شادی گیلک پرستار و فعال مدنی روز شنبه ۱۸ اسفند برای گذراندن حکم یک سال حبس، راهی زندان اوین شد. او همسر آرش جوهری فعال کارگری است که از مهر ۱۳۹۹ در زندان اوین به بند کشیده است. این فعال کارگری در پیامی صوتی از زندان اوین می‌گوید دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی برای تحت فشار قراردادن او همسرش را گروگان گرفته‌اند.

آرش جوهری درپیام صوتی خواستار حمایت شده و خطاب به مردم می‌گوید: «قاضی ما شما مردم هستید، صدای ما را بشنوید».

او یکی از زندانیان سیاسی بند ۸ اوین و از امضاء کنندگان نامه دسته جمعی در باره بکتاش آبتین است؛ زندانیانی که از شنبه ۱۸ دی پس از مرگ بکتاش آبتین در اعتراض به اهمال در مداوای پزشکی او تحصن کرده‌اند و خود همانند بکتاش آبتین، مورد آزار و شکنجه روانی و موضوع پرونده سازی نهادهای امنیتی قرار گرفته‌اند. صدای آرش جوهری را بشنوید:

تحصن زندانیان سیاسی بند ۸ زندان اوین در حسینیه

هفته گذشته پس از وخامت حال بکتاش آبتین شاعر، مستند ساز و عضو کانون نویسندگان ایران همبندان او در بند ۸ زندان اوین در نامه‌ای مشترک از آزار و اذیت بکتاش آبتین و تعلل در رسیدگی پزشکی به او پرده برداشتند و در اشاره به وضعیت زندانیان سیاسی از جمله نوشتند:

«بر اساس اطلاعات موثق، محکومان اختلاس‌گر وابسته به حکومت که به حبس‌های بلندمدت محکوم شده‌اند، با صدور حکم “رأی باز” از سوی قوه‌ قضاییه‌، دوران محکومیت خود را در خانه‌ها، ویلاها، شرکت‌ها و کارخانه‌هایشان سپری می‌کنند و حال آنکه بکتاش آبتین صرفاً به جرم خلق اثر هنری و فعالیت اجتماعی مؤثر علیه سانسور در کانون نویسندگان ایران روی تخت بیمارستان به خواب مصنوعی برده شده تا جسم نیمه‌جان او اکسیژن کمتری مصرف کند».

بکتاش آبتین روز شنبه ۱۸ دی جان خود را از دست داد. پس از فوت ناگوار بکتاش آبتین که به تائید همبندان او در بند ۸ زندان اوین و تائید دو وکیلش، ناشی از تاخیر در رسیدگی پزشکی به اوست، زندانیان سیاسی بند ۸ زندان اوین که مقام‌های رده‌بالای زندان و قوه قضائیه را مسئول مرگ بکتاش آبتین می‌دانند، در حسینیه این بند تحصن کرده‌اند.

آرش جوهری

آرش جوهری فعال کارگری مهر سال ۱۳۹۹ توسط اطلاعات سپاه پاسداران دستگیر شد. او پس از حبس در سلول انفرادی در دادگاه انقلاب تهران به «اداره‌کردن دستجات غیرقانونی با هدف برهم زدن امنیت ملی»، «اجتماع و تبانی» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در مجموع به ۱۶ سال زندان محکوم شد و ۱۷ ماه است در زندان به سر می‌برد. به‌رغم تلاش خانواده‌اش، مسئولان زندان با مرخصی او موافقت نکرده‌اند.
همسرش شادی گیلک که برای زیر فشار قرار دادن او به بهانه‌های واهی دستگیر و به یک سال زندان محکوم شده بود، پس از مدتی به قید وثیقه آزاد شد و با تائید حکم یک سال زندان در دادگاه تجدید نظر، دوباره احضار و زندانی شد.

آرش جوهری پس از زندانی شدن شادی گیلک در پیام صوتی از زندان می‌گوید:

«من آرش جوهری هستم کارگر و یک فعال کارگری، ۱۴ مهر با هجوم ماموران امنیتی سپاه به خانه‌ام به اتهام این که علیه وضعیت موجود و دستاوردهای این حکومت یعنی زندگی غیرانسانی طبقه کارگر و تمام مردم نظیر فقر، تن فروشی، کارتن خوابی، حقوق چندین برابر زیر خط فقر نابرابری زن و مرد، نابرابری‌های نژادی و غیره و به خاطر خواسته‌های انسانی و زندگی در‌شان انسان دستگیر شدم.»

آرش جوهری که ترک آذربایجانی است گفته است «بارها در جریان بازجویی با انواع توهین‌ها به خودم، خانواده‌ام و زبان مادری‌ام در بازجویی‌ها روبرو شدم». او می‌افزاید:

«هنگامی که زیر بار اعترافات اجباری نرفتم، بارها تهدید شدم که برای همسرم شادی گیلک پرونده سیاسی تشکیل خواهد شد و از کار پرستاری اخراج خواهد شد. اطلاعات سپاه در جریان پرونده من به سناریوی همیشگی خودش یعنی پرونده‌سازی امنیتی برای فعالین و خانواده‌های آن‌ها، علیه همسرم شادی پرونده‌ای جداگانه تشکیل دادند تا اهرم فشاری باشد بر روی من».

او به ۱۶ سال زندان محکوم شد که ۱۰ سال آن قابل اجراست. آرش جوهری به حکم اعتراض نکرد:

«به سبب بازجویی‌های متعدد از خانواده‌ام و دادگاهی کردن شادی گیلک مجبور به تسلیم به رای شدم و حکم به ۷ سال و ۶ ماه کاهش یافت. البته دادگاه من به قدری تشریفاتی بود که بعدها قاضی شعبه ۲۶ خودش به خانواده‌ام گفته بود که «حکم دست من نبوده است».

شادی گیلک پرستار است و پیش ازدستگیری در بخش بیماران مبتلا به کرونا کار می کرد. آرش جوهری می‌گوید:

«شادی از همان روزی که کشور در آتش کرونا می‌سوخت و سرکوبگران از ترس ابتلا به کرونا در پنت هاوس‌های خود پناه گرفته بودند، با تمام توان به خاطر وظایف اجتماعی و انسانی در بیمارستان‌ها تلاش کرده است. و حال دستمزدش بازجویی، پرونده سازی و آزار و اذیت است و دست آخر با سیاست گروگان گیری سیستم زندانی شده است».

آرش جوهری در پایان مردم را مخاطب قرارداده و تاکید می‌کند:

«در مقابل خواست‌هایی همچون آزادی، برابری، و رفاه انسان‌ها دیوار هایی قرار دارد که زندگی را تبدیل به جهنم ساخته است. و بی شک آن دیوار همین سیستم است…. عدالت ما، قاضی ما شما مردم هستید. از شما خواهش می‌کنم صدای ما را بشنوید و به ما کمک کنید.»