متوسط قیمت یک متر مربع مسکن در تهران در فاصله مرداد تا شهریور ۱۴۰۱ حداقل ۵۰۰ هزار تومان افزایش یافته و به ۴۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان رسیده است. این رقم یک رکورد تازه برای قیمت مسکن در پایتخت ایران است که روز به روز زیست در آن برای کارگران و مزدبگیران سخت‌تر و ناممکن می‌شود.
تازه‌ترین گزارش مرکز آمار ایران از میانگین قیمت مسکن در تهران، تأیید می‌کند نرخ متوسط قیمت مسکن در تهران نسبت به شهریور ۱۴۰۰، ۳۶ درصد افزایش یافته است. با این حساب خرید یک آپارتمان مسکونی ۷۰ مترمربعی در تهران به صورت میانگین سه میلیارد و ۲۴۰ میلیون تومان هزینه دارد، رقمی که تامین آن از توان کسر بزرگی از جمعیت ایران خارج است و تسهیلات بانکی خرید مسکن هم بخش کوچکی از قیمت آن را پوشش می‌دهد.
سایت «اقتصاد فردا» هفتم مهر ماه امسال گزارش کرده بود: روند صعودی عجیب قیمت ملک در ایران در کنار آب‌رفتن درآمد سرانه ایرانیان طی سال‌های اخیر باعث شده تا ایران هم به جمع ۱۰ کشور نخست با بیشترین نسبت قیمت مسکن به درآمد برسد.
اگر خانوارهای ایرانی تمام درآمد خود را پس‌انداز کنند و هیچ خرجی نکنند تازه بعد از حدود ۲۹ سال می‌توانند یک خانه ۹۰ متری بخرند. البته این عدد را اگر برای شهرهای مختلف محاسبه کنیم می‌بینیم در کلانشهرها خرید خانه به مراتب سخت‌تر است و به زمان بیشتری از سه دهه نیاز دارد.
در حالی قیمت مسکن به درآمد سالانه در ایران به عدد ۳۰ نزدیک شده است که متوسط این نسبت در کشورهای دنیا حدود ۱۵ است. به عبارتی قیمت مسکن نسبت به درآمد، در ایران دو برابر میانگین جهانی آن است.
بابک نگاهداری، رییس مرکز پژوهش‌های مجلس چندی قبل گفته بود سهم هزینه‌های مسکن در سبد خانوارهای شهری ایران بین ۶۰ تا ۷۰ درصد است و این رقم در تهران به ۸۰ درصد نیز رسیده است.
افزایش مستمر قیمت مسکن طی سال‌های اخیر بخش بزرگی از جمعیت ساکن تهران و دیگر شهرهای بزرگ را به خروج از هسته‌های مرکزی شهری و سکونت در مناطق حاشیه‌نشین مجبور کرده است.
دولت ابراهیم رئیسی (عضو هیئت مرگ) که وعده کرده بود با ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی، بازار مسکن و اجاره بهاء را کنترل کند، به‌رغم گذشت یک سال از آغاز به کار نه تنها اقدام موثری در این زمینه انجام نداده بلکه معاون وزیر راه و شهرسازی‌اش به اتهام دریافت رشوه و فساد مالی بازداشت شده است.
در ایران بنا بر گزارش نهادهای رسمی حداقل ۱۱ میلیون حاشیه‌نشین و حدود ۹ میلیون نفر بدمسکن سکونت دارند. جمعیت سکونتگاه‌های حاشیه‌ای در سال‌های اخیر متأثر از رشد قیمت مسکن و اجاره افزایش یافته است.