به نظر می‌رسد که توجه به بحران نگران کننده محیط زیست با وجود مشکلات فراوانی که می‌تواند برای آینده کشور به همراه داشته باشد، همچنان در اولویت سیاست‌گذاری‌های کلان در ایران قرار نگرفته است. تنها در سال جاری بحران اقتصادی ناشی از مسائل هسته‌ای منجر به کاهش ۳۰ درصدی بودجه سازمان محیط زیست ایران شده، این در حالی است که هزینه‌های این سازمان به دلیل کاهش ارزش پول ملی به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. این مسائل در حالی در زمینه محیط زیست در ایران رخ می‌دهد که تشدید بحران در آینده نزدیک می‌تواند سلامت شهروندان ایرانی را بیش از پیش به مخاطره بیندازند. تنها در سال ۲۰۱۲ ایران از نظر وضعیت محیط زیست در رتبه ۱۱۴ در جهان قرار گرفته و نسبت به سال گذشته ۳۶ پله سقوط کرده است.
اما اخیراً پس از تغییر رئیس دولت، ریاست سازمان محیط زیست ایران نیز تغییر کرده است و ممکن است این مسئله بتواند به افزایش امید برای ایجاد تحولاتی در عرصه تصمیم‌گیری در حوزه محیط زیست کشور منجر شود. معصومه ابتکار که پیش از این در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ در سمت ریاست سازمان محیط زیست قرار داشت و در طول دوران مدیریت خود توانسته بود نقش نهادهای مردمی در مسئله حفاظت از محیط زیست را پررنگ کرده و نظر مساعد کارشناسان محیط زیست را نسبت به مدیریت خود جلب کند، در دوران عضویت خود در شورای شهر تهران نیز بارها نسبت به عواقب ارسال پارازیت‌های ماهواره‌ای برای سلامت عمومی شهروندان هشدار داده بود. با وجود اینکه به نظر می‌رسد در ایران سیاست‌گذاری‌های مرتبط با حوزه محیط زیست تحت تأثیر مسائل سیاسی قرار دارند، آیا با تغییر دولت و ریاست سازمان محیط زیست می‌توان نسبت به بهبود وضعیت بحرانی محیط زیست در ایران خوش‌بین بود؟ در ارتباط با این پرسش، چشم‌انداز وضعیت محیط زیست در ایران و نقش مدیریت جدید سازمان محیط زیست در این مورد با دکتر جلال ایجادی، جامعه شناس و فعال محیط زیست در فرانسه گفت‌وگو کردیم.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20131101_Futureofenvironmentiniran_Jalalljadi_Jalilvand.mp3[/podcast]