هادی رضوی، داماد محمد شریعتمداری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به ۲۰ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق و محرومیت از خدمات دولتی محکوم شده است. بدهکار صدها میلیارد تومانی بانک سرمایه ۳۵ سال بیشتر ندارد و به گفته خودش «مکتبی» و «درس آموخته موتلفه اسلامی» است و «سرباز فرهنگی در خط ولایت» که رویای ائتلاف «سرمایه‌داری شیعی» را در سر می‌پروراند. دفتر پرزرق و برق او در خیابان بخارست (احمد قصیر) در تهران قرار داشت. ورود به این دفتر با کفش ممنوع بود و مراجعه‌کنندگان می‌بایست دمپایی‌های مخصوص می‌پوشیدند.

هادی رضوی در یکی از جلسات دادگاه (عکس: آرشیو)

غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضائیه در یک نشست خبری که سه‌شنبه ۸ مرداد برگزار شد اعلام کرد که هادی رضوی، یکی از متهمان پرونده بانک سرمایه به اتهام « مشارکت در اخلال عمده در نظام اقتصادی کشور» به ۲۰ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق و محرومیت از خدمات دولتی محکوم شد. او متهم بود که ۲۱۱ میلیارد تومان وام از چند بانک گرفته و آن را بازنگردانده است.

دادگاه رضوی و ۳۰ متهم دیگر پرونده بانک سرمایه دوشنبه ۳۰ اردیبهشت در شعبه سوم دادگاه ویژه «رسیدگی به جرائم اخلالگران و مفسدان اقتصادی» به ریاست اسدالله مسعودی‌ مقام برگزار شد. در این جلسه نماینده دادستان، پرونده بانک سرمایه را «مشحون از فساد» خواند.

بانک سرمایه ششمین بانک خصوصی ایران است و در سال ۱۳۸۴ تأسیس شده. ۳۸ درصد سهام این بانک در اختیار فقط یک سرمایه‌دار قرار داشت. در فصل نخست سریال «شهرزاد» نام هادی رضوی در کنار نام سید محمد امامی به عنوان تهیه‌کننده در تیتراژ فیلم آمده بود. اما پیش از آن، رضوی در تهیه سریال «شاهگوش» نقش داشت اما ترجیج داد در سایه بماند. به جای او نام سید محمد امامی به عنوان تهیه‌کننده این سریال در تیتراژ فیلم آمده بود.

هادی رضوی که در برخی سفرهای استانی دولت، معاون اجرایی رییس جمهوری را همراهی می‌کرد، اواخر سال ۹۴ در انتخابات اتاق بازرگانی با شعار «لابی ثروت شیعه در مقابل لابی سرمایه صهیونیست‌ها» شرکت کرد و در روزنامه‌های اقتصادی ایران نیز تبلیغات انتخاباتی‌اش را انجام می‌داد، اما رأی نیاورد.

سید محمد هادی رضوی مدیرعامل گروه اقتصادی «فاطمی» بود با چندین شرکت به نام‌های صنایع آینده‌سازان فاطمی نوین، سیستم‌های رسانه‌ای فاطمی، ماشین‌های اداری فاطمی و کارخانجات فاطمی. این گروه برای فعالیت‌های فرهنگی نیز یک باکس ویژه درنظر گرفته و پروژه «شهرزاد» نیز در همین باکس تعریف شده بود.

دفتر پرزرق و برق او در خیابان بخارست (احمد قصیر) در تهران قرار داشت. ورود به این دفتر با کفش ممنوع بود و مراجعه‌کنندگان می‌بایست دمپایی‌های مخصوص می‌پوشیدند.

بیشتر بخوانید: