در مراسم اختتامیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین در بخش نگاه نو به فیلم «مسخره باز» تعلق گرفت. همایون غنی‌زاده کارگردان این فیلم از گرفتن جایزه خودداری کرد. او خیال محمد، یک مهاجر افغانستانی را به جای خود روی صحنه فرستاد. این مهاجر با خواندن متنی از دردهای مهاجرین افغانستانی در ایران گفت.

خیال محمد گفت: «من “خیال محمد” نزد آقای غنی زاده کار می‌کنم و از ایشان خواسته بودم اگر امروز توانست از مشکلات ما بگوید و او هم گفت که خودم بیایم. اما دیدم شما هم خودتان مشکلاتی دارید و امروز برای امید باید حرف‌های خوب بزنیم و می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و از مردم ایران قدردانی کنم و برایتان آرزوی عبور از مشکلات کنم تا دوباره رنگ آرامش ببینید.»

خیال محمد همچنین متن نامه‌ای از همایون غنی‌زاده را خواند که در آن آمده بود: «کارگردان موفق برگزیده باید موفق شده باشد که نگاه نو و جدیدی را در جشنواره تزریق کرده باشد. حال آنکه آن‌چه می‌بینیم حکایت از عدم موفقیت اینجانب، کارگردان «مسخره‌باز» در تزریق نگاه نو به جشنواره است. لذا ضمن خرسندی و قدردانی از ایجاد فرصت حضورم در جشنواره امسال، اینجانب همایون غنی‌زاده از پذیرفتن این جایزه، یعنی نگاه نو معذورم. امید که در دوره‌های دیگر، کارگردان مقبول‌تری برای این جشنواره باشم.»

در ادامه، داوران جشنواره فجر سیمرغ بخش «هنر و تجربه»‌ را نیز به غنی‌زاده دادند. او این بار حاضر به پذیرش جایزه شد اما صداوسیمای جمهوری اسلامی برنامه زنده را هنگام سخنرانی او متوقف کرد.

همایون غنی زاده در هنگام دریافت این جایزه گفت: «در یک شب دو سیمرغ گرفتم؛ جایزه اول را دوست نداشتم. معادلات جشنواره را هم پذیرفتم ولی در بخش نگاه نو، فیلم من موفق نشده، نگاهی نو به جشنواره تزریق کند. از آقای میری و هیات داوران تشکر می‌کنم اما اجازه دهید جایزه «نگاه نو» را نپذیرم و سلیقه خودم را داشته باشم اما جایزه «هنر و تجربه» را می‌پذیرم.»