نفیس نیا، شاعر، فیلم‌ساز و مترجم ادبی است. ۲۲ سال است در هلند زندگی می‌کند. در ایران در رشته فیلم‌سازی تحصیل کرده است و هم‌چنین علاقه‌مند به ادبیات معاصر فارسی است و شعر می‌سراید.

نفیس نیا
نفیس نیا

خانم نیا در هلند به تحصیل در رشته فیلمنامه‌نویسی پرداخته و فارغ‌التحصیل شده است. او در حال حاضر در دانشگاه به عنوان استاد مهمان تدریس شعر و فیلم‌سازی می‌کند.

او مؤسسه فرهنگی هنری «انار» را در زمینه فیلم و ادبیات تاسیس کرده است تا از استعدادهای مهاجران گمنام در زمینه ادبیات و فیلم حمایت کند.

همچنین از سال ۲۰۱۰ شرکت تولید فیلم «هزار و یک» را بنا نهاده است که فیلم‌های کوتاه، بلند، مستند و تبلیغاتی می‌سازد.

دو مجموعه شعر هلندی به نام‌های «اصفهان، سرای امید» و «لحظه‌ها منتظرانه می‌گذرند» از نفیس نیا به چاپ‌های سوم و چهارم رسیده‌اند. او هم‌چنین گلچینی از اشعار نو فارسی در صد سال اخیر را به هلندی ترجمه کرده است که با عنوان «کوچه‌های سکوت» منتشر شده و در دانشگاه، در رشته ادبیات هلند تدریس می‌شود.

نفیس نیا در گفت‌و‌گو با رادیو زمانه از تجربه مهاجرتش می‌گوید: «… اگر اغراق نکنم، شاید هر روز از خودم می‌پرسم که اگر من در ایران مانده بودم، کجا بودم؟ کجای زندگی؟ ولی یک چیزی را می‌دانم. مهاجرت سفر است و بالاتر از سفر. مهاجرت از یک دانشگاه ده ساله بهتر است. در درجه اول یک زبان را یاد گرفته‌ام. در کنار زبان هلندی، انگلیسی، فرانسه و آلمانی را هم که البته کمتر یاد گرفته‌ام. این‌ها خود یک گنجینه است که تو به هیج قیمتی نمی‌توانستی به دست بیاوری. من یک فرهنگ جدید را یاد گرفتم. دوست‌هایی را پیدا کردم که اگر در ایران بودم، هرگز آن‌ها را نمی‌شناختم. نه فقط هلندی، بلکه در هلند به‌خاطر چند فرهنگی بودنش، پیدا کردن دوستان مراکشی، ترک، سورینامی، فرانسوی، سوئدی، آمریکایی و … باعث شده که تو احساس کنی وسط دنیا هستی، در گوشه‌اش نیستی. این واقعا قیمتی دارد که شاید اگر شرایط ایجاب می‌کرد و اگر بنا می‌شد برگردم و می‌خواستم دوباره این تجربه را با تمام سختی‌هایش بکنم، باز هم این کار را می‌کردم. قیمتی که برایش می‌پردازی بالاست ولی چیزی را هم که به دست می‌آوری والاست.»

گفت‌و‌گو با نفیس نیا را از اینجا بشنوید: 

در همین زمینه:

اعطای مدال سلطنتی هلند به دانشمند ایرانی-هلندی / گفت‌وگو با پروفسور مجید حسنی‌زاده

«به کارم باور دارم»- گفت‌و‌گو با احمد پوری

«پیوند نسل اول و دوم مهاجران، نیازمند کار گروهی است» – گفت‌و‌گو با مسعود والا

«ایرانیان همیشه درگیر سیاست‌اند» – گفت‌و‌گو با عمار ملکی

پیوند میان علوم طبیعی و انسانی، کمک به حقوق بشر است – گفت‌و‌گو با دامون گل‌ریز

«کاش ما ده درصد آزادی اینجا را داشتیم» – گفت‌و‌گو با رضا کشاورزی

«آرزوهایم یکی یکی برآورده شد» – گفت‌وگو با مهرناز صالحی

دانشمند و شهروند – گفت‌وگو با بیژن مشاور