ملیکا بلالی، زن کشتی‌گیر ایرانی که برای اسکاتلند مدال طلا کسب کرده، پس از تهدیدشدن از سوی دولت ایران، از محافظت پلیس برخوردار شده است.
ملیکا بلالی در ماه ژوئن، روی سکوی برنده مسابقات کشتی قهرمانی بریتانیا به حجاب اجباری اعتراض کرد.
این زن ۲۲ساله گفته که خانواده‌اش از آن زمان با او قطع رابطه کرده‌اند.
این اتفاق دو ماه قبل از مرگ مهسا امینی در بازداشت پلیس رخ داده که اعتراضاتی را در سراسر ایران برانگیخته و همچنان ادامه دارد.
بنا بر گزارش‌ها، ماموران گشت ارشاد ملیکا امینی، ۲۲ ساله را در ایران به دلیل اینکه حجاب «درستی» نداشت، مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. پلیس ایران این موضوع را رد کرده و گفته او دچار حمله قلبی شده است.
او پس از نقل مکان به اسکاتلند در نوامبر گذشته، به انجمن کشتی اسکاتلند پیوست و برای آنها در مسابقات زنان بزرگسال در مسابقات قهرمانی بریتانیا در منچستر شرکت کرد و طلا گرفت.
بلالی در مراسم اهدای مدال، تابلویی را در دست داشت که روی آن نوشته شده بود: «حجاب اجباری را متوقف کنید من حق دارم کشتی‌گیر باشم».
در دو ماه اخیر بسیاری از زنان و دختران در ایران در تظاهراتی که کشور را فراگرفته، روسری اجباری را برمی دارند.
ملیکا بلالی به بی بی سی اسکاتلند گفته از زمانی که شروع به صحبت در مورد حقوق زنان کرده است، تهدیدهایی از سوی دولت ایران در شبکه‌های اجتماعی برای او ارسال شده است.
او گفته: «آنها سعی کردند محل زندگی من را پیدا کنند و ببینند با چه کسانی تمرین می‌کنم. اما به لطف پلیس در اسکاتلند با خیال راحت زندگی می‌کنم، در یک منطقه امن تمرین می‌کنم و همه نوع امنیت دارم.»
ملیکا همچنین گفته: «اولین باری که در منچستر دو بنده کشتی پوشیدم، خانواده‌ام دیگر با من صحبت نکردند. آنها از من خجالت می‌کشند. اما من خوشحالم چون تصمیم گرفته‌ام این گونه باشم. این تهدیدها مرا قوی تر می‌کند. وقتی تهدیدهایی از سوی دولت ایران دریافت می‌کنم فقط فکر می‌کنم راهم درست است – اگر اشتباه کرده‌ام، چرا آنها مرا تهدید می‌کنند؟»
پلیس اسکاتلند اعلام کرده که از تهدیدات آنلاین نسبت به او در ماه ژوئیه مطلع شده است. به گفته پلیس، تحقیقات انجام شده و یک طرح ایمنی در حال انجام است.
ملیکا بلالی که در شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری به دنیا آمده است، می گوید که پدر و مادرش او را از سن پنج سالگی به حجاب وادار کردند.
او همچنین گفته که به دلیل زن بودنش، علی‌رغم اینکه کشتی، سنتی در میان مردان خانواده‌اش است، اجازه نداشته کشتی را دنبال کند.
زمانی که فدراسیون کشتی ایران یک تیم زنان ایجاد کرد، اجازه کشتی گرفتن را پیدا کرد، اگرچه مجبور بود با لباسی که بدن و موهایش را می‌پوشاند و همچنین شورت و تی‌شرت در مسابقه شرکت کند.
او می‌گوید که برای آزادانه‌تر دنبال کردن این ورزش ایران را ترک کرده است.
او می‌گوید: «حجاب فقط کد لباس نیست. حجاب سر و بدن را می‌پوشاند، اما فقط لباس نیست. تو خود را از نظر ذهنی هم پوشانده‌ای. نه فقط برای آزادانه کشتی گرفتن بلکه برای اینکه آزادانه فکر کنم و بتوانم چیزی برای خودم بسازم اینجا هستم.»
اگرچه او اعتراف می کند که تهدیدها «وحشتناک» است، اما احساس می‌کند می‌تواند در مورد بی‌عدالتی‌های موجود در ایران از یک مکان نسبتا امن در اسکاتلند حرف بزند.
برای او تماشای هموطنانش در مواجهه با خشونت در خیابان‌های ایران دردناک بوده، اما باعث افتخار او نیز هست، به ویژه وقتی زنان جوان‌تر را در خط مقدم اعتراضات می‌بیند.
ملیکا بلالی اخیراً در اعتراضی در میدان جورج گلاسکو، در همبستگی، موی سر خود را تراشید.