مثبت یا منفی به کلیت یا این یا آن جنبه آن.

ناصر مهاجر، سیاوش رنجبر دائمی: پیدایش چریک‌های فدایی خلق

در پنجاه سالگی سیاهکل، پژوهشگر تاریخ نسبت به بسیاری از سویه‌های تکاپوی‌ چریک‌‌های فدایی خلق که آن رویداد یگانه را پی‌ریخت، برپاساخت، پیش‌راند و در گستره‌ی جامعه زنده نگه داشت، دانشی اندک دارد و با نکته‌های پنهان فراوانی دست به گریبان است. از پیدایش این جریان چه می‌دانیم؟