مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.
پنج‌جمعی از خانواده‌های خاوراشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۱ محسن شکاری اعدام شد. این جوان ۲۳ ساله یکی از میلیون‌ها جوان معترضی بود که برای خواست آزادی، برابری، رفاه و یک زندگی انسانی به خیابان آمده و فریاد آزادی خواهی سرداده بود.
اعدام او ادامۀ همان برخورد سرکوبگرانه و آزادی ستیزانه‌ای است که جمهوری اسلامی از آغاز به قدرت رسیدن خود با معترضان و مخالفان خود داشته است. اعدام محسن برای ما خانواده‌های خاوران یادآور داغ عزیزانمان است که در دهۀ ۶۰ و به ویژه تابستان ۶۷ همچون محسن در دادگاه‌های فرمایشی چند دقیقه‌ای، بدون برخورداری از وکیل و فرصت دفاع از خود محاکمه و به اعدام محکوم شدند. دسته دسته و گروه گروه به جوخه‌های اعدام سپرده شدند و مخفیانه در گورستان خاوران و دیگر گورستان‌های بی نام و نشان در سراسر کشور دفن شدند. قتل معترضان و مخالفان سیاسی با قتل‌های زنجیره‌ای روشنفکران در دهۀ ۷۰، سرکوب دانشجویان کوی دانشگاه در سال ۷۸، کشتار معترضان در سال‌های ۸۸، ۹۶ و ۹۸ و به طور کلی در تمام ۴۴ سال گذشته ادامه داشته است.
طی نزدیک به ۳ ماه گذشته بیش از ۴۵۰ نفر از معترضان، از جمله ده‌ها کودک و نوجوان با ضربه‌های باتوم، گلوله‌های ساچمه‌ای و حتی گلوله‌های جنگی در خیابان‌ها کشته شده‌اند. هزاران معترض دستگیر و زندانی شده‌اند و اکنون با تشکیل دادگاه‌های فرمایشی احکام اعدام با شتاب صادر شده و در حال اجرا است.
ما خانواده‌های زندانیان سیاسی اعدام شده در دهۀ ۶۰ و تابستان ۶۷ این جنایت‌ها را محکوم می‌کنیم. خواهان توقف فوری احکام اعدام و آزادی بدون قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و دستگیرشدگان اعتراضات اخیر هستیم.
جمعی از خانواده‌های خاوران در داخل
۱۷ آذر ۱۴۰۱
