حکم اعدام فرزانه مرادی که قرار بود امروز صبح در زندان مرکزی اصفهان به اجرا درآید؛ دست‌کم برای یک ماه به تعویق افتاد.
عبدالصمد خرمشاهی، وکیل فرزانه مرادی، در این باره به خبرگزاری ایسنا گفت”خانواده شوهر فرزانه، به او یک ماه مهلت داده‌اند تا ادعای خود مبنی بر دست نداشتن در قتل شوهرش را ثابت کند.”
محمدرضا حبیبی، دادستان اصفهان نیز صبح امروز به خبرگزاری ایسنا گفته که در حال حاضر، دادیار و مسئول زندان در حال مذاکره با اولیای دم برای گرفتن رضایت هستند.
فرزانه مرادی، زن جوانی است که در ۲۰ سالگی به اتهام قتل همسرش بازداشت می‌شود و دادگاه کیفری استان نیز به همین اتهام او را محاکمه و سپس با درخواست اولیای دم برای وی حکم قصاص نفس صادر می‌کند. حکمی که در نهایت هم از سوی دیوان عالی کشور تایید می‌شود.
“سازمان عدالت برای ایران”، در شرح کوتاهی که روی این پرونده در تارنمایش منتشر کرده است نوشته: ” فرزانه که در ۱۵ سالگی به یکی از اقوام پدرش شوهر داده شده بود، در ۱۶ سالگی اولین فرزندش را به دنیا آورد و در ۱۹ سالگی دلبسته مردی به نام سعید شد و در سال ۱۳۸۶ هنگامی که ۲۰ سال داشت٬ به اتهام قتل شوهرش دستگیر شد. او که در تحقیقات اولیه دادگاه اتهام قتل را برعهده گرفته بود٬ بعدها گفت که سعید شوهرش را کشته بود تا آنها بتوانند با هم ازدواج کنند و او به امید این که از سوی اولیای دم بخشیده شود٬ قتل را برعهده گرفته بود.
به باور بسیاری از کارشناسان حقوقی، رژیم کیفری ایران بر اساس موازین شرعی، به گونه‌ای تنظیم شده است که در صورت بخشش اولیای دم، آنها امید یا انگیزه‌ای به مجازاتی که مناسب می‌دانند ندارند.
فرزانه مرادی متولد ۱۳۶۶ است و هم‌اکنون شش سال است که با اتهام قتل عمد در زندان به سر می‌برد.
برابر قوانین کیفری جمهوری اسلامی، مجازات قتل عمد، “قصاص نفس” تعیین شده است. این حکم بر اساس موازین فقه شیعه است.
بر پایه این موازین، قصاص “حق اولیای دم” شمرده می‌شود و مراجع مختلف حکومتی نمی‌توانند در آن دخالتی داشته باشند.
بر اساس این موازین، تنها این “اولیای دم” است که می‌تواند جان محکوم به اعدام را نجات دهد.
به باور بسیاری از کارشناسان حقوقی، رژیم کیفری ایران بر پایه موازین شرعی، به گونه‌ای تنظیم شده است که در صورت بخشش اولیای دم، آنها امید یا انگیزه‌ای به مجازاتی که مناسب می‌دانند ندارند.
بر اساس قانون مجازات اسلامی، در صورت بخشش محکوم به قصاص، وی به سه تا ۱۰ سال زندان محکوم می‌شود.
به نظر من بجای حکم اعدام در اکثر موارد می توان محکومیت های جایگزین تجویز کرد. مثلاً کسی که فردی را به قتل می رساند اگر به حبس ابد با اعمال شاقه( مثل کار در معدن) محکوم شود ، هم فرصت خواهد داشت خدمتی به جامعه بکند، هم وقت دارد با وجدانش به عزای عملی که کرده بنشیند، اگر خود سرپرست خانواده ای است درآمدی برای آن خانواده خواهد داشت که از فسادهای بعدی جلوگیری می کند، هم دل ولی یا اولیای دم خنک می شود که به جای یک بار قصاص و مرگ باید هر روز با وجدان خود و نتیجه ی سخت عملش مواجه شود و هم خشونت ناشی از عمل به مجازات اعدام در جامعه کم می شود.
طاهر / 03 February 2014