جنبش اعتراضی که بیش از یک سال پیش کشاورزان هند آغاز کردند، به جدی‌ترین چالش سیاسی دولت ملی‌گرای هندو تبدیل شد و منجر به آن شد که نارندرا مودی، نخست‌وزیر این کشور جمعه گذشته ۲۸ آبان / ۱۹ نوامبر به‌شکل غافلگیرکننده‌ای از اصلاحات خود در بخش کشاورزی عقب‌نشینی کند.

پس‌گرفتن اصلاحات کشاورزی از سوی دولت جشن کشاورزان را به‌همراه داشت اما رهبران آن‌ها بلافاصله هشدار دادند که اعتراضات تا زمانی که دولت با ارائه لایحه‌ای قیمت‌های حداقلی تمام محصولات کشاورزی را تضمین کند، ادامه خواهد یافت.

هزاران نفر در لکهنو، مرکز ایالت اوتار پرادش، پرجمعیت‌ترین ایالت هند گرد آمدند. حزب بهاراتیا جاناتا (بی‌جی‌پی) به رهبری نارندرا مودی در انتخابات ایالتی اوتار پرادش که اوایل سال آینده برگزار می‌شود، در پی کسب قدرت خواهد بود.

در حال حاضر، دولت عمدتاً برنج و گندم را با حداقل قیمت‌های حمایتی یا قیمت‌های تضمین شده خریداری می‌کند، اما این شبکه ایمنی به سختی ۶ درصد از میلیون‌ها کشاورز هندی را در برمی‌گیرد.

سندیکای اصلی کشاورزان یکشنبه ۳۰ آبان / ۲۱ نوامبر در نامه‌ای خطاب به نارندرا مودی اعلام کرد که «قیمت حداقلی حمایتی براساس بهای تمام‌شده تولید، باید به‌عنوان حق قانونی همه کشاورزان (و) برای همه محصولات کشاورزی باشد.»

کشاورزان همچنین از دولت فدرال خواستند پیش‌نویس لایحه مربوط به برق را پس بگیرد، زیرا نگرانند که دولت‌های ایالتی حق آن‌ها در استفاده از برق رایگان یا یارانه‌ای که عمدتاً برای آبیاری استفاده می‌شود را با این لایحه نادیده بگیرند.

پنجاب، ایالت شمالی هند که بخشی از غلات کشور را تأمین می‌کند برق رایگان در اختیار بخش کشاورزی قرار می‌دهد در حالی که برخی از ایالت‌ها به کشاورزان برق یارانه‌ای می‌دهند.

کشاورزان همچنین از دولت خواسته‌اند تا جریمه‌ها و سایر مجازات‌های آن‌ها را به دلیل سوزاندن مزارع خود پس از برداشت محصول به‌منظور از بین بردن ساقه‌ها و کاه‌ها، لغو کند. دولت می‌گوید دود حاصل از سوزاندن مزارع به منبع اصلی آلودگی هوا در دهلی نو و شهرهای اقماری هم‌مرز با ایالت‌های شمالی تبدیل شده است.

از اواخر سال ۲۰۲۰ برای عقب راندن مودی از اصلاحات مورد نظر خود، هزاران کشاورز در حومه دهلی نو چادر زده‌اند.

نخست‌وزیر هند جمعه گذشته پس از لغو اصلاحات کشاورزی از هزاران کشاورز معترض مستقر در این چادرها خواسته بود به خانه‌ها و مزارع خود بازگردند. اما آن‌ها همچنان به اعتراضاتشان برای دستیابی به حقوق بیشتر ادامه دادند.