«سندروم داون» یا «تریزومی» شایع ترین نابهنجاری ژنتیکی است که معمولا در بدو تولد نوزاد یا اندکی پس از آن تشخیص داده می‌شود. سندروم داون، یك وضعیت خاص ژنتیكی است كه افراد با ۴۷ كروموزوم به دنیا می‌آیند در حالیكه افراد عادی ۴۶ كروموزوم دارند. این یک كروموزوم اضافه موجب تاخیر رشد ذهنی و جسمی می‌شود.
هیچ راه درمانی برای سندروم داون وجود ندارد و تنها به کمک اقدامات پزشکی و آموزشی خاص مانند: گفتار درمانی، فیزیوتراپی و برنامه‌های آموزشی ویژه می‌توان کیفیت زندگی افراد مبتلا به سندروم داون را بهبود بخشید. اگر به موقع این کودکان تحت مراقبت و آموزش قرار بگیرند می‌توانند زندگی طبیعی و نیمه مستقل داشته باشند.
آمار دقیقی از مبتلایان سندروم داون در ایران وجود ندارد اما براساس آمارهای بین‌المللی در كشورهایی مانند ایران از هر۷۰۰ تولد زنده، یك نفر با سندروم داون متولد می‌شود كه این رقم در كشورهای پیشرفته به یك مبتلا در هر هزار تولد زنده می‌رسد.
با وجود خدمات تخصصی و مراقبتی مراکز آموزشی توانبخشی وابسته به سازمان بهزیستی و خیریه‌های متعدد که در این زمینه فعالیت می‌کنند، مبتلایان به سندروم داون با جایگاه شایسته و قانونی‌شان در جامعه فاصله بسیاری دارند.
