زورخانه زنانه را نوشین رستمی، هنرمند بین‌رشته‌ای ساکن بروکلین نیویورک، کارگردانی کرده است. طراحی دیگری از این پروژه هنری قرار است که روز شنبه و یکشنبه ۲۷ و ۲۸ سپتامبر در فستیوال هنری دامبو (DUMBO) در شهر بروکلین به روی صحنه رود.

در این طراحی، رستمی از ورزش‌های سنتی زورخانه‌ای الهام گرفته که در آن شرکت‌کنندگان در حین انجام حرکات ورزشی، بر فضائل انسانی از جمله تواضع، بخشش و سخاوت تأکید دارند. ورزش‌های زورخانه‌ای اما ورزش‌هایی مردانه‌اند و زنان به‌طور سنتی از ورود به زورخانه که در آن مردان با لباس‌های نیمه برهنه همراه با ضرب، زنگ و شعر حرکت‌های ورزشی را اجرا می‌کنند، حذف شده‌اند.

زورخانه رستمی اما، فضایی انحصاراً زنانه است. در این اجرا هنرمندان زن تفسیری معاصر از آیین‌های زورخانه‌ای را با تأکید بر جنسیت، اجرا می‌کنند. در خوانش جنسیتی رستمی از زورخانه، از رقصندگان زن، موسیقی و نمادشناسی در طراحی صحنه و لباس، استفاده شده است. در اجرای این ویدئو، نوشین رستمی با مرسی‌ها مسیهاویج، طراح رقص همکاری کرده است. رقصندگان این پروژه جسیکا اسرائیل، آناهیتا مقدم، کاترین مورسک، اسکات اولسن، اَبی پرایس و پرینستون اسپایسرهستند.

درپروژه  آتی که در بروکلین به روی صحنه خواهد رفت، رستمی با طراح رقص آمریکایی آتوم کیوتی همکاری می‌کند که علاقه ویژه‌ای به طراحی رقص مدرن بر اساس هنرهای بومی و آیین‌های اجرایی دارد. در پروژه آتی هم از هنرمندان زن  و هم از مردان استفاده خواهد شد.

اگر مایل هستید از این هنرمندان و این پروژه هنری حمایت کنید به این صفحه بروید.