ریچارد رتکلیف، همسر نازنین زاغری رتکلیف، شهروند دو تابعیتی ایرانی- بریتانیایی، برای دومین بار دست به اعتصاب غذا زده است تا وزیر امور خارجه بریتانیا را متقاعد کند تا برای بازگرداندن همسرش از بازداشت در ایران تلاش بیشتری انجام دهد.

به‌گزارش گاردین، ریچارد رتکلیف پس از آن‌که دادگاه تجدید نظر همسرش در اوایل این ماه بدون برگزاری جلسه رسیدگی، رأی دادگاه بدوی در مورد حکم دوم زندان را عیناً‌ تأیید کرد، دست به این اعتصاب زده است. نازنین زاغری برای یک سال دیگر به زندان بازخواهد گشت و پس از آن یک سال نیز مشمول ممنوعیت سفر و خروج از ایران خواهد بود.

نازنین زاغری پیش از این با اتهام جاسوسی پنج سال زندان را سپری کرده است. او در سال ۲۰۱۶ دستگیر شد و در این مدت همواره نسبت به این بازداشت اعتراض و بر بی‌گناهی خود تأکید کرده است.

گابریلا، دختر شش ساله راتکلیف، با پدرش در لندن زندگی می‌کند و دو سال پیش از تهران بازگشته است. گابریلا زمانی‌که مادرش در حال گذراندن دوران محکومیت خود در زندان بود با مادربزرگش به‌سر می‌برد.

لیز تراس، وزیر امور خارجه بریتانیا، از زمان انتصاب به این سمت با نازنین و ریچارد صحبت کرده، اما هیچ امیدی به پیشرفت در این زمینه نداشته است.

مسئله‌ای که بین این خانواده و وزارت خارجه بریتانیا وجود دارد، امتناع وزیر از پرداخت بدهی تاریخی ۴۰۰ میلیون پوندی به ایران است که دولت بریتانیا به آن اذعان دارد.

براساس گزارش‌ها، ایران این پول را در سال ۱۹۷۶ برای خرید صدها تانک چیفتن از بریتانیا پرداخت کرده است، اما پس از انقلاب ۱۳۵۷ بخش عمده‌ای از تانک‌ها تحویل نشده است.

وزارت امور خارجه بریتانیا می‌گوید تحریم‌ها مانع از پرداخت این بدهی می‌شود، اما این‌که چه تلاش‌هایی برای پرداخت این پول انجام داده، یا این‌که چرا تلاش‌های قبلی مبادله زندانیان دو تابعیتی‌ بریتانیایی- ایرانی، شکست خورده، توضیحی نداده است.

ریچارد رتکلیف گفت برای او و خانواده حبس مجدد نازنین زاغری خیلی طولانی خواهد شد و این یعنی تا سال ۲۰۲۳ او را نخواهند دید.

رتکلیف افزود:

«درست قبل از انتشار این خبر، ما جلسه بسیار تیره‌ای با وزارت خارجه داشتیم که در پایان به آن‌ها گفتم به استراتژی و بی‌رغبتی‌شان برای انجام اقدامی در این‌باره اعتماد ندارم. آن‌ها همچنان بدهی به ایران را تسویه نمی‌کنند. وزیر گفت در حال حاضر هیچ مانع قانونی وجود ندارد.»

به‌گفته همسر نازنین زاغری، وزارت خارجه بریتانیا هیچ کاری انجام نمی‌دهد و به‌رغم وعده‌هایی که به نازنین داده‌اند، همچنان از استفاده از کلمه «گروگان» در مورد او خودداری می‌کنند و هنوز همان سخنان همیشگی را تکرار می‌کنند.

آقای رتکلیف دو سال پیش در آستانه نخست‌وزیری بوریس جانسون به مدت ۱۵ روز در برابر سفارت ایران در لندن دست به اعتصاب غذا زد؛ اقدامی که به بازگرداندن گابریلا به خانه منجر شد.

تولیپ صدیق، نماینده حزب کارگر در پارلمان بریتانیا از حوزه انتخابیه خانواده رتکلیف – زاغری گفت:

«زمان آن فرا رسیده است که دولت به خواسته‌های خانواده نازنین از جمله پرداخت بدهی‌ای که به ایران داریم گوش دهد و سرانجام او را به خانه بیاورد.»

روپرت اسکیلبک، مدیر سازمان غیردولتی «ردرس»، که کارزار آزادی نازنین زاغری را پیش می‌برد، گفت:

«بسیار نگران‌کننده است که ریچارد مجبور شده بار دیگر برای جلب توجه افکار عمومی به اقداماتی که زندگی او را تهدید می‌کند متوسل شود. این وضعیت برای خانواده او ناامیدکننده است.»

او افزود:

«رویکرد دولت بریتانیا به‌وضوح کارساز نیست. وقت آن است که با تحریم کسانی که این عمل مذموم را تداوم می‌بخشند، در مقابل عاملان گروگان‌گیری بایستیم و نازنین را به خانه برگردانیم.»

نازنین زاغری فروردین‌ماه ۱۳۹۵ توسط سپاه پاسداران در فرودگاه خمینی تهران، هنگام خروج از ایران بازداشت و به مکانی نامعلوم در استان کرمان منتقل شد. در دادگاهی که در شهریورماه همان سال به ریاست ابوالقاسم صلواتی برگزار شد، او به پنج‌ سال حبس تعزیری محکوم شد. خانواده زاغری پیشتر گفته بودند که اتهام‌های او درباره «مسائل امنیتی» است و سپاه ثارالله کرمان هم در اطلاعیه‌ای گفته بود زاغری در پروژه‌های براندازی مشارکت داشته است.

اتهام‌های او در دادگاه «براندازی نرم» و همکاری با «مؤسسات معاند» عنوان شده است. زاغری در سال‌های گذشته با بنیاد تامسون-رویترز، شاخه خیریه خبرگزاری رویترز همکاری داشته است.

صدور احکام جدید برای این شهروند دو تابعیتی در حالی است که او از ابتدای سال ۱۳۹۵ در بازداشت و زندان به‌سر بُرد و در نهایت در اواسط اسفندماه سال گذشته، با پایان یافتن مجازات حبس پنج ساله‌اش، از زندان آزاد شد.

این زندانی سیاسی، پس از آزادی، بار دیگر به خاطر پرونده دیگری، در ۲۴ اسفندماه ۱۳۹۹ مورد محاکمه قرار گرفت.