بایگانی بخش هنر و ادبیات



بیلی زنگیوا، هنرمند اهل مالاوی. (عکس: ویکی پدیا)

بیلی زنگیوا: فمینیسم روزمره

فیروزه زمانی - کلاژهای بیلی زنگیوا درباره زندگی خانوادگی و فضای شهری مانند سفری است در کاوش زنانگی و مادرانگی و دخل‌ و ربط تنگاتنگ این دو مفهوم با زندگی روزمره. پارچه متریالی است که همه روزانه با آن سروکار دارند و ابریشم نزد زنگیوا نمادی است از دگرگونی،...

یادداشتی درباره «تئاتر آزادی»: اردوگاه صحنه است

مینا افتخاری-معرفی «تئاتر آزادی» به عنوان یکی از مهمترین جریانات تئاتری خاورمیانه در فلسطین؛ تئاتری که وضعیت اردوگاهی را تبدیل به صحنه اجرا می‌کند.

بوستان حیات ژوراسیک: تحریف ماهیت اعتراض‌های مردمی

روژان کلهر - «بوستان حیات ژوراسیک» به کارگردانی پرستو گلستانی، روی صحنه تئاتر رسمی، اعتراضات مالباختگان را در حد اغتشاشی مضحک جلوه می‌دهد. این نمایش را روی صحنه خانه هنرمندان دیدیم.

جشنواره فیلم فجر: ویترین وزارت ارشاد اسلامی

فرشته نزاکتی - در جشنواره فیلم فجر از ۲۲ فیلم ۱۹ فیلم را نهادهای حکومتی ساخته‌اند. دیگران فقط برای آمارسازی و نمایش رونق اهمیت دارند. با مهدی شیرزاد مقدم گفت‌وگو کرده‌ایم.

۹۰ سال با بهمن فرسی

رضیه انصاری - بهمن فُرسی متولد ۱۳۱۲ است. در کمتر قلمرویی‌ست که او طبع‌آزمایی نکرده باشد: نمایشنامه‌نویسی، رمان‌نویسی، بازیگری تئاتر و سینما، شعر، نقاشی و پیکرتراشی. در هر زمینه هم صاحب‌سبک بوده و آثاری ممتاز...

آخوندکشی در سرزمین مادری

چرا سکانس «آخوندکشی» سریال «سرزمین مادری» به ضد خودش بدل شد؟ در این یادداشت، الاهه نجفی با بررسی زمینه تاریخی حمله به مدرسه فیضیه قم و وضعیت اقتصادی-سیاسی قشر آخوند در ایران جمهوری اسلامی به...

در تب و تاب انتخابات: دشواری تشخیص بد از بدتر

حمید نامجو - چه چیزی مبنای انتخاب یک کاندیداست؟ اخلاق و منفعت جمعی یا منافع شخصی مبتنی بر فردگرایی؟ جایگاه روشنفکر در جامعه چیست؟ «توافق‌نامه» نوشته فیلیپ کلودل به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد.

از خزان پاییزتر: آثار فرناز شادروان در گالری باشگاه

فرنوش حاتم ــ تحت تأثیر مهاجرت، جلوه‌هایی از روزگار سپری‌شده را می‌توان در آثار فرناز شادروان سراغ گرفت. نگاه هنرمند به گذشته نه نوستالژیک که مداخله‌گر است، به قصد بازنمایی شکست‌ها و گسست‌ها. مروری بر...

للـه آسیه السیدی: خلق زبان بصری زنانه

فیروزه زمانی – السیدی، این عکاس و نقاش مراکشی در عکس‌هایی که پس از خوشنویسی با حنا روی سوژه‌ها و فضای زیستی آنها می‌گیرد، مخاطب را متوجه نگاه غرب به زن شرقی به‌مثابه موجودی اگزوتیک،...

اوپنهایمر و دیالکتیکِ استعلایی سم و سیب

شاهپور شهبازی در این یادداشت به فیلم اوپنهایمر، آخرین ساخته‌ی کریستوفر نولان می‌پردازد و روایت آن را بر برحسب تضاد دیالکتیکی میان علم و زندگی بررسی می‌کند.

دگرخوانی رئالیسم سوسیالیستی

سامان آزاد در این یادداشت می‌کوشد به میانجی تجربه‌های فیلمسازان رئالیست اروپای شرقی در دهه ۵۰ میلادی برای تبیین یک رئالیسم انتقادی، پیشنهاد خوانشی متفاوت در مواجهه با رئالیسم سوسیالیستی ارائه کند تا بلکه آن...

آیدا کیخایی و تجربه مهاجرت

فرشته نزاکتی - آیدا کیخایی و محمد یعقوبی، زوج هنرمند ایرانی حالا دیگر نزدیک به هفت سال است که در تورنتو کانادا سکونت دارند. با آیدا کیخایی درباره تجربه بازیگری در مهاجرت گفت‌وگو کرده‌ایم.

یک روز عادی: ناپدیدشدگان قهری در نمایش «دیوارها»

روژان کلهر- نمایش دیوارها نوشته‌ی گریسلدا گامبارو (به ترجمه‌ی فاطمه مدنی) به کارگردانی سیاوش مهندسی در مجموعه تئاتر شهرزاد یک اجرای خام از یک کافکائسک تأثیرگذار است درباره پیامدهای انفعال اجتماعی و فقدان نهادهای مدنی.

صادق چوبک و دغدغه‌های زیست‌محیطی‌‌ در «چراغ آخر»

امیر عطا جولایی ـ‌ صادق چوبک در زمانه‌ای که کمتر کسی اسمی از گیاه‌خواری شنیده بود، خوردن گوشت را ترک کرده است. شاید در همین راستااست که در آثارش بسیار به حیوانات توجه می‌کرده است.

خطوط گسل: نمایشگاه انفرادی فرنیاز ذاکر

فرنوش حاتم – مهم‌ترین مضمون نمایشگاه ذاکر مفهوم «حصار» است. در نظر این هنرمند حصارها فقط تهدیدکننده نیستند، بلکه خطوطی‌اند که دو فضای منفک از هم را به هم مرتبط می‌کنند.

«داروگ» با اجرای جالبوت: انتظار را پایانی هست؟

کاوه روشنگر - در اجرای آلترناتیو راک جنوبی از شعر معروف نیما یوشیج می‌توان آرزو و حسرت دیرینه ملت‌های ساکن فلات ایران برای آبادانی و رونق را بازیافت. این آهنگ بیانگر وضعیت کنونی هم هست....

قلم‌هایی که بال پرنده بود

«قلم من بال پرنده است»، مجموعه داستانی‌‌است به قلم زنان افغانستانی. در کتاب نویسندگان گمنام افغانستان قصه فقر، جنگ، هنجارهای اجتماعی سنتی، زن‌ستیزی، کوییرهراسی، خشونت خانگی و تبعیض را روایت کرده‌اند.