بالاخره همزمان با برگزاری بیست و هفتمین نشست اقلیمی سازمان ملل (کاپ ۲۷) تجعی اعتراضی با حضور صدها تن در منطقه آبی شرم الشیخ صورت گرفت. دیکتاتوری نظامی عبدالفتاح السیسی اجازه اعتراضات در خیابان‌ها را به فعالان نداد. این اعتراض به هدایت سنا سیف، خواهر علاء عبدالفتاح زندانی سیاسی در حال اعتصاب غذای خشک برگزار شد و شعارهای اصلی آن به موضوع «عدالت اقلیمی» و «حقوق بشر» باز می‌گشت: «عدالت اقلیمی بدون حقوق بشر وجود ندارد»، «به آفریقا گاز سمی نزنید»، «بدهی اقلیمی‌تان را بپردازید». از یک سو، اشاره فعالان معترض به مسأله زندانی بودن علا عبدالفتاح بود؛ نویسنده و فعال و وبلاگ‌نویس برجسته‌ای که تابعیت دوگانه بریتانیایی و مصری دارد و از یکشنبه هفته گذشته و همزمان با آغاز کاپ ۲۷، پس از هفت ماه اعتصاب غذای تر، دست به اعتصاب غذای خشک زده است. از سوی دیگر، اشاره آنها به مسأله مسئولیت تاریخی قدرت‌های جهانی در آلوده‌سازی جو و به وجود آوردن گرمایش زمین است که در کاپ ۲۷ ذیل عنوان «خسران و آسیب» به آن پرداخته شد. کشورهای ثروتمندتر که به لحاظ تاریخی نقش بیشتری در انتشار گازهای گلخانه‌ای و گرمایش زمین داشته‌اند، وعده کمک مالی داده‌اند. این وعده از ۲۰۰۹ داده شده و کشورهای توسعه‌یافته گفته بودند سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار برای کشورهای آسیب‌پذیر کمک مالی گرد خواهند آورد. این وعده اما تا کنون عملی نشده است.