عاطفه رنگریز، فعال حامی کارگران و از بازداشت‌شدگان روز جهانی کارگر که از چهارشنبه ۲۴ مهر در اعتراض به روند ناعادلانه رسیدگی به پرونده‌اش در اعتصاب غذا به سر می‌برد، با انتشار نامه‌ای از زندان قرچک ورامین، از دلایل اعتصاب غذای خود گفته است.
عاطفه رنگریز، دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی، از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ۱۱ سال و شش ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. او بارها به روند ناعادلانه رسیدگی به پرونده‌اش اعتراض کرده و اکنون هم زمان با اعتصاب غذا، در نامه‌ای انتشار به دلایل اعتصاب غذای خود اشاره کرده است.
نامه عاطفه رنگریز با این جمله آغاز می‌شود:
«از درس‌های دانشکده جنگ زندگی: هر آنچه مرا نکشد، قوی‌ترم می‌سازد.»
عاطفه رنگریز در نامه‌اش به توضیح آنچه که از زمان بازداشت تا هنگام صدور حکم دادگاه و طی پنج ماه و ۱۳ روزی که در زندان بر او گذشته می‌گوید. او تاکید می‌کند با وجود اینکه چهار روز بعد از بازداشتش قرار کفالت ۳۰ میلیون تومانی برایش صادر شد، اما از آزادی‌اش ممانعت به عمل آمد:
«در ادامه این روند ناعادلانه قرار وثیقه من به ۵۰ و ۷۰ میلیون تومان افزایش یافت و این بار نیز دادسرا از قبول قرار کفالت سرباز زد و باز خانواده به دیوارهای ناعادلانه برخورد کرد؛ آن‌ها در بیرون سرگردان شدند و من نیز در داخل زندان.»
عاطفه رنگریز به ادامه این روند ناعادلانه و سرگردانی هر چه بیشتر خود و خانواده اش اشاره می‌کند که در نهایت به افزایش قرار کفالت توسط قاضی مقیسه تا مبلغ دو میلیارد تومان انجامید. او بیان می‌کند با اینکه خانواده به سختی و مشقت فراوان موفق به تهیه این وثیقه سنگین شدند، اما بار دیگر طی روندی کاملا غیرقانونی با پذیرش وثیقه مخالفت شد و در عوض حکم ۱۱ سال زندان به وکیلش ابلاغ می‌شود.
او نوشته:
«این جانب بارها به روند غیر قانونی پرونده‌ام از جمله عدم قبول وثیقه، عدم اجرای اصل تفکیک جرائم، صدور احکام ناعادلانه به طرق مختلف اعتراض کرده‌ام.»
عاطفه رنگریز در نامه‌اش بدن خود را به سلاحی تشبیه می‌کند که در برابر بیعدالتی با اعتصاب غذا به کار گرفته است:
«بدن خود را سلاحی می‌کنم در برابر این همه بیعدالتی که بر ما گذشت و می‌گذرد و اعتصاب غذای خود را در اعتراض به عدم پذیرش غیرقانونی وثیقه‌ای که تاکنون پنج بار با در بسته و دیوارها روبرو شد و همچنین صدور احکام ناعادلانه و نگهداری غیرقانونی در زندان قرچک اعلام می‌کنم.»
عاطفه رنگریز در پایان، نامه‌اش را با دو کلمه خاتمه می‌دهد: «یا مرگ یا آزادی»، دو کلمه‌ای که به باور او پژواک آن در سراسر تاریخ فرودستان پیچیده است.
قابل ذکر است که تعدادی از بازداشت‌شدگان تجمع روز جهانی کارگر آزاد شدند، اما عاطفه رنگریز، ندا ناجی و مرضیه امیری همچنان در بازداشت هستند.
کاش این خانم میگفت که به قول نیچه”هر آنچه نکشدم قوی‌ترم می‌سازد”
حسین / 18 October 2019