لیلی گله‌داران شاعر، استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی دانشگاه هنر شیراز یکم مهر در نامه‌ای اعتراضی خطاب به رئیس این دانشگاه اعلام کرد در کنار دانشجویان معترض می‌ایستد و از سمت خود کناره‌گیری می‌کند. در این نامه که به همراه تصویری بدون حجاب در صفحه او منتشر شد، آمده است: «از برکات استادی در این سال‌ها، بارها به خاطر آن‌چه گفتم، نوشتم، اندیشیدم یا حتی نیاندیشیدم در دفاتر حراست یا در پلاک‌های کذایی وزارت اطلاعات شیراز و تهران تحت بازجویی‌های سخت قرار گرفتم [...]، در دفتر کارم در دانشگاه به شنیع‌ترین شکل ممکن نه فقط سرکوب که تهدید به مرگ خود و عزیزانم شدم اما به عشق دانشجویانم ادامه دادم و امروز هم به عشق آن‌هاست که دیگر ادامه نمی‌دهم [...] پشت خواسته‌های به حق و در کنار دانشجویان می‌ایستم و صراحتاً اعلام می‌کنم کرسی پایه شکسته استادی و حقوق آغشته به خون جوانان، ارزانی باعث و بانیان «بی‌دانشگاهی» که علیه دانش، علیه هنر، علیه فرهنگ و علیه دانشجو بنا شده است». او در اردیبهشت ۷۹ در شعری علیه حجاب اجباری سروده بود:‌ «مخروط شده در چادر سیاه / منم مخروط سیاه / صیغه‌ی چندم مضارع و ماضی / پیچیده در چروک پارچه و سکوت / سرنوشتِ پسند کوچه‌ها و تورم شکم / رقاص ساز همیشگی‌ام / تقدیرِ خانه‌های دیوارهای بلند و حفاظ‌های در هم پیچ / قلبم را در سینی ترخون‌ها می‌خشکانم / و پشت چین‌های چادرِ کلفتِ پنجره / هلال تا بدر ماه را / از روی قاعده‌گی‌ام تخمین می‌زنم ».