آبله میمون در کشورهای غربی در حال گسترش است. اولین موارد ابتلا به این بیماری عفونی اکنون در فرانسه، کانادا و استرالیا نیز تأیید شده است. آبله میمون پیش از این در بریتانیا، اسپانیا، پرتغال و ایالات متحده آمریکا شناسایی شده بود. ابتدا عمدتاً جَوَندگان، از راسته‌های پستانداران به این ویروس مبتلا می‌شدند اما اکنون در میان انسان‌ها نیز منتقل می‌شود. براساس اولین برآوردها، ویروس آبله میمون عمدتاً از طریق رابطه جنسی بین مردان منتقل می‌شود. آبله میمون معمولاً علائم خفیفی دارد اما می‌تواند دوره‌های شدید نیز داشته باشد. نشانه‌های اولیه شامل تب، سردرد، ورم، کمردرد، درد عضلات و بی‌حالی عمومی است. در این بیماری جوش‌ها و التهاب‌های پوستی ایجاد و از صورت به بدن پخش می‌شوند. عواقب عفونت آبله میمون می‌تواند جای زخم و در موارد نادر کوری باشد. این بیماری بیشتر در مناطق دورافتاده کشورهای مرکز و غرب آفریقا، در نزدیکی جنگل‌های بارانی استوایی بروز می‌کند. آبله میمون معمولاً به خودی خود برطرف می‌شود و ابتلا به آن ۱۴ تا ۲۱ روز طول می‌کشد.