بیشتر از دو ماه از بازداشت لیلا حسین‌زاده، فعال دانشجویی دانشگاه تهران می‌گذرد و او را در زندان عادل آباد شیراز حبس کرده‌اند. ابوالفضل حسین‌زاده، برادر این دانشجوی زندانی شنبه ۳۰ مهر در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت او در تماس تلفنی روز جمعه ۲۹ مهر «اعلام کرد که التهابات پوستی شدید دارد چشم‌هایش تار شده و استخوان درد شدیدی را تجربه می‌کند. بیماریش رو به پیشرفت است.»
لیلا حسین‌زاده به بیماری خودایمنی مبتلاست. پزشکی قانونی رای قطعی داده که لیلا حسین‌زاده توانایی تحمل حبس را ندارد.
لیلا حسین‌زاده به برادرش گفت: «عوامل حکومت کمر به قتل خاموش او بسته‌اند».
ماموران امنیتی در ۲۹ مرداد امسال لیلا حسین‌زاده را به فاصله کمتر از یک سال برای دومین بار با خشونت در مقابل در خانه‌اش بازداشت کردند. او را ابتدا به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ شیراز و سپس زندان عادل‌آباد شیراز منتقل کردند. به گفته برادر این فعال دانشجویی ماموران امنیتی به بهانه «تکمیل تحقیقات» او را «ربوده» و زندانی کرده‌اند.
برادر لیلا حسین‌زاده نوشت : «با توجه به دو بار تاییدیه پزشک قانونی تهران مبنی بر عدم تحمل حبس، [لیلا] همچنان در حبس است. او به خاطر بیماریش می‌بایست مدام تحت نظر فوق تخصص درمانش را ادامه دهد و داروهای مصرفی‌اش عوارض شدیدی دارد.» برادر حسین‌زاده به مسئولان قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها هشدار داده است «تا کار از کار نگذشته» خواهرش را برای ادامه درمان آزاد کنند.
به رغم گذشت بیش از دو ماه از بازداشت مجدد لیلا حسین‌زاده، علت بازداشت و اتهام های انتسابی به او اعلام نشده است. امیر رئیسیان وکیل مدافع این فعال دانشجویی همزمان با بازداشت مجدد او گفته بود «با دستور دادستان شیراز و به علت اقدام های اخیر بازداشت‌اش کرده‌اند».
ششم شهریور گروهی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی تهران در دیدار با رئیس این دانشگاه خواستار پیگیری او برای آزادی حسین‌زاده شدند. بنا بر گزارش کانال شوراهای صنفی در تلگرام، رئیس دانشکده در دیدار با دانشجویان وعده کرده بود «از طریق حراست، نهاد رهبری و همچنین معاونت حقوقی مسئله لیلا حسین‌زاده را پیگیری کند». نتیجه پیگیری‌های احتمالی این مقام مسئول تا به حال تداوم بازداشت حسین‌زاده به رغم بیماری او بوده است.
شوراهای صنفی دانشگاه‌ها روز ۲۳ شهریور ادامه بازداشت حسین زاده را «خودسرانه و خلاف قوانین حال حاضر کشور» دانست که «سبب تشدید بیماری خودایمنی» او شده و گزارش کرد «داروهایش اثرگذاری خود را از دست داده و پیشرفت بیماری به صورت عارضه‌ی پوستی، مشکلات دستگاه گوارش، مفاصل و چشم‌ها بروز یافته است.»
حسین‌زاده پیش‌تر به دلیل بیماری مشمول عدم تحمل حبس شده بود و در اسفند ۱۳۹۸ پس از تحمل بیش از هفت ماه از محکومیت ۳۰ ماهه از زندان بیرون آمد. او در زندان به گونه‌ای از بیماری خود ایمنی از نوع حاد کرون روده مبتلا شده است و بنا بر هشدار خانواده‌اش و شوراهای صنفی دانشگاه‌ها «عدم دسترسی به دارو سبب وخامت حال و به خطر افتادن جان او خواهد شد».
ماموران امنیتی اما بدون توجه به نظر پزشکی قانونی مبنی بر عدم تحمل حبس کیفری، در آذر ۱۴۰۰ او را برای چندمین بار در پنج سال اخیر بازداشت کردند. او نزدیک به یک ماه در زندان بازجویی و حبس شد و پس از آن به قید وثیقه به صورت موقت از زندان بیرون آمد.
شورای صنفی دانشگاه‌ها آن زمان در بیانیه‌ای نهادهای امنیتی، وزارت علوم و هیئت رئیسه دانشگاه تهران را مسئول «عوارض ناشی از عدم مصرف داروهای ضروری حسین‌زاده» دانسته بود.
یک سال پیش‌تر در زمستان ۱۳۹۹ شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب هم بدون توجه به تائیدیه پزشکی قانونی که دبیر سابق شورای صنفی دانشجویان دانشگاه تهران را مشمول عدم تحمل کیفر دانسته بود، او را به پنج سال زندان و دو سال محرومیت از فعالیت در شبکه‌های اجتماعی محکوم کرد.
وکیل حسین‌زاده همان زمان حکم صادر شده را غیرقانونی دانست و گفت که به حکم صادر شده اعتراض می‌کند.
حسین زاده دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد انسان شناسی دانشگاه تهران و پژوهشگر مطالعات اجتماعی است. از او مقالات متعددی در حوز اقتصاد سیاسی و مطالعات مارکسیستی در رسانه‌های دانشجویی و نظری منتشر شده است.