سال ۱۳۹۷ را می‌توان به واسطه اعتراضات دامنه‌دار کارگران در اهواز، هفت‌تپه، اراک و چند سال دیگر یکی از درخشان‌ترین دوره‌های جنبش کارگری در ایران دانست. کارگران در شرایطی که نیروهای امنیتی با سرکوب عریان (بازداشت، شکنجه و صدور حکم زندان) و سرکوب پنهان (تشکل‌های زرد حکومتی چون شوراهای اسلامی کار) شکل تازه‌ای از سازماندهی در محل کار را نمایان کردند: کمیته‌ها و مجمع عمومی کارگران که در زمان‌های خاص چون سیل خوزستان و همه‌گیری کووید ۱۹ در برخی مناطق به سازماندهی محله‌محور نیز انجامید. از میثم آل‌مهدی در باره تجربه سال ۹۷ و شکل‌های تازه سازماندهی در محیط‌های کارگری پرسیده‌ایم.
میثم آل‌مهدی، کارگر شرکت ملی صنعتی فولاد ایران (فولاد اهواز) بود. او در اعتراضات درخشان کارگران فولاد در سال ۱۳۹۷ که بیش از یک ماه خیابان‌های اهواز را اشغال کرد، حضوری فعال داشت.
ویدئوی گفت‌وگو با میثم آل‌مهدی را ببینید:
