در این بیانیه که با نام «خداوند رنگین‌کمان» آغاز می‌شود فعالان ادبیات کودک با قلمی برانگیزاننده، صدای شماری از کشتگان خردسال و نوجوان را به گوش ما می‌رسانند.
کیان پیرفلک کودک نه ساله‌ای بود که شامگاه ۲۵ آبان با تیراندازی ماموران در جاده کمربندی به قتل رسید. او که به علوم علاقمند بود، آرزو داشت مخترع شود و برای شرکت در یک جشنواره قایقی هم ساخته بود که اکنون به یکی از نمادهای جنبش تبدیل شده است. فیلم کوتاهی از کیان در حالی که قایق دست‌ساز خود را برای جشنواره دانش‌آموزی جابر بن حیان آزمایش می‌کند منتشر شد. او در این فیلم کوتاه سخنش را با عبارت «به نام خدای رنگین کمان» مصری از شعر «محمود پوروهاب» در کتاب فارسی دبستان شروع می‌کند.
فعالان کودک در ادامه بیانیه خود، با یک زبان داستانی ساده از کیان به مونا نقیب، دخترک هشت ساله بلوچستانی می‌رسند که همراه با مریم، خواهرش در راه مدرسه هدف گلوله مأموران قرار گرفت. آرزوی مونا این بود که پزشک شود.
در ادامه بیانیه ما صدای سارینا اسماعیل‌زاده ۱۶ ساله، نیکا شاکرمی ۱۷ ساله، امیر حسین بساطی ۱۵ ساله، یاسر شاهو زهی ۱۶ ساله، دانیال شه‌بخش ۱۱ ساله؛ محمد امین گمشادزهی ۱۷ ساله، سدیس کشانی ۱۴ ساله، سامر هاشم زهی ۱۶ ساله، امید صفر زهی ۱۷ ساله، متین قنبر زهی ۱۸ ساله؛ علی براهویی ۱۴ ساله، امید سارایی ۱۳ ساله، محمد رخشانی ۱۲ ساله، ستاره تاجیک، دختر افغان ۱۷ ساله و اسرا پناهی ۱۵ ساله و سرانجام زکریا خیال ۱۶ ساله را می شنویم که از این رهگذر به مفهوم میهن در این روزهای کودککشی راه ببریم. فعالان ادبیات کودک می‌نویسند:
« من، صدای کودکانم. صدای کودکان در بند و در خاک. اکنون می‌خواهم شعله‌ی امید را در شما که مرا می‌شنوید، روشن کنم و بگویم از این شعله، خاکستری پدید می‌آید که پرنده‌یی سبز و سپید و سرخ است، با بال‌های آزاد، سربند امید بر سر، برق شادی در چشمان و شاخه‌ی صلح بر منقار. و بر اهریمن فریبکار و دژخیم نهیب بزنم که دست از گلوی آزادی و زندگی بردارد. زندگی را از کودکان نگیرد و کودکان را فورا از بند آزاد کند.»
نویسندگان سپس به تأکید اعلام می کنند:
« ما جمعی از فعالان ادبیات و هنر کودکان و نوجوانان صدای کودکان و نوجوانان بیرحمانه کشته و بازداشت شده در خیابانیم که تنها سهم خود را از زندگی طلب می‌کردند. صدای تمام بازداشت‌شدگان و زندانیان و کشتگان و آزادیخواهان. ما صدای آزادی هستیم؛ صدای وطن. صدای ایران.»
بر اساس آماری که مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا) منتشر کرده، از ۲۶ شهریور تا ۳۰ آبان سال جاری شمار کشته‌شدگان ۴۳۴ نفر، شامل ۶۰ کودک و نوجوان (زیر ۱۸ سال) و ۵۵ نیروی امنیتی است. شمار بازداشت‌شدگان به‌طور تخمینی ۱۷ هزار و ۴۷۳ نفر است که هویت سه هزار و ۶۰ نفر از آن‌ها شناسایی شده است. همچنین یک هزار و ۶۴ تجمع شهری و دانشگاهی برگزار شده و ۱۵۵ شهر و ۱۴۲ دانشگاه در اعتراضات شرکت داشتند.
از تعداد کودکان بازداشتی اطلاع دقیقی در دست نیست.
تنها در جمعه خونین زاهدان در هشتم مهر سال جاری ۱۲ کودک به نام‌های دانیال شه‌بخش ۱۱ ساله، جواد پوشه ۱۱ ساله، محمد رخشانی ۱۲ ساله، امید سارانی ۱۳ ساله، سدیس کشانی۱۴ ساله، سامر هاشمزهی ۱۶ ساله، یاسر شاهوزهی ۱۶ ساله، یاسر بهادرزهی ۱۷ ساله، محمدامین گمشادزهی ۱۷ ساله، جابر شیروزهی ۱۶ ساله، محمداقبال نائب‌زهی ۱۶ ساله (بدون شناسنامه)، امید صفرزهی ۱۷ ساله (بدون شناسنامه)، و یک نوزاد دو ساله که فقط نام خانوادگی او میرشکار اعلام شده کشته شده‌اند.
برخلاف برخی دیگر از این کودکان کمترین اطلاعاتی درباره پیشینه، علائق شخصی و تعلقات خانوادگی و وضعیت تحصیلی آن‌ها در دست نیست. آمار کشتگان کشتار جوانرود و سردشت و پیرانشهر و سقز نیز تاکنون منتشر نشده است.
پیش از این ۸۰۰ فعال ادبیات کودکان و نوجوانان، نقض حریم مدارس توسط نیروهای نظامی و انتظامی را محکوم کرده و هشدار داده بودند این نقض قانون، پی‌آمدهای ناگواری در پی خواهد داشت.