کیوان صمیمی، سردبیر نشریه ایران فردا، با توقف اجرای حکم، امروز سه شنبه ۱۲ بهمن ماه از زندان سمنان آزاد شد.
به گفته مصطفی نیلی، وکیل مدافع کیوان صمیمی، آزادی او موقت است و با توجه به گزارش پزشکی قانونی در مورد وضعیت جسمانی او؛ با استناد به ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری.
ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری می‌گوید:
«در صورتی که مداوای محکوم به حبس در خارج از زندان ضروری باشد، قاضی اجرای احکام کیفری، مدت زمان مورد نیاز برای مداوا را با توجه به نظر پزشکی قانونی تعیین و با اخذ تأمین متناسب، اجرای حبس را به تعویق می‌اندازد. هرگاه محکوم‌علیه تأمین متناسب ندهد، معالجه او در بیمارستان تحت نظر ضابطان صورت می‌گیرد و مدت معالجه جزو محکومیتش محسوب می‌شود.»
در تبصره این ماده هم آمده است که مفاد این ماده از جهت اعزام برای مداوای سایر افرادی که در حبس به سر می‌برند نیز اجرا می‌شود.
کیوان صمیمی که با دستور دادستان آزاد شده است، پیش از این و پس از تبعید به زندان سمنان، در نامه‌ای از این زندان آن‌چه بر او رفته را شکل گرفته بر اساس «استراتژی النصر بالرعب» خواند، آن را «پروژه فشار و فریب» دانست و نوشت که در زندان(ها) چه می‌گذرد.
در این نامه که تاریخ نگارش آن اا بهمن ۱۴۰۰ در زندان سمنان است، کیوان صمیمی نوشت که پس از انتقال به این زندان، اکنون او مانده و «آثار مخرب این انتقال‌های پرچالش و فشار» اما «ایستاده بر سر آرمان عدالت و آزادی».
این روزنامه‌نگار زندانی و رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات که اکنون و به گفته وکیلش به طور موقت آزاد شده است، درباره منتقل شدنش از این زندان به آن زندان در طی ۱۱ روز گذشته نوشت که احتمال می‌دهد «پروژه فرسوده‌سازی» و «حتی قتل تدریجی او» در جریان بوده باشد:
«… گویا این فشارها تمامی ندارد و احتمال پروژه فرسوده‌سازی و حتی قتل تدریجی در ذهنم افزایش پیدا کرد.»
کیوان صمیمی در این نامه خود شرح حالی از جابه‌جایی‌ها در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های مختلف در روزهای گذشته داد و در ادامه نوشت که بعد از خلاصی از فضاها و بازداشتگاه‌های آلوده و قرنطینه زندان مرکزی کرج (ندامتگاه)، به بند این زندان برده شده.
پیش از این وکیل او، مصطفی نیلی، اعلام کرده بود که این زندانی سیاسی از زندان اوین به مکان نامعلومی منتقل شده است:
«آقای کیوان صمیمی دیروز صبح از زندان اوین تماس گرفت و اعلام کرد که دلیل بازگشت ایشان به اوین مخالفت دادیار اجرای احکام کرج با نگهداری وی در ندامتگاه مرکزی کرج بوده است اما اجرای احکام دادسرای مقدس به استناد رأی خلاف قانون شعبه ۵۴ اصرار بر تبعید ایشان به کرج دارد. بعد از این تماس آقای کیوان صمیمی را برای بررسی وضعیت پزشکی و امکان تحمل کیفر به پزشکی قانونی برده و دوباره به اوین برمی‌گردانند. سپس دیروز عصر ایشان را از اوین خارج کرده و بعد از آن تاکنون تماسی با خانواده و وکلا نداشته‌اند.»
کیوان صمیمی ۷۳ سال دارد. او که از ۱۷ آذر ۹۹ دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کرد، اواخر هفته گذشته از زندان اوین به بازداشتگاه یکی از کلانتری‌های شهر کرج منتقل شد.
مصطفی نیلی، وکیل او به خبرگزاری هرانا گفته بود:
«موکلم حتی موفق نشده که هیچ یک از وسایل خود از جمله داروهایش را با خود ببرد که این موضوع با توجه به سن و سال او و همچنین نظر به بحث بیماری‌هایی که به آن مبتلاست، بسیار خطرناک خواهد بود.»
کیوان صمیمی اما در روایت خود وضعیت بازداشتگاه‌ها و زندان‌هایی را که در طول ۱۱ روز گذشته به آنها پاس داده شده، تشریح کرد و نوشت:
«وضعیت زندگی در قرنطینه زندان مرکزی و کرج به‌خصوص دستشویی رفتن در آنجا هم آلودگی جسمی ایجاد می‌کرد و هم فشار شدید روانی چون روی یک توری باید انجام می‌شد و نیز در دستشویی باز و مأمور مراقب در یک متری‌ات! و چشم به بدنت در جست‌وجوی چند گرم مواد.»
او در ادامه به بازداشتگاه‌های کثیف و پراسترس قبلی هم اشاره کرد و نوشت این فضاها ایستگاه‌هایی بوده‌اند که او مجبور بوده چندین ساعت، یک روز یا بیشتر در آنها بماند تا بعد «مثل توپ فوتبال»، به مکان بعدی پرتاب شود:
«[این موارد] عمدتا همراه با اعتراض قانونی من بود و البته داد و بیداد طرف مقابل. حتی موردی که طرف مقابلم آن دختر جوان بود با یک چادر نمایشی در قامت یک دادیار تازه به دوران رسیده و بی‌ادب که حسابش را گذاشتم کف دستش و او هم فریاد زد به مقام قضاوت توهین می‌کنی؟ این ضد انقلاب را پرت کنید بیرون و ببریدش بازداشتگاه دادسرا.»
روایت کیوان صمیمی از فضای پشت دیوار بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها در ایران، افشاگر است و نشان دهنده رنج، تبعیض و ستمی که بر زندانیان روا داشته می‌شود.
او در ادامه روایت خود نوشت:
«بند (به قول حکومت استبدادی اسلامی که فقط موعظه کردن از موضع بالا و منبر رفتن را بلد است و به جای بند می‌گویند اندرزگاه) وارد آن که شدم، سالنی بسیار شلوغ را دیدم که سه برابر ظرفیت سالن مشابه در اوین، زندانی داشت. جمعیت اکثر بندهای اوین هم البته فراتر از استاندارد ذکر شده در آيین‌نامه سازمان زندان‌هاست. شلوغی آزار دهنده زندان مرکزی کرج، بهداشتی نبودن بسیاری از مکان‌ها و راهروها، درهای یک متری توالت‌ها، درهای یک و نیم متری حمام‌ها، محدودیت ۱۰ دقیقه‌ای استحمام و فریادهای “سریع بیا بیرونِ” مسئول حمام، آب حمام که باید دعا کنیم زود سرد نشود و بسیاری مشکلات دیگر، از زمینه‌های به وجود آمدن یک زندگی پر‌تنش در زندان است که مرتباً منجر می‌شود به زد و خورد بین زندانی‌ها.»
این روزنامه‌نگار زندانی درباره شرایط و وضعیت شخص خودش هم در این روزها نوشت و از زندگی در طبقه دوم تخت کم‌ارتفاع طبقه سوم بند شش گفت:
«یک روز از زندگی‌ام در طبقه دوم و کم ارتفاع تخت‌های طبقه سه بند شش که برای نشستن روی تختم باید گردن آرتروزی خودم را خم می‌کردم و درد گردن و کمر را تحمل می‌کردم گذشته بود که گفتند همراه با قرص‌هایت بیا اتاق رئیس بند. رئیس در آستانه در منتظرم بود و به قسمت دیگری رفتیم و آنجا گفت شما دوباره باید برگردید اوین! گویا این پاسکاری فوتبالی هنوز تمام نشده [بود]. یکی دو ساعت معطل شدم تا هم‌اتاقی‌ها وسایلم را برایم بفرستند. بعدش هم زندانبان گفت وسایل زندگی یک‌ساله‌تان در اوین هم به اینجا رسیده و همه اینها را ریختند توی دو کیسه مشکی و بزرگ زباله‌ای و یک ساک بزرگ. به اوین که رسیدیم غروب شده بود. به چند نفر از مسئولان و مدیران زندان زنگ زدند و آنها می‌گفتند در جریان نیستیم. بعد از حدود دو ساعت معطلی، یک بازپرس جوان که آنجا بود گفت آقای … تماس گرفته و گفته که دادیار کرج اشتباه کرد و کیوان صمیمی باید دوباره به کرج برگردد. زیر بار نرفتم و گفتم شش روز است که جاهای مختلف مرا به طرف همدیگر پرتاب می‌کنند و دیگر توان ندارم تکان بخورم از اینجا. نهایتاً به قرنطینه اوین فرستاده شدم اما فردایش مجدداً برم گرداندند به کرج.»
پذیرش کیوان صمیمی در کرج اما باز با مشکل روبه‌رو شده بوده. این روزنامه‌نگار زندانی نوشت که دادستان استان البرز می‌گفته او باید برگردد تهران و دادستان تهران هم می‌گفته زندان مرکزی کرج باید پذیرشش کند.
صمیمی با انتقاد از این وضعیت نوشت:
«مملکت خان خانی شده و هر مسئولی حرف خودش را می‌زند و منافع خودش را در نظر می‌گیرد. شیرازه امور از هم پاشیده است و بخشی‌نگری همه جا به وضوح دیده می‌شود که اینها نشان‌دهنده پوسیدگی اتصالات بین نهادها و حتی اتصالات درون نهادی‌ست و این تارهای سست عنکبوتی با ضرباتی چند فرو می‌ریزد.»
بر اساس نامه کیوان صمیمی، بعد از بیش از سه ساعت «جدلِ پشت پرده بین دادستان انقلاب با دو استانِ بزرگ کشور»، بالاخره او را به زندان رجایی شهر کرج فرستاده‌اند اما باز هم قرنطینه و این بار انفرادی.
او در ادامه نوشت:
«بعد از چهار شب، ساعت حدود چهار صبح شنبه ۹ بهمن، دادیار زندان آمد و با تندی گفت منتقل هستی به تهران که زیر بار نرفتم و گفتم: یازدهمین روز است این دربه‌دری ادامه دارد. عدم کارآمدی روسای شماها و شاید هم اهداف دیگری که پشت پرده است، فشار روانی و قلبی زیادی بر من وارد آورده و من دیگر امکان تکان خوردن از رجایی‌شهر را ندارم و ضمناً می‌خواهم وکیلم را هم ببینم. بعد از حدود چهار ساعت چالش و تنش، این دادیار جوان بد برخورد گفت برو با رئیس زندان مسأله‌ات را مطرح کن. خودش سوار ماشین شخصی شد و مرا سوار ون کردند به قصد گفت‌وگو با رئیس اما باز هم فریب و دروغ! زیرا وَن به سرعت از زندان بیرون آمد و بعد دیدم که سه بسته وسائلم را گذاشته‌اند قسمت عقب ماشین وَن. اینجا بود که با توضیح پاسیار و کارمند زندان که همراهم بود متوجه شدم مقصد ماشین اوین نیست و زندان سمنان است.»
کیوان صمیم در پایان این روایت تأکید کرد که فشارها بر او تمامی ندارد و «احتمال پروژه فرسوده‌سازی و حتی قتل تدریجی» در ذهنش افزایش پیدا کرده است.
او در انتها نوشت:
«… دوباره به یگان اعزام و انتقال دادگستری تهران منتقلم کردند و آنگاه راهی سمنان شدیم و تحویل دادسرای اینجا شدم. بعد به کلانتری سمنان پاس داده شدم و باز هم تکرار چندین باره بازرسی وسایلم و مجدداً پاسکاری به دادسرا. نهایتاً دادیار دادسرا بعد از استعلامات مربوطه دستور اعزام به زندان را صادر کرد و باز هم سرباز زندان بی‌توجه به بازرسی‌های متعدد قبلی، بازرسی ویژه خود را کرد.»
کیوان صمیمی روز چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، همزمان با روز جهانی کارگر، همراه با ده‌ها تن از شرکت‌کنندگان در تجمع اعتراضی در مقابل ساختمان مجلس بازداشت شد. او یک سال بعد توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی» به شش سال حبس تعزیری محکوم شد. صمیمی اما به نحوه دادرسی اعتراض کرد و مجددا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران محاکمه و این بار به سه سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر عینا تایید شد. نهایتا با وجود قبول درخواست اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور، شعبه هم‌عرض با رد نظر دیوان، محکومیت صمیمی را از سه سال به دو سال حبس کاهش داد.
کیوان صمیمی در سال ۸۸ هم بازداشت و پس از تحمل دوران محکومیت خود از زندان رجایی شهر آزاد شد. این فعال سیاسی، سابقه زندانی شدن در هر دو رژیم فعلی و سابق را دارد. یکی از برادران کیوان صمیمی در دوره پهلوی و دیگری نیز در سال‌های دهه ۱۳۶۰ و در جریان کشتار زندانیان سیاسی اعدام شده‌اند.
به امید رهایی هرچه سریعتر آقای صمیمی از چنگال بیرحم خون آشامان ضد ایران و ایرانی ، سلامتی ایشان را آرزومندم.
سعید آبدار / 02 February 2022