سهیلا حجاب، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه در نامه‌ای از اعتصاب غذای دوباره خود خبر داد. برمبنای گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر ایران (هرانا) مأموران زندان این فعال زندانی را روز دوشنبه ۸ فروردین مورد ضرب و شتم قرار داده و از ملاقات او با خانواده‌اش جلوگیری کرده‌اند. سهیلا حجاب خرداد ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او اواخر اسفند همان سال با قرار وثیقه سه میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد اما شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران در ادامه با متهم کردن این فعال مدنی به «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی»، «تشویش اذهان عمومی به قصد آشوب» و «تشکیل گروه غیرقانونی»، او را به ۱۸ سال حبس محکوم کرد که پنج سال از آن به عنوان اشد مجازات قابل اجراست. سهیلا حجاب در بخشی از نامه خود دلایل اعتصاب غذا را «اعمال نفوذ نهادهای امنیتی، جلوگیری از اعزام به مرخصی و عدم رسیدگی پزشکی» اعلام کرده و گفته که «راهی جز اعتصاب غذای مجدد ندارد». او با اشاره به گفت‌وگوی بی‌نتیجه با ۱۷ مقام بلندپایه قضایی از جمله انسیه خزعلی مشاور، ابراهیم رئیسی در «امور بانوان» و مقدسی فر، مشاور رئیس قوه قضاییه در امور زندانیان سیاسی امنیتی، دادستان، رئیس دادگستری تهران و دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه، درباره کاهش فشارهای نهادهای اطلاعاتی و امنیتی گفته: «فشارهای امنیتی کماکان ادامه داشته، بارها دست به اعتصاب غذا زدم که در نتیجه همین اعتصاب غذاها آسیب‌های جدی به سلامتی اندام‌های داخلی بدنم وارد گشته و هر بار که اعتصاب غذا نموده‌ام با وعده‌های بسیاری از جمع کثیری از مسئولان به اعتصاب غذای خود پایان دادم». این فعال مدنی در ادامه نامه خود می‌افزاید: «اعمال نفوذ و دخالت بازجویان نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، فشارها، تهدیدها، پرونده‌سازی برای اعضای خانواده اینجانب منجر به فروپاشی نهاد خانواده و زندگی خصوصی اشخاص و افراد خانواده گردیده و صدمات جبران ناپذیری بر پیکره خانواده اینجانب وارد آورده است. خاطرنشان می‌کنم که سلامتی جسمی و روحی مادرم، به خصوص چشم او در خطر کامل نابینایی قرار دارد. تمام موارد فوق مطابق نظر پزشکی قانونی و پزشکان متخصص مغز و اعصاب قلب و چشم اینجانب نیاز به درمان خارج از زندان دارد که با اعمال نفوذ نهادهای اطلاعاتی مانع از اعطای مرخصی درمانی درخصوص اینجانب گردیده، لذا راهی جز اعتصاب غذای مجدد سراغ ندارم».