جمعی از تشکل‌های مستقل زنان ایرانی از سراسر جهان، با صدور یک بیانیه مشترک، ضمن اعلام همبستگی با زنان افغانستان در مبارزه علیه قدرت گیری مجدد گروه طالبان در این کشور، اعلام کرده‌اند که به قدرت رسیدن اسلام سیاسی و طالبان، نه در گذشته و نه امروز، هرگز انتخاب مردم و به‌خصوص زنان در افغانستان نبوده است.

در این بیانیه تأکید شده است:

«زنان ایران و افغانستان تجربه مشترکی در مقابله با اسلام سیاسی، ستم، سرکوب و بی حقوقی قرون وسطایی تحمیل شده توسط حکومت‌های زن ستیز و واپسگرا را از سر می‌گذرانند. ما مصمم هستیم تا در این شرایط خطیر، همراه و همدوش با زنان افغانستان صدای اعتراض خود را علیه مرتجعین بنیادگرا و زن‌ستیز بلند کنیم و با قوت تمام هرنوع تعرض به حقوق انسانی زنان را زیر نام قانون، دین، مذهب و سنت محکوم کنیم.»

امضاکنندگان این بیانیه همچنین تأکید کرده‌اند به رسمیت شناختن حکومت طالبان در افغانستان، توسط هر کشوری با توجیه اینکه «طالبان تغییر کرده» و «معتدل شده» را محکوم خواهند کرد.

طبق آخرین گزارش‌های منتشر شده از افغانستان، وزارت معارف طالبان، با انتشار اطلاعیه‌ای، ضمن اعلام خبر بازگشایی مدارس در افغانستان، فقط از «دانش‌آموزان پسر» کلاس‌های ششم به بالا و همچنین معلمان مرد خواست که به مدارس بازگردند.

گروه طالبان در اطلاعیه خود به بازگشت به کار و تحصیلِ معلمان زن و دانش‌آموزان دختر کلاس‌های ششم و بالاتر اشاره‌ای نکرده است.

تشکل‌های مستقل زنان ایرانی اما در بیانیه خود با اشاره به تجربه پیشینِ حکومت طالبان در افغانستان در دهه‌های گذشته اعلام کرده‌اند زنان افغانستان در آن دوران، تحت شدیدترین خشونت‌های جنسیتی قرارگرفتند و ازحقوق و آزادی هایِ انسانی و فردی خود از جمله «حقِ اشتغال، بیرون رفتنِ از خانه بدونِ همراه مرد محرم، حق انتخاب پوشش، تحصیل و فعالیت‌های اجتماعی» محروم ماندند.

مدافعان حقوق زنان در این بیانیه خواهان اقدامات فوری نهادهای بین المللی و همیاری جنبش‌های مترقی مدافع حقوق زنان، حقوق بشر و فمینیست‌ها، برای پاسخ گویی سریع به نیازهای انسانی مردم در افغانستان و به‌خصوص کمک رسانی انسانی به آنها شده است.

در تشکیلات حکومتی خود خوانده طالبان در افغانستان که به‌تازگی اعلام موجودیت کرده است، هیچ زنی حضور ندارد و وزارت زنان نیز از فهرست حذف شده است. تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد طالبان با پایین آوردن تابلوی سر درِ وزارت امور زنان، نهادی موسوم به اداره ارشاد، دعوت و امر به معروف و نهی از منکر را جایگزین آن کرده‌اند. این نهاد در فاصله سالهای ۱۹۹۶/ ۱۳۷۵ تا ۲۰۰۱/ ۱۳۸۰ یعنی در دوره تسلط قبلی طالبان بر کابل، مسئولیت نظارت بر اندازه ریش مردان، کنترل حجاب و تردد زنان در سطح شهر و وادار کردن شهروندان افغان به خواندن نماز اجباری را بر عهده داشته است.

گروه طالبان در دوره پیشین حکومت خود بر افغانستان هم زنان را از رفتن به مدرسه، اشتغال در بیرون از خانه، یا حضور در دانشگاه‌ها منع کرده است.

این گروه همچنین در یک ماه اخیر و در روزهای پس از تصرف کابل، مانع حضور هزاران زن از حضور در محل کار خود نظیر بانک‌ها، بیمارستان‌ها و ادارات دولتی شده‌اند.