جمهوری اسلامی ایران در قالب سند چشم‌انداز ۲۰ ساله نزدیک به یک میلیون و ۲۰۰ نفر را در بندر چابهار اسکان خواهد داد.
مجید روستا عضو هئیت مدیره شرکت عمران و بهسازی شهری ایران دوشنبه ۵ تیر گفت که جمعیت چابهار تا سال ۱۴۰۴ به یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر افزایش خواهد یافت.
به گفته او، اسکان جمعیت در چابهار در راستای «طرح توسعه سواحل مکران» صورت می‌گیرد.
بر اساس اعلام منابع دولتی جمعیت چابهار در حال حاضر ۲۸۳ هزار نفر است. به گفته مقام‌های محلی بیش از نیمی از جمعیت کنونی چابهار «حاشیه‌نشین» هستند. جمعیت حاشیه‌نشیان چابهار ۱۵۰ هزار نفر برآورد شده است.
پیش از این اکبر ترکان مشاور عالی رئیس جمهوری ایران هم گفته بود که در طرح آمایش جمعیت، ۵ میلیون نفر به شمار ساکنان سواحل مکران در استان‌های سیستان و بلوچستان و هرمزگان افزوده خواهد شد.
دولت جمهوری اسلامی ایران در حالی سیاست انتقال جمعیت به سواحل جنوبی و به ویژه سیستان و بلوچستان را در پیش گرفته که بخشی از ساکنان این منطقه به دلیل فقدان امکانات و بیکاری به سایر نقاط ایران مهاجرت می‌کنند.
به گفته علی اوسط هاشمی استاندار سیستان و بلوچستان، این استان بالاترین نرخ «مهاجر‌فرستی» را دارد.
افزایش جمعیت سواحل جنوبی ایران و به ویژه بلوچستان یکی از سیاست‌های جمهوری اسلامی در راستای «طرح افزایش امنیت ملی» است که طی چهار سال گذشته با سرعت در دستور کار دولت حسن روحانی قرار گرفته است.
در نخستین مرحله اجرای این طرح، ۱۰ هزار نفر از نظامیان نیروی دریایی ارتش ایران به همراه خانواده‌هایشان به این منطقه منتقل شدند.
به گزارش منابع نزدیک به فعالان بلوچ در ایران، تا پایان بهمن ۱۳۹۵، ۲۰ هزار نفر از نظامیان ارتش به همراه خانواده در این منطقه اسکان داده شده‌اند.
فعالان حقوق اقلیت‌ها انتقال جمعیت به بلوچستان را «اقدام دولت برای تغییر ترکیب جمعیتی» می‌دانند که در راستای برنامه‌های امنیتی – نظامی صورت می‌گیرد.
بر اساس آمارهای رسمی نزدیک به ۷۹ درصد جمعیت استان سیستان و بلوچستان «بلوچ » و «سنی» هستند که دولت ایران با انتقال جمعیت، به دنبال تغییر ترکیب جمعیتی است.
فعالیت‌های اقتصادی سپاه پاسداران، بنیاد برکت و آستان قدس رضوی در مناطق محروم سیستان و بلوچستان که طی دو دهه گذشته محل درگیری‌های مسلحانه نیروهای نظامی ایران با گروه‌های مسلح مخالف جمهوری اسلامی بوده است، نیز به همین منظور افزایش یافته است.
اصل اسکان در منطق ساحلی درست است و هر چه زودتر این تصمیم استراتژیک آمایش سزرمینی صورت بگیرد ایران از فاجعه انسانی چند نسل آینده دورتر میکند. منتها اضافه جمعیت مناطق مرکزی که با بحران کم آبی و حاشیه نشینی فقرزا هستند بایست متناسب توزیع شوند در سواحل شمال و جنوب. شمال ایارن هم اگر زمینهای ملی از دست نهادهای حکومتی بگیرند و ارزان میان مردم نیازمند سراسر کشور توزیع کنند یمتواند تا چند براب رجمعیت فعلی جمعیت بگیرد. اصلا تراکم جمعیت فعلی شمال ایران خیلی کم است با توجه به اقلیم مناسبش.
در سواحل جنوب ناچار باید از آب کشاورزی مصرف محدودش به شرب و صنایع مناسب آنجا مانند فراوری نفت و گاز استفاده کنند و حتی کارخانجات آب شیرین کن.. بایست شهرکهای ساحلی و توسعه روستاهای آانجا، و نه تمرکز در شهر چابهار یا بندرعباس و امثالهم، چون باز کلان شههرای مثل تهران و مشهد و تبریز و اصفهان بوجود میایند. سواحل مکران از بهترین نقاط استقرار جمعیت مازا مناطق کویری ایارن است و ایتدا هم از همان بومیان سیستان وبلوچستان شورع کنند. یعنی به مردممحروم سیستانی و بلوچی امکان اسکان بدهند و بعد هم مردم دیگر. میدانم قوم گراها وامصیبتا سر میدهند. اما اگر قرار است سیستان و بلوچستان برای همیشه در ایران باشدو از مزایای عضویت در جمهوری فدرال سکولاردمکراسی آینده برخودار باشند به خدا و همت مردم، نباید از تغییر ترکیب جمعیت بترسد.
امارات متحده 80 درصد جمعیتش غیر بومی است ولی آیا هویت عربی مردم بومی اش تعییر کرده.؟
هویت قومی زبانی خود مردم باید حفظ کنند با جنگ و زور و نژادرپستی نیموشد هویت حفظ کرد. اگر ایم حمعیت درتس در سواحل جنوب ایران توزیع شود ضمن کاهش حساسیت قومی، موحب رونق اقتصادی میشود. حداقل دستاوردهای کوتاه مدت ایجاد بزار مصرف برای تولیدات و خدمات بومیان و در بلند مدت استقرار واحدهای ثرئت آفرین تولید و خدماتی و بازرگانی و ترانزیتی است.
این اصلا شایسته نیست سیستان و بلوچستان به سرزیمن قاچاق شهرت پیدا کردهف این سرزمین مستعد تجارت با جهان و دروازه هارتلند (اوراسیا) است.
This is Us / 28 June 2017