خبرگزاری مهر با انتشار گزارشی از کمبود انسولین در داروخانه‌های شهر تبریز خبر داده است. این دومین موج کمبود انسولین در ایران در ماه‌های گذشته است. مهرماه امسال نیز این موضوع به صورت سراسری رخ داد. در دور اول کمبود انسولین، وزارت بهداشت اعلام کرد که دلیل این بحران صادرات معکوس یا قاچاق انسولین وارداتی به کشورهای همسایه است. ایران هم‌اکنون سالیانه ۲۰۰ میلیون دلار صرف واردات انسولین قلمی می‌کند. محمدرضا شانه‌ساز، رئیس سازمان غذا و دارو گفته است که به دلیل افزایش تمایل به استفاده از این نوع انسولین، بخش عمده‌ای از روند درمان بیماران مبتلا به دیابت وابسته به واردات این کالا است. او گفته است که محدودیت منابع ارزی و عدم تخصیص به‌موقع و کافی ارز از سوی بانک مرکزی دلیل دور جدید کمبود انسولین در کشور است. این در حالی است که خبرهایی در مورد اختلاف واردکنندگان با وزارت بهداشت بر سر قیمت این کالا منتشر شده است. تبریز در موج نخست کمبود انسولین نیز وضعیتی بدتر از دیگر مراکز استان در ایران داشت. انسولین برای قاچاق نیاز به زنجیره سرد انتقال و نگهداری دائم در یخچال دارد و همین موضوع سبب شده است تا موضوع قاچاق سازمان‌یافته این کالای حیاتی مطرح شود. قاچاقی که رشته آن در دست مقام‌های دولتی و نهادهای رسمی است. در آبان‌ماه امسال سازمان غذا و دارو اعلام کرد سامانه‌ای برای جلوگیری از قاچاق انسولین قلمی ایجاد کرده است. داروخانه‌ها هم موظف شدند انسولین قلمی را تنها با نسخه و با ثبت کدملی دریافت‌کننده در سامانه تی‌تک تحویل دهند. به‌رغم ایجاد این سامانه، مقام‌های وزارت بهداشت اعلام کرده‌اند که هنوز مشکل قاچاق انسولین برطرف نشده است. سازمان غذا و داروی ایران اعلام کرده است که کارخانه تولید انسولین قلمی را تا سال ۱۴۰۱ به بهره‌برداری می‌رساند و تا آن زمان باید این کالا وارد شود.
04 March 2021
