برگرفته از تریبون زمانه *  

مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.

مهسا (ژینا) امینی ۲۲ ساله را که از سقز همراه با خانواده‌اش به تهران رفته بود، گشت ارشاد در روز ۲۲ شهریور دستگیر کرد. در همان روز و در بازداشت نیروهای پلیس امنیت اخلاقی، او به کما رفت و چهار روز بعد با مرگ مغزی و ایست قلبی در بیمارستان کسری درگذشت. مردم معترض در پی قتل حکومتی مهسا در شمار قابل توجهی از شهرهای ایران از جمله در سقز، سنندج، تهران، مشهد، ایلام، همدان، کرمان، تبریز، کرمانشاه، قم، رشت،‌ اراک، کیش،‌ بندرعباس، بابل، ساری، کیش و ماکو به خیابان‌ها آمدند.

امروز، ۳۰ شهریور، طبق مشاهداتم، از ساعت حدوداً ۷ تا ۹: ۳۰ شب، اعتراضات بندرعباس بسیار پرتعدادتر از دیروز، تقریباً با جمعیتی می‌شود گفت دو تا سه هزار نفری اما پراکنده، و در فلکه‌ی برق و مسیرهای اطراف آن برگزار شد.

خوشبختانه، باز هم تأکید می‌کنم طبق مشاهدات من، مأموران سرکوبگر از تیر جنگی استفاده نکردند، اما از طرفی، تیر مشقی و گاز اشک‌آور و نوعی تیر پرتابی که به محض برخورد با زمین با صدای بسیاری منفجر می‌شد را به‌راحتی به‌کار بردند.

در این میان، دست‌کم دو مرد جوان را دیدم که وحشیانه و کشان‌کشان دستگیر شدند. مأموران در جواب به ما معترضان سنگ و کلوخ هم پرتاب کردند و شیشه‌ی چندین مغازه و ماشین و بانک را با این کار شکستند. سر یکی از معترضان نیز با پرتاب سنگ از سوی سرکوبگران دست‌کم ضرب خون‌آلودی دید.

متأسفانه تصویری از تظاهرات ثبت نکردم، چه به دلایل امنیتی و چه بابت کمبود شارژ برقی، اما شهادت می‌دهم شجاعت و شهامت مردم بندرعباس و به‌خصوص جوانان شهر بی‌سابقه بود.

از جمله شعارهایی که داده می‌شد می‌توان به این موارد اشاره کرد: «جمهوری اسلامی نمی‌خوایم، نمی‌خوایم»، «مرگ بر خامنه‌ای»، «مرگ بر دیکتاتور»، «می‌کشم، می‌کشم، هر آنکه خواهرم کشت»، «ایرانی می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»، «می‌جنگیم، می‌میریم، ایران رو پس می‌گیریم»، «نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم»، «زن، زندگی، آزادی»، «بی‌شرف، بی‌شرف» [خطاب به سرکوبگران]، «نیروی انتظامی، حمایت، حمایت». چند شعارِ دیگر نیز سر داده شد، که اکنون آن‌ها را به خاطر ندارم.

لینک این مطلب در تریبون زمانه

آیا می‌خواهید تجربه خود را به اشتراک بگذارید؟ با روزنامه‌نگاران ما در اینجا تماس بگیرید.