بر تعداد «بی‌خانمان»ها و «خیابان‌خواب»ها در تهران روز به روز افزوده می‌شود و در این میان نهادهای متولی از ارائه آمار دقیق از این پدیده‌ها گریزانند. آنها تلاش می‌کنند همانند مسئولان شهرداری تهران مسأله را «کم اهمیت» و «نه به شدتی که گزارش می‌شود»، جلوه بدهند.
تصاویر و گزارش رسانه‌های داخلی ایران در روزهای گذشته اما ابعاد تازه‌ای از «ماشین‌خوابی» و «اتوبوس‌خوابی» را در پایتخت نمایان کرده است.
هزینه خواب در اتوبوس‌های شبانه تهران به مسافتی که اتوبوس‌ها طی می‌کنند بستگی دارد. خط‌های راه آهن – تجریش و آزادی و تهران پارس به عنوان طولانی‌ترین مسافت‌های درون شهری «مناسب‌ترین» خوابگاه برای بی‌خانمان‌هایی هستند که به گفته رانندگان اتوبوس «همه آنها معتاد نیستند» و «برخی از صبح تا شب را کار می‌کنند» و شب‌ها به دلیل اینکه نمی‌توانند اجاره یک خوابگاه را پرداخت کنند به اتوبوس‌های درون شهری پناه می‌برند.
