آیا می‌توان در رمان «فیل در تاریکی» زمینه‌های انقلاب ایران را تشخیص داد؟ این رمان مترقی‌ست یا واپسگرا؟ جمشید برزگر، پرویز جاهد و حسین نوش‌آذر در یک میزگرد این پرسش را بررسی می‌کنند.

مجموعه‌ای از داستان‌های نویسنده سرشناس ایرلندی به تازگی منتشر شده است: «گاوبازی» به ترجمه آرزو مختاریان با شخصیت‌های فروپاشیده در موقعیت‌های بس طنزآمیز.

آیدا قجر – از شجریان تا انتشار کتاب یک شاعر ممنوع از قلم در ایران در گفت و گو با اسماعیل خویی. او خنده‌کنان می‌گوید چه خوب که نام شاعر به شعر او پیوسته نباشد.

جواد لشگری، نوازنده ویولن و آهنگساز پیشکسوت، سازنده آهنگ‌هایی برای دلکش، مرضیه، الهه، پوران، پروین در سن ۹۳ سالگی درگذشت.

تک‌خالِ قاسم هاشمی‌نژاد، رمانی‌ست با زبانی غنی و ساختار روشن اما درآمیخته با احساسات مذهبی و نفی شهرنشینی به عنوان زمینه‌های یک انقلاب بدفرجام در ایران.

هانس ماگنوس انتسنسبرگر، شاعر آلمانی در شعری با نام «پرستو» تغییر چشم‌انداز را ابزار شناخت برای انسان در نظر می‌گیرد. ترجمه فرهاد سلمانیان از شعر پرستو و نقدی بر این شعر.

تازه‌ترین رمان محمد رضا ذوالعلی، نویسنده افغانستانی روایتی داستانی‌ست از رنج نسل دوم مهاجرانی که در ایران متولد شده‌اند اما از کمترین حقوق شهروندی بی‌بهره مانده‌اند.

در آسمان پاییزی،/ دنبال چه می‌گردد مرد؟!/ بهار/ با پیراهن ماهوتی آن سوی خیابان است/ سه شعر تازه از شاعر شعرهای آرام با مفاهیم اجتماعی.

ترلان در آرزوی نویسنده‌ شدن است. چگونگی برآورده شدن این آرزو به رمان فریبا وفی شکل می‌بخشد و وزش نسیم خنک آفرینندگی رسیدن به آن را نوید می‌دهد.

نویسنده موفق‌ترین رمان پلیسی در ایران در بیمارستان شریعتی تهران درگذشت. قاسم هاشمی‌نژاد در تصحیح متون ادب کهن فارسی و ترجمه و فیلم‌نامه‌نویسی نیز آثاری به جای گذاشته.

همه چیز در سفیدیِ مه شناور بود. بعد، ذرات ریز و سوزنیِ آب روی صورتم نشست. میله‌های سیاهِ دری بزرگ را دیدم و جاده‌ای شنی را. عطر یاس همه جا را گرفته بود.

این سومین باری است که او جشنواره کن را با فیلم‌هایش افتتاح می‌کند. «کافه سوسایتی» در بخش غیررقابتی شصت‌ونهمین دوره جشنواره کن به نمایش در خواهد آمد.

"شعبده‌باز هتل رویال" چهارمین رمان پلیسی نائیری ناهاپتیان منتشر شد. گزارشی از داستان‌خوانی این نویسنده ایرانی مقیم فرانسه در گفت و‌گو او با او درباره ژانر پلیسی و تلفیق آن با رمان اجتماعی.

دایره‌ای بسته می‌شود: ماریو بارگاس یوسا پس از سرخوردگی‌های عشقی و سیاسی و آزمون و خطاهایی به مهم‌ترین تم نخستین آثارش بازمی‌گردد: نفی سرکوب و ستایش آزادی انسان.

هنرمندان در ایران چگونه زندگی می‌کنند و در عرضه آثارشان حکومت را دور می‌زنند؟ دیداری با آیدا پناهنده، رخشان بنی‌اعتماد، شهره مهران، فریبا وفی و نسرین ستوده.

راستی چرا پنجره اینقدر کوچک‌ست برای گذاشتنِ پیشانیِ من؟ چرا اینقدر سرد ست؟ راستی! کی بود که می‌پرسید: مگر انسانِ بی آرزو، مگر انسان ست؟