شماری از فرزندان اعدام‌شدگان دهه ۱۳۶۰ و قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ با انتشار بیانیه‌ای به حفر قبرهای جدید در این گورستان اعتراض کردند. آنها در بیانیه خود که شنبه ۴ اردیبهشت منتشر شد، می‌نویسند: « در طی چند روز گذشته چندین قبر جدید در محل گورهای دسته‌جمعی خاوران حفر شده‌اند. این اولین بار نیست که حکومت جمهوری اسلامی تلاش می‌کند بقایای جنایاتش در سال های دهه ۶۰ و قتل‌عام تابستان ۱۳۶۷ را بپوشاند و به فراموشی تاریخ بسپارد.» نویسندگان بیانیه خود را ادامه‌دهنده راه «مادران، پدران، و همسران دادخواه» توصیف می‌کنند و از «مردم ایران» می‌خواهند که نسبت به تعرض به اجساد به‌خاک‌سپرده‌شده در خاوران صامت نمانند: «ما از مردم ایران درخواست می‌کنیم تا نسبت به این تعرض به اجساد خاک شده در خاوران خاموش نمانند. ما هم سرنوشت هستیم چرا که رهایی همچون دادخواهی امری جمعی است.» فرزندان زندانیان سیاسی اعدام‌شده در دهه ۶۰ همچنین با همدردی نسبت به ستم تاریخی بر جامعه بهائی از آنها خواسته اند که به خواسته‌های نیروهای امنیتی تن ندهند. به گفته سیمین فهندژ، سخنگوی جامعه بهاییان ایران در دفتر سازمان ملل در ژنو، «بهاییان تهران از دفن مردگان‌شان در زمین گورستان خاوران که دست‌کم برای ۵۰ سال آینده جا دارد، منع شده‌اند. نمایندگان بهشت زهرا می‌خواهند مجبورشان کنند عزیزان خود را در محل گورهای دسته‌جمعی خاوران دفن کنند». گورستان خاوران، یکی از گورهای دسته‌جمعی قربانیان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، در معرض دستکاری است. بر اساس تصاویر و گزارش‌هایی که به دست «زمانه» رسیده، ۱۰ قبر جدید در این گورستان به تازگی کنده شده‌اند. حفر گورهای جدید در خاوران این نگرانی را در میان خانواده‌های زندانیان سیاسی به وجود آورده که حکومت در حال به کار بستن ترفند جدیدی برای تغییر چهره گورستان و در نهایت از میان بردن آن است؛ آن هم در شرایطی که جمع شدن خانواده‌ها در آن به خاطر محدودیت‌های کرونایی مشکل شده است.